Speciale Aanbieding
Tong Tong is zo
klein, liet is niet
kleiner te krijgen!
groeid met de bevolking. Maar erger
nog: het rijke voorzieningensysteem
van de Nederlanders bleek na het op
delen ten ene male onvoldoende om
aan de verwachtingen te voldoen. Zo
doende ontstond na een periode van
broederlijk delen toch weer een af
scheiding, enkelen die een groter stuk
van hetgeen beschikbaar was voor zich
reserveerden. De duale economie, ont
dekt door Boeke en met afschuw ver
worpen in de hoogtijdagen na de revo
lutie, die duale economie keerde on
herroepelijk terug. Het beeld dat ik
schetste van de twee werelden is de
weergave van de feiten zoals die nu
zijn.
Het is niet gelukt om de tweede we
reld tot ontplooiing te brengen, alle ont
plooiing wordt vanzelf ingelijfd bij de
eerste wereld. De b.oom wordt hoe
langer hoe dikker, leert het versje, en
hoe navrant is deze waarheid! Maar is
het verbazend dat het proces zo loopt?
Immers zijn de voorstellen tot verbe
tering voorstellen die in de rijke wereld
opkomen, naar het model van het be
staan daar worden uitgewerkt. Wat
ontstaat kan dan ook niet anders zijn
dan een uitbreiding van die eerste we
reld I Precies daar zit de moeilijkheid,
we -werken met een verkeerd model.
Niet de eerste wereld, doch de tweede
wereld dient ons uitgangspunt te we
zen, als we daar verbeteringen willen
bewerkstelligen.
Stretch- economie der arme landen.
Het opbouwen van de arme economie
vergt een enorme inspanning die niet
kan worden opgebracht van buiten. Het
moet beginnen bij de mensen zelf. En
het kan daar beginnen als we ze maar
de gelegenheid geven om zichzelf te
ontwikkelen, tijd, kennis en gereed
schappen ter beschikking stellen. En
we dienen er haast mee te maken
omdat alle beschikbare middelen van
het bestaan al zwaar zijn overbelast.
Want dat is ook een kenmerk van ont
wikkelingslanden: wat er aan infrastruc-
tuür is, materieel en immaterieel, appa
raat of vast object, alles wordt ver
boven de ontwerpcapaciteit benut.
Vooral op Java ziet men dat: iedereen
schikte een beetje in, en de nieuwelin
gen konden er weer bij. Daarom mer
ken we in onze wereld niet hoe de toe
stand eigenlijk is, we zijn gewoon ge
raakt aan de stretch-economie van de
arme landen. We houden ons zelfs voor
dat de behoeften van de mensen daar
zo anders zijn. Maar in feite zijn de
mogelijkheden in de meeste arme lan
den tot het uiterste gerekt en is ook
maar de geringste stijging van de ver
wachtingen een reden voor felle uit
barstingen. Dat kunnen we zien, en in
een aantal gevallen hebben we het ook
kunnen meemaken, in steden als Ja
karta. Een bom die op scherp staat en
gemakkelijk kan worden ontstoken.
Daar in de urbane gebieden is de over
belasting het sterkst omdat de ver
wachtingen, in het zicht van de moge
lijkheden die de rijke wereld zo open
lijk etaleert, daar hoger zijn dan op het
platteland.
Neen, parallel met de ontwikkeling in
de urbane gebieden, een ontwikkeling
die blijft geinspireerd op het model dat
de rijke wereld biedt, moet ontwikkeling
ter hand worden genomen om de mo
gelijkheden op het platteland te ver
groten. En daarmee staan we voor een
nieuwe taak. De opdracht is niet meer
of minder dan het zorgen voor een
bestaanswijze die aangepast is aan de
behoeften, en de mogelijkheden van
de bevolking, alsmede in evenwicht is
met de materiele hulpbronnen die hen
ter beschikking staan. Opdat een kwa
litatieve ontwikkeling kan plaatsvinden
in de bestaande arme economie, nieu
we ruimte schept voor de mensen die
daar leven opdat zij thuis hun bestaan
kunnen vinden. Waar gaat het om?
Voedsel, kleding, onderdak, gezond
heidszorg, onderwijs, amusement. Ei
genlijk het gewone rijtje. Maar het on
gewone zit ergens anders: in de eis
dat dit alles zoveel mogelijk locaal
moet worden voorzien, een product
moet worden van de arme economie!
Een nieuwe methode
Het nieuwe zit in de eis, dat onze wes
terse methoden van grootschalige pro
ductie moeten worden vervangen door
kleinschalige voortbrenging, dat mas
sale uniformiteit plaats moet maken
voor locaal maatwerk, continu fabricage
geruild wordt voor intermitterende ver
vaardiging. Maar ook, dat de produc
ten van dit nieuwe voorzieningensys
teem kunnen wedijveren met de model
len, die inmiddels bekend zijn gewor
den uit de rijke wereld, dat de neven
producten minder nadelig werken.
Onmogelijke eisen? Niets is onmoge
lijk, maar van doorslaggevend belang
is het feit, dat we niet anders kunnen;
de ons ter beschikking staande me
thoden zijn niet geschikt, om te worden
gebruikt in een arme economie. We
moeten veel opnieuw uitdenken.
(De schrijver geeft" vervolgens een
voorbeeld, hoe met eenvoudige en voor
de bevolking betaalbare middelen een
sawahgebied aan de Cisadane bevloei-
baar is gemaakt en dan besluit hij:)
Accepteer hun eigen cultuur, hun eigen
economie. Leer hun wensen kennen.
En, het moeilijkste van alles, tracht
vanuit dat besef, vanuit die kennis hun
onuitgesproken vragen te beantwoor
den. Werk aan oplossingen, die voor
hen passend zijn, en zinvol voor de
verbetering van hun bestaan.
Grote partij net aangekomen
Daun Salam ad. 6,p/kg.
Sereh ad. f 5,50
Jeruk Purut ad. f 8,
Tevens verkrijgbaar:
Ruime sorteringen batikstoffen (long-
dress dress materiaal, kains, etc.)
Jurken en Hesjes, Houtsnijwerk, etc.
Rahdoor B.V. Import/Export
Koningin Wilhelminalaan 5
Den Hoorn (2203)
Delft (015- 13 03 37)
(Vervolg "Brieven over")
Ik zal Atjeh/Takengon en omgeving dan
ook nooit vergeten!
Heb er prettig gewerkt en een goede
baas gehad, in Bandoeng geboren,
sprak alle Inlandse talen. Dat moet je
hebben! Betoel!
Hij is helaas al enkele jaren dood, echt
wel sajang.
Maar met zijn vrouw ben ik nog in ge
regelde correspondentie. Ze woont nu
in 't Bejaardentehuis "De Klinkenberg"
in Ede (Gld.)
Het plan is over Takengon nog een
stukje te schrijven over mijn ervarin
gen. Ik ben echt aan deze landstreek
verknocht, hoe kan het ook anders?
Heb er prettige ervaringen opgedaan
en dat vergeet men nooit!
Tot zover, leuk dat U nog eens een
stukje over de Gajoelanden geschreven
heeft!
A. J. M. Keukenschrijver
MULTATULI
"Nu gaat die verdomde T.V. nog een
uitzending maken over MULTATULI en
het grote publiek snapt zo'n uitzending
niet en wordt alleen maar gestijfd in
haar mening, dat "wij" uit Ned. Indië
allemaal sukkels en misdadigers waren.
Ik dank U (en vooral natuurlijk ook
Tjalie R. in het bijzonder) voor Uw
mooie werk".
L. de Roos.
GENIETEN VAN TONG TONG
"Als altijd genieten we van de T.T..
Laat ze maar praten. De inhoud van
het blad is goed. Het zijn juist de din
gen van toen vroeger, die 't blad uniek
maken, met een goede balans over
dingen van nu. Het zijn de oude namen
en de oude plaatsen en de oude foto's
die ons in een fractie van een seconde
dingen doen herinneren en beter be
grijpen. Of anything, T.T. is een brug
die als men 't wil zien in dat verband
de kloof sluit, de z.g. "generation gap."
Tenminste zo voel ik 't aan, en nooit
"alweer verhalen van vroeger". Het
doet me begrijpen en 't geeft me een
gevoel van iets heel bekends, waarom
bijv. m'n vader zo van "odeklonjo"
houdt, liefst Boldoot of 4711, want
ik kan m'n grootmoeder nog zien zitten
met haar witte zakdoek opgerold, als
een miniatuur goeling, besprenkeld met
Boldoot. Lekker fris in de hitte. En zo
kunnen we eindeloos doorgaan. Ver
der, of minder ver in 't verleden.
Mrs. Julie Lentze
