mamm
I
fflfl m i'. J??fmtÊ$bï
|gh#|x 82T« T USSHB
Her "?c^:'g8r,^Df.
LP«f0/'
teil
EEN KWARTJE MEVROUW
Mensen en Kruiden
TOKO MAS
INDONESIA
HET GRAF AAN DE BAAI VAN PACITAN
I jï.
Vóór de oorlog woonden wij in Sura
baya in de benedenstad. Mijn moeder
kreeg op zekere dag een jongen aan
de deur die stroop (zelfgemaakte) in
flessen verkocht en messen. Een gekke
combinatie eigenlijk. Toen hij voor het
eerst kwam riep hij heel netjes: Se-
troop mevrouw, errrg lekkerr, kos maar
één kwartje, mevrouw!" Mijn moeder
had geen stroop nodig maar toen ze
het bezwete jongensgezicht zag, kocht
ze uit medelijden een fles. Hij kwam
vaak op het heetst van de dag en
transpireerde en hijgde vreselijk als hij
bij ons aan de deur kwam. Weer liet
mijn moeder zich verleiden om een fles
eigengemaakte stroop te kopen. Soms
had mijn moeder nog volop stroop
thuis en dan kocht ze een mes. Maar
meestal werd de stroop gekocht bij
veel hijgen en blazen, toen hij vaker
kwam, riep hij uit ademnood slechts:
"Een kwartje mevrouw!" En dan wisten
wij dat Wim, zo heette hij aan de deur
was. Als wij voor de deur speelden en
hij in de verte aankwam dan gilden wij
samen naar onze moeder: "Een kwar
tje mevrouw I I I" Maar op een dag
kwam hij niet meer. Eerst misten wij
hem niet maar toen de stroop op was
en "Een kwartje mevrouw" niet aan de
deur verscheen, gingen wij ons afvra
gen wat er met hem gebeurd was.
Later hoorden wij dat hij heel ziek was
en dat het hijgen en blazen van hem
geen comedie was. Hij had last van
astma. Toen mijn moeder zelf stroop
ging maken, gingen mijn gedachten
naar "Een kwartje mevrouw". Tot nu
toe als ik de rozen-essence in de
stroopmassa giet dan denk ik aan dat
bezwete jongensgezicht dat hijgde:
"Een kwartje mevrouw
BENITA
door Maurice Mességué, de heel
meester van vele groten der aarde,
onder wie Mistinguett, Churchill en
verschillende staatshoofden en vors
ten. Unieke genezingen en waarde
volle kruidenrecepten worden in dit
boek vermeld, f 17,50 f 3,25 porto.
(Juwelier en diamantair)
Specialiteit Indonesische gouden
sieraden 22 en 24 Karaats
Juwelen 22 Kr. goud gezet met
briljanten, markiesringen, slag-
ringen, tiffanyringen, etc., mar
kieshangers, markies-oorknop
pen. Ook losse briljanten ver
krijgbaar (BTW vrij).
Lid vereniging Beurs voor Dia
manthandel Amsterdam: daarom
goedkoop.
Zelfimport:
armbanden, ringen, kalung, oor
knoppen etc. origineel Indone
sische modellen.
Albert Cuypstraat 142,
Amsterdam - Tel. 020-71 87 28.
Wie ooit eens op vacantie naar Indone
sia zou gaan en niet gebonden is aan
een reisgezelschap, zou ik een trip
naar Pacitan ten zeerste kunnen aan
bevelen. Vanwege het natuurschoon,
het ruige landschap met zijn merkwaar
dige geologische samenstelling, de on
deraardse grotten waarvan er een Gu-
wa Tabuhan heet, omdat wanneer men
op de stalactieten slaat men een geluid
hoort als van een gamelan. Hier moet
de homo Soloensis zijn werktuigen
vandaan gehaald hebben, en zo kan dit
gebied dus het oudste industrie-cen
trum van Java genoemd worden. De
baai is ongelooflijk mooi, alleen is de
golfslag er nogal aan de zware kant,
en wil men in de pasangrahan logeren,
dan moet men alle mondvoorraad zelf
meebrengen. (Anders dan Pangandaran
aan de Dirk de Vries baai, waar men
zo uit zee komend een bordje warme
rijst met vers gebraden vis kan eten in
een van de talrijke stalletjes).
Waar ik echter in deze korte penne-
vrucht de aandacht van de lezers van
Tong-Tong voor zou willen vragen is
het merkwaardige graf aan de baai van
Pacitan. Temidden van het zeer een
voudige, kale Javaanse kerkhof rijst
daar plotseling een grafmonument op
in Griekse stijl. Op de fries aan de
voorkant staat RIP te lezen, op de fries
aan de achterkant "Eenzaam, maar niet
vergeten". Terwijl op de grafsteen een
uitgebreide tekst staat maarin ge
heimschrift. Een foto van een gedeelte
van de grafsteen sluit ik hierbij in. Zou
een van de lezers van Tong-Tong het
kunnen ontcijferen, en mij kunnen ver
tellen, wie er hier begraven ligt?
Navraag bij de bevolking van Pacitan
leverde geen resultaat op. Een Chinese
dame (vroeger onderwijzeres aan de
HCS) wist mij te vertellen, dat hier het
geadopteerde kind ligt van een Neder
landse beambte, vroeger. Maar naam
en toenaam wist zij niet, nog minder
waarom het opschrift op de grafsteen
in geheimschrift is gesteld
Siapa tahu dan masih ingat?
DICK GELDORP
