JEUGDJAREN
(IV)
LYGIA
CORRECTIE
VIA DE SPIEGEL
KIMM Indische spekkoek
JOGJAKARTA
Mijn oudste zuster trouwde en bleef
met haar man bij ons wonen. Ik was
10 jaar toen haar eerste zoon geboren
werd. Mijn moeder was, zoals alle
Oma's dolgelukkig met haar eerste
kleinkind. Ze besteedde meer aandacht
aan haar kleinzoon dan me lief was.
Ik raakte steeds meer op de achter
grond en voelde me weieens teleur
gesteld. Tante was ik geworden, maar
een tante van 10 jaar was toch niks.
ledereen bleef me Zus noemen of
Zusje, ook toen ik er nog een neefje
en nichtje bij kreeg.
We verhuisden naar een groter huis,
verder in Kemajoran, waar meer leef
ruimte was voor twee gezinnen. Overal
om 't huis vruchtbomen, djamboe-aer,
mangga, djeroek bali, belimbing en
achter 't huis een enorme tuin met wel
30 klapperbomen. Een geweldige voor
uitgang dus.
Ma, die altijd bezig was, kreeg 't nu
nog drukker, want de rijpe klappers,
daar moest klapperolie van gemaakt
worden.
Ik proef nog de kentos uit de rijpe
klapper en de blindo, die er overbleef
in de pan als de olie klaar was. Vooral
in dit huis kwam ze goed op dreef met
haar djamoes. Ze had de ruimte om
de kruiden zelf te kweken. En als de
kruiden droog genoeg waren, werd er
personeel aangetrokken om ze te
stampen, te zeven en te bottelen. Mij
vroeg ze wel om te zoeken naar daon
meniran en ander onkruid, waarvan ze
verse blaadjes nodig had. In deze pe
riode zag ze er goed uit, aan de mol
lige kant, in één woord gezellig en lief,
een vrouw van middelbare leeftijd,
ledereen in onze buurt mocht haar
graag.
Maar bij ons thuis bleef 't niet altijd
Zus Beijnon.
even rooskleurig. Hoe kon 't ook an
ders: een jong gezin samen met de
ouders en opgroeiende jongens in één
huis.
Mijn moeder werd ziek en moest voor
een operatie naar 't ziekenhuis. Maar
ze wilde er zonder haar man niet heen.
Pa probeerde haar duidelijk te maken,
dat ze in 't ziekenhuis toch geen ge
zonde mensen konden opnemen. Maar
daarin was ze nou toevallig heel vast
houdend. Pa moest mee, anders bleef
ze thuis.
Hoe mijn vader 't gedaan heeft ge
kregen, weet ik niet, maar Ma werd
opgenomen en Pa sliep in dezelfde
kamer bij zijn vrouw en was er meteen
in de kost ook. De leiding van het
St. Carolus Ziekenhuis, waar mijn
ouders een tweepersoons-kamer kre
gen, bleek toch wel begrip te hebben
voor dit speciale geval.
Ik herinner me, als we op bezoek wa
ren, dat Pa en Ma de toetjes van 't
avondeten voor ons hadden bewaard.
Gelukkig was Ma weer spoedig thuis
en 't leven ging zijn gangetje. Maar
Ma had niet zo'n werklust meer. Ze
scheen maar niet op te knappen; had
nog weieens pijn en werd zienderogen
minder en mager.
Op een dag gaf ze te kennen, tot 't
Christelijk Geloof te willen overgaan.
Ze had nl. tijdens de operatie Christus
gezien. Die had haar gewenkt en ge
zegd: "Kom maar bij me, ik help je
wel."
Oom Janus (de oom uit Madoera) werd
er bij gehaald. Hij was schoolhoofd,
tevens zendeling en woonde nu in Ba
tavia. De zaak werd besproken en hij
zou op een avond komen om zijn
schoonzuster te dopen.
't Werd een hele plechtigheid bij ons
thuis. Mijn zuster speelde op de piano
en tante, die een mooie stem had,
zong er psalmen en gezangen bij. Zo
werd mijn moeder gedoopt en kreeg
de naam LYGIA.
Maar Ma werd niet beter, integendeel,
ze ging steeds meer achteruit, want de
pijn verliet haar niet. Op 't laatst was
ze nog maar een schim, die langzaam
wegkwijnde en als een kaars uitging.
Intussen was mijn oudste zuster ge
storven, waar mijn moeder niets van
wist. Twee dagen later konden we haar
begraven. Voor mijn vader, broers en
zuster en vooral voor mij, was 't of de
wereld in elkaar stortte.
Toen mijn oog op blz. 19 van T.T.
van 15 nov. werd getroffen door het
stukje Maleis in Arabisch schrift, be
merkte ik tot mijn verbazing dat dit
onleesbaar was. Even tegen het licht
houden bracht de oplossing dat het
schrift spiegelverkeerd was afgedrukt.
Bijgaande nu een omgekeerde druk
van het schrift en een transscriptie in
ons letterschrift, waardoor het duide
lijk wordt, hoe het Arabisch schrift
hoofdzakelijk werkt met medeklinkers
en men het woord moet kennen om
het met de klinkers te kunnen lezen.
R. L. MELLEMA lit. ind. drs.
Dank aan de Heer Mellema voor deze
deskundige correctie. Herplaatsing van
de cliché kost echter ruimte en geld
en even een gang naar de spiegel
niets
Voor de kenners van het Arabische
schrift de oplossing voor deze inge
wikkelde puzzle. - Red.
Stort ƒ12,50 op giro 158225 en U
ontvangt een spekkoek van c.a. 500
gr., in een speciale verpakking franco
thuis. Bestelt tijdig Uw spekkoek voor
Kerstmis en Nieuwjaar.
"KIMM", Joh. Verhulststraat 98,
Amsterdam-Z. Tel. 020 - 72 84 61
Voor hen die een welverzorgde en
gezellige logeergelegenheid zoeken:
GUESTHOUSE Dr. SARDJITO
Jln. Cik Ditiro 12
Jogjakarta - Indonesia.
Alle inlichtingen aldaar verkrijgbaar.
UITGEVERIJ THOMAS ERAS
Voor de boekhandelaren die rechtstreeks
bij de Uitgeverij Thomas Eras willen be
stellen geven wij hier het adres, dat in de
advertentie over het boek "Slenter door
Semarang" in het vorige nr. van T.T. ont
brak. Het adres is: Valkenbosl. 1, Den Haag.
"Volgens mij Tante letje en Oom Joop!"
RECTIFICATIE
In het verslag over de receptie (T.T.
Nr. 7, pag. 5) ter gelegenheid van het
60-jarig bestaan van de Indische Pen-
sioenbond is tot onze grote spijt een
fout geslopen.
Als voorzitter van de Pensioenbond
werd ten onrechte genoemd: De Heer
van Uythoven. Dit moet zijn:
Mr. F. P. W. van Nouhuys.
Wij bieden hiervoor onze excuses aan.
18
