15
Tretes, geliefd vacantieoord, met vele bungalows en op de achtergrond als trouwe wachter de Ardjoeno
II
De tweede brief is afkomstig van de
Heer T. Melis in Den Helder. Hij
schrijft
"Zelf ken ik alleen het Indonesië van de
laatste jaren. Ik weet dus niet, hoe het er
vroeger was, anders dan uit verhalen van
familieleden, vrienden en van mijn vrouw.
Maar zowel land als bewoners zijn ook op
mij afgekomen als een betoverende harmo
nie van schoonheid, hoofdsheid en charme.
En niet gauw zal ik me de kans laten ont
glippen het opnieuw te bezoeken en te
herbezoeken en te herbezoeken. leder, die
dit land en zijn bewoners heeft mogen leren
kennen is so wie so miljonair in mooie
herinneringen."
NIET ALLE TROPEN HETZELFDE
Neemt men de Galapagos eilanden bij
Equador als meest westelijk vertrek
punt en reist men zigzaggend langs de
evenaar steeds maar oostwaarts, dan
heeft men, eenmaal op Christmas Is
land gearriveerd, vele eilanden en
eilanden doorkruist die zich mogen
koesteren in de tropenzon.
Gedurende de laatste twintig jaar heb
ik het grote voorrecht gehad de mees
te van deze gebieden te kunnen be
zoeken en te leren kennen.
Als ik echter ooit een toch zo ogen
schijnlijk wijze spreuk als 'er is niets
nieuws onder de zon bij voortdurende
herhaling als onjuist heb moeten er
varen, dan was dat wel bij onderlinge
vergelijking van twee of meer ver
scheidene tropenstreken. leder land,
iedere archipel heeft zich - dikwijls
veel definitiever dan in gematigder kli
maatgordels - onder het gestage ritme
van zon-op-om-zes-en-onder-om-zes
ontwikkeld tot een welhaast volkomen
eigen karakteristiek.
Zeer wel kan ik me dan ook voorstel
len, dat weemoed naar de wui
vende palmen en naar de vrijheid die
men in de tropen op zo ruime schaal
deelachtig wordt(Rijklof van
Goens, Tong Tong, Kerstnummer 1975)
zich bij velen heeft uitgekristalliseerd
in een weemoed naar die ene, unieke
archipel die thans de Republik Indone
sia heet. Weemoed naar een eigen,
niet te vergelijken schoonheid, die,
mag ik even lenen?, van Sabang tot
Merauke nimmer afneemt.
Zeker - overal wuiven de palmen, zo
als overal de sterren stralen. Maar de
grond waarop ze groeien, de klimato
logische sferen waarin en de mensen
voor wie, hun aard, hun levenspatroon
en -filosofie, die verschillen wel dege
lijk; en dikwijls zeer diep.
Indië - ik bedoel het vroegere Neder
lands Oost Indië - heb ik nooit gezien.
Ik ken alleen het Indonesië van de
laatste jaren. Dat Indonesië heeft in
derdaad met vele andere landen ge
meen dat het beschenen wordt door
de tropenzon en overkoepeld door de
tropennacht. Maar daar houdt de over
eenkomst dan ook mee op. Geen en
kele vrouw, hoe ingetogen van aard
ook, kan charme, elegantie en schoon
heid paren aan karakter en wijsheid
zonder op te vallen tussen haar sexe-
genoten. Deze zelfde eigenschappen
maken van Indonesië een der koste
lijkste parels in het snoer van tropen-
landen.
In good, plain English: you just can t
beat it.
I should like to send Mr. Sikko Ka-
penga (Tong Tong 15 november j.l.),
as a friendly greeting, my impression
of Tretes just before nightfall:
TRETES
- ZEVENTIEN UUR VIJF EN VIJFTIG -
alleen de toppen van de bergen
verraden nog 't geheim
van ondergaande zon
de tropennacht zet in
ik staar
als elke avond weer opnieuw
naar purperen toppen
van granieten bergen
die 'k morgen van de andere zijde
geel-rood bespeeld mag zien
de dalkom waar mijn voeten staan
slaapt - moe van stoeien
met de eigen kleurenpracht -
tevreden in
T. MELIS
ANAK KOMPENIE
Boekhandel Tong-Tong
9,90 1,30 porto
(Vervolg: Het enige Sawah Loento!)
weest, maar na een oogoperatie, en
kele maanden geleden, wat achteruit
gegaan. -
Wie hier ook zit uit Sawah Loento is
Mevrouw Roos. Haar man was destijds
controleur. Samen hebben we het nog
vaak over dat aardige mijnstadje.
Graag zou ik nog in contact komen
met andere Sawah Loento-ers. Mijn
telefoonnummer is 070 - 25 19 29.
Ik zou nog zoveel kunnen vertellen
over dat enige mijnstadje, maar het
schrijven valt me moeilijk, doordat ik
nu nog half blind ben.
Mijn dokter zegt, dat het in orde komt,
maar ik moet nog heel veel geduld
hebben. En dat geduld zal ik wel op
brengen, want ik heb groot vertrouwen
in hem.
Ik hoop, tot een volgende keer!
E. A. Gijsbers.
MOESSON
