HIJ DIE VERRE REIZEN DOET
SPORT IN BEELD
De nationale sport van Indonesia is,
zoals U weet, bulu-tangkis, oftewel
badminton. En zoals men in de rest
van de wereld van kleinsaf "tegen een
balletje trapt", zo slaat men hier in
Indonesia, bij wijze van spreken, van
het moment dat men kan lopen tegen
het één of ander. Het liefst natuurlijk
tegen een shuttle, maar als "isterniet-
met-chem", dan is eigenlijk alles okay,
van een prop papier af tot en met een
lege rambutanschil toe. Het liefst na
tuurlijk met een echte racket, maar
als je niet zo rijk bent, dan is een, uit
een ouwe plank gesneden, slaghout
ook prima. En zelfs, als je dat niet
hebt, gewoon met de blote handI
En elke open plek is goed voor een
partijtje. En elk uur van de dag. En
zelfs nacht.
Vooral als er ergens op de wereld
internationale wedstrijden gehouden
worden, en Indonesia heeft er ook een
team naar toe gestuurd, dan is hier
de hele bevolking werkelijk 24 uur in
de ban van bulu-tangkis!
Eén keer reed ik eens midden in de
nacht van een feestje naar huis en
zag een stel nachtwakers onder een
straatlantaarn zomaar met de blote
hand tegen een prop papier slaan.
Een fascinerend gezicht. In die dood
stille, nachtelijke wereld, onder dat
gelige, vale lamplicht dat slow-motion
ballet van mensen en hun meedansen
de lange slagschaduwen
"Voorlichting'
luw
Het zal U zeker interesseren, wat
UNIE REIZEN, dat is de reisafdeling
van de Unie van Beambten, Leiding
gevend en Hoger personeel in haar
orgaan "Medium" van 29 december jl.
schrijft over Java en Bali. En de Reis
gids van Reisburo Arke, Deurninger-
straat 16 te Enschede. Het is net of ze
van elkaar hebben gespiekt!
Ik citeer Medium:
1) Immers, wie denkt niet bij het horen
van het woord Indonesië aan de mach
tige fauna en flora, aan de schrille
tegenstellingen op economisch gebied,
aan de imposante cultuurmonumenten,
zoals onder meer de Borobudur bij
Bandoeng, aan de exotische dansen
op Bali en de culinaire geneugten die
de Indonesische keuken te bieden
heeft.
2) Java is het rijkste eiland met een
overvloed aan bodemschatten
3) Onderweg zal een bezoek worden
gebracht aan het in Nederland wel
bekende Buitenzorg, waar eens het
paleis was van de Gouverneur-Gene
raal met zijn langzamerhand wereld
beroemde tuinen.
4) Gaat de reis verder naar Ciater
heetwaterbron
5) Djokja was vroeger een bekend
sultanaat
6) Het Kraton
7) De Borobudur, een in Nederland
zeer bekende tempel... etc...etc...etc.
Wat heeft U nodig voor een reis naar
Indonesië?
a) geldig paspoort en visum (kosten
ongeveer 24,
b) vaccinaties tegen pokken, terwijl
een inenting tegen malaria wel wordt
aangeraden.
Tot zover Medium over een reis naar
Java en Bali. Er staat een prentje bij,
Ja, ze spelen werkelijk overal. Echte
banen zijn natuurlijk het lekkerst, maar
anders is elk tuintje, de straat, het
trottoir, elk veldje met gras (of aange
stampte aarde) ook best.
Bovenstaande foto schoot ik in Tjibu-
lan. Een gehucht op weg naar de
Puntjak. We, wat kennissen en ik,
hadden er voor het week-end een
bungalowtje gehuurd.
Nu ben ik van nature een vroege op
staander. Dus hier was het ook zo.
Toen het licht werd, meteen eruit,
opfrissen, aankleden, de camera pak
ken en de kampong in. Ochtendwan
deling. Dit plaatje maakte ik rond zes u.
's .morgens. Zo'n lekker frisse ochtend
in de bergen. Het was nog wat dauwig
en mistig. Het zonnetje kwam maar
net door met van die schelle warmen
de lichtbundels. De meeste kampong
mensen waren ook nog maar pas op.
Ze staan nog wat slaperig in de deur
opening of het voortuintje. Zich de
kop te krabben, uit te rekken, luid te
geeuwen. Babietjes worden gelucht
kippen gevoerd, enz. enz. U kent dat
zelf ook nog wel.
Tani's komen langs, patjol over de
schouder, op weg naar de sawah. En
dan zie ik in die hele vroegte, toch al
twee kereltjes bezig met hun nationale
sport, alsof het de ochtendgymnastiek
is! Lekker in het ochtendzonnetje, zo
maar met de blote voeten op de scher
pe krikil. Met rackets als een ping-
pongbat, uit een plank gesneden, maar
spelend met een echte shuttle.
En als toeschouwers, twee net ont
waakte, nog lodderig uit de oogjes kij
kende, adiks.
En als je dit gezien hebt, weet je dus
waarom dit land de wereldkampioenen
kan leveren. Want om de top te willen
bereiken moet je echt van 's morgens
vroeq tot 's avonds laat met je hobby
bezig zijn ROGIER
niet van Balinese meisjes of een Ja
vaans berglandschap, maar van een
Bataks huis, genomen ergens op de
Karobatak hoogvlakte. Als het een
beetje wil heb ik van ditzelfde huis
een paar dia's en een eind film ge
schoten in 1973 (Seribudolok)
Ik heb Medium geschreven:
Beslist zeker te weten (zeker weten),
dat de Burubudur NIET, herhaal Niet,
bij Bandung te vinden is,
Java bijna geen grondstoffen heeft en
waar ze die nonsens vandaan halen.
Géén goud, zilver, platina, diamanten,
halfedelstenen, koper, zink, ijzer, lood,
tin, nikkel, uranium, wolfram, etc. Wat
bruinkool van slechte kwaliteit in Ban
tam, pieterolie in Tjepu en Wonokro-
mo (ajo, wie heeft op ajam-alasjacht
bij Sepandjang de ja-knikkers niet
gezien?) en marmer. Marmer bij Pang
gul (tussen Patjitan en Tasikmadu).
Bekeken uit een technisch-commer-
cieel standpunt van geen waarde. Bij
Wadjak in zuid Kediri ligt een geolo
gisch zeer jong kalksteengebied. Dit
z.g. Wadjak-marmer is geschikt om er
tegels en tafelbladen van te maken,
(lees verder pagina 22, onderaan)
18
