INDONESIË - het woord houdt een magische klank I Lees over 'Tempo Doeloe' Johan Fabricius HET GORDIJN MET DE IBISSEN (geb. f 22,50) ACHTER IN DE MOLUKKEN (Gordel van smaragd) pb. 17,90 Margaretha Ferguson HOLLANDS-INDISCHE VERHALEN pb16,50 en over het Indonesië van nu: Johan Fabricius EEN REIS DOOR HET NIEUWE INDONESIË pb. 14,90 Margaretha Ferguson NU WONEN DAAR ANDERE MENSEN (Terug op Java) f 19,90 (Vervolg: "Militaire Luchtvaart KNIL") de buurt van Boelongan vermoord. Bouwens weet Malinau te bereiken maar wordt daar uiteindelijk door de Jap gevangengenomen. Deze tocht is een verhaal op zichzelve en misschien dat we dit later in een artikel laten verschijnen. Op 12-1-42 valt de patrouille van 1e Lt. Butner de vloot voor Tarakan aan. Hij boekt succes door een voltreffer te plaatsen op een kruiser maar wordt aangevallen door jagers. Een benzine leiding wordt geraakt en de benzine- keuskraan werkt niet meer - de moto ren slaan af en ze vallen als een bak steen van 3000 meter naar beneden. Sgt. monteur Karsen weet tijdens de val met een pennemes de kraan te repareren - de motoren krijgen weer brandstof en slaan aan en Butner weet zijn "kist" in veiligheid te brengen. Volgvliegers van Butner waren Sgt. Van den Broek en de Bont. Op dezelfde dag arriveert de 7e af deling met 9 Glenn-Martins olv. Kapt. Asjes (van de Panderjager) op Sama- rinda II ter ondersteuning van 1 VLG I. Het zijn de Glenns van de vliegschool op KD - "eerste vliegers" zijn allen instructeurs - Van der Schroeff, Luk- kien, van Weerden, Moorrees, Troost, Fimmen, Tinkelenberg, Langenberg en Baten. De "tweede vliegers" allen nog leerlingen: Schalk, van Bremen, van Wijk, Vermey, Boltjes, Wijbenga, Hiele, Onink en Algra. Namen van de andere vliegtuigbemanningen zijn be kend maar om wille van de lengte van dit artikel niet genoemd. Ook zij heb ben dezelfde gevaren doorstaan. Ja, toch wil ik één naam nog noemen: de ondercommandant tevens afdelings waarnemer 1e Lt. Wnr. Raden Soeriadi Soeriadarma (later commandant van de AURI). Patrouille van der Schroeff met volg vliegers Moorrees en Fimmen vliegen dezelfde middag al als eerste van de afdeling hun missie naar Tarakan. Ze boeken succes maar Fimmen wordt door afweervuur getroffen - hij pro beert een nachtnoodlanding te maken in de delta van de Koetai en wordt nooit meer teruggevonden. 13-1-42 is de fatale dag voor de ML. Zes patrouilles worden samengesteld uit de aanwezige afdelingen en na el kaar uitgezonden - met tussenpozen van een halfuur na elkaar en niet met elkaar! Deze tactiek heeft tot ernstige verliezen geleid. Patrouille Beekman met Akkerman als waarnemer zijn de eerste die koers zetten naar Tarakan, daarna kwam de patrouille van 1e Lt. Lukkien met de 1e Lt. Raden Soeriadi Soeriadarma als waarnemer en vervol gens de patr. van 1e Lt. van Boekei (volgvliegers 1e Lt. Diepering en 2e Lt. Volkert. Van deze laatste patr. is niemand teruggekeerd - Lukkien ver loor zijn beide, volgvliegers AOO Troost en SM Tinkelenberg. Tinkelen berg zelf is de enige overlevende van de 5 neergeschoten Glenn-Martins. Zwaar gewond kwam hij per parachu te in zee terecht, maar het lot is hem gunstig - hij spoelt aan land aan waar hij door vissers wordt aangetroffen, die hem naar hun kampong brachten - ernstig ziek en gewond per prauw naar Boelongan - militair hospitaaltje - meer dood dan levend per Marine vltg naar Balikpapan - na een lange lijdensweg hersteld en de verdere oor log in een krijgsgevangenkamp doorge bracht. Ook dit is een verhaal apart. Lukkien komt zwaar getroffen op één motor vliegend een noodlanding ma^ ken op Manggar (Balikpapan). Hijzelf is verwond met een scherf in zijn dij en een schampschot in zijn nek. De noodlanding wordt gemaakt door Sgt 11. vlieger Vermey vanuit de 2e be stuurdersplaats. Lukkien verdwijnt in het hospitaal en wordt later naar Java vervoerd. Dan gaan patr. Van Weerden erop uit met Vdg. Haye en Vdg. Cattenburg als 2e en 3e in de formatie. En ver volgens de patr. van der Schroeff. Ze worden radiografisch teruggeroe pen - er zijn teveel vijandelijke jagers - van Weerden geeft gevolg aan dit bevel - van der Schroeff hoort dit bericht niet en gaat door. Hij weet - gebruik makend van de zware bewol king - Tarakan ongemerkt te naderen en smakt al zijn bommen op het vlieg veld waar Japanse jagers bezig zijn te tanken. Grote vreugde en succes voor deze patrouille maar de terugtocht wordt gemaakt bij nacht en het wordt een benauwde onderneming. Het is stikdonker - de vliegvelden zijn ver duisterd - en beneden wacht het oer woud van Borneo - maar gelukkig de koers is goed en boven S II aangeko men zien ze plotseling de lichten aan gaan en ze landen veilig. De opluch ting van allen was niet te beschrijven! De volgende dag - 14-1-42 staan weer patrouilles klaar en Asjes zou dit keer meegaan. De motoren draaien reeds maar plotseling komt een telegram uit Bandoeng: operaties tegen Tarakan wegens te grote verliezen stopzetten - nadere instructies volgen. En inder daad, op 15-1-42 komt het bericht om de resten van 1 VLG I, de 7e Afd van Asjes en enkele vlgtn van 1 VLG II bij elkaar te voegen onder bevel van Kapt. Van Randwijk (1 VLG I). Asjes krijgt opdracht met 5 niet meer voor oorlogsoperaties geschikte Glenns naar KD terug te vliegen om aldaar de functie van Cdt. Vliegschool van de Maj. Van Haselen over te nemen. En zo eindigt de strijd boven Tarakan. (wordt vervolgd) 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1976 | | pagina 8