Goede abonnee's van Tong Tong! FEIKE DE BOER f Nederland en Indonesië De viering van de 31e Indonesische Onafhankelijkheidsdag had plaats op 18 augustus, althans wat betreft de jaarlijkse ontvangst van de ambassa deur van de Republiek, de heer Su- topo Yuwono. Met zijn echtgenote ont ving de vertegenwoordiger van Jakar ta die dag in de Carrouselzaal van het Haagse Congresgebouw een onafge broken stroom van wellwishers van allerlei landaard - maar voornamelijk Nederlanders. Naar ruwe schatting waren er zeker enige honderden bezoekers die in de onderaardse receptieruimte de hand kwamen schudden van de ambassa deur en zijn echtgenote. Tevoren was de verjaardag van de Republiek in klei ne kring gevierd door de Indonesische gemeenschap hier te lande. Niettemin waren ook op de receptie tal van In donesische dames en heren aanwezig, al bestond dan verreweg het grootste deel van de bezoekers uit Nederlan ders. Een week vroeger had in zeer kleine kring een andere ontmoeting tussen Indonesiërs en Nederlanders plaats. Mr. Mohamed Roem, eertijds minister en na de souvereiniteitsoverdracht de eerste Hoge Commissaris van Indone sië in Nederland, vertoefde tijdelijk met vrouw en dochter in de voorma lige residentie. Hij maakte van de ge legenheid gebruik enige oude vrien den in Tropic Paradise een lunch aan te bieden, die klonk als een klok. Ere gast was - met zijn echtgenote - Dr. van Royen, gewezen Nederlands di plomaat, die met mr. Roem in 1949 de uiteindelijke solutie van het Indone sisch conflict voorbereidde. Tussen beide mannen werd niet al leen een accoord op politiek gebied bereikt, maar er ontwikkelde zich een voortreffelijke persoonlijke verhou ding. In zekere zin is die verstand houding een symbool van de huidige betrekkingen tussen beide landen, die men met vriendschappelijk en vervuld van wederzijdse waardering kan ken schetsen. De stemming aan tafel was hoogst geanimeerd. De beide voorma lige tegenstanders wier besprekingen destijds leidden tot een accoord maar ook tot wederzijdse vriendschap wis selden, nu beiden ambteloos burger, tal van herinneringen en - wie weet? - ook hun inzichten in de huidige situatie uit. Het was een bijzonder plezierige bijeenkomst. De heer en mevrouw Roem vertrok ken de 11e naar Cairo en vandaar naar Djeddah om vandaaruit naar Mekka te vertrekken. JHR. Een voortreffelijk Nederlander is met hem heengegaan De dood houdt huis onder de laatsten der Mohikanen. Kort na het overlijden van Jan Jonkman melden de adverten tiekolommen van de Nederlandse bla den het' verscheiden van Feike de Boer, geboren in Friesland op 17 jan. 1892. De Nederlandse kranten herdenken de overledene voornamelijk als de eerste - tijdelijke - burgemeester van Amsterdam na de bevrijding van het Duitse juk. De Boer had als directeur van de Stoomvaart Mij. Nederland bewezen over grote bekwaamheden en een onweerstaanbare doorzetters mentaliteit te beschikken. Hij had in het verzet zijn rol gespeeld en was dan ook enige tijd door de Duitsers opgesloten. Hij was burgemeester tot dat er weer een gemeenteraad kon worden gekozen; hij was een a-poli tiek man en had geen ambities een politieke rol te spelen. De Boer keer de. terug naar het bedrijfsleven, liet zich intussen in 1946 verleiden deel uit te maken van de Commissie-Ge neraal die onder leiding van prof. Schermerhorn zou pogen het Indone sisch conflict op te lossen, maar bleek zich ook in dit politiek steekspel niet thuis te voelen en nam kort na de ondertekening van het Linggadjati-ac- coord zijn ontslag. Maar de ouderen onder ons zullen zich De Boer in de eerste plaats her inneren als de vertegenwoordiger van "de Nederland" te Batavia in de twin tiger en het begin van de dertiger jaren. Hij had in die functie het vrijwel on beperkt prestige van een voortreffe lijk manager. Hij was zeeofficier ge weest en in 1919 van de Marine over gestapt naar de particuliere scheep vaart. Als vertegenwoordiger van een van de twee grote scheepvaartmaat schappijen die op Indië voeren ont popte hij zich als een persoonlijkheid wiens bekwaamheid en karakter hem in het bedrijfsleven een dominerende positie verschaften. Het is duidelijk, dat een rechtlijnige figuur als De Boer zich moeilijk bewoog in een zuiver politieke atmosfeer als die van het werk van de Commissie-Generaal, waarin hij duidelijk de man van het Nederlands bedrijfsleven in lndië was. De Commissie, maneuvrerend be tween the (Nederlandse) devil en de (Indonesische) deep sea moet voor hem het equivalent van een geestelij ke gevangenis zijn geweest. Zijn af treden (nadat de Tweede Kamer Ling- gadjati had "aangekleed") hoezeer door zijn omgeving betreurd, was voor de buitenwereld het duidelijk teken, dat het accoord was mislukt. Het is hem door Schermerhorn en vele an deren zeer kwalijk genomen. Wat De Boer betreft, voor wie hem kenden was het duidelijk, dat hij niet anders kon. Hij had de benoeming nooit moeten aannemen. Maar dit is nakaarten. Men moet geloven, dat hij zich heeft laten leiden door zijn groot plichts gevoel en het toen nog vrij algemene optimisme, dat een solutie van de moeilijkheden in Indië te vinden zou zijn, waarbij de Nederlanders in Indië een grote rol zouden spelen. Het zou nog vier jaar duren voor een oplos sing zou worden gevonden - en dan één, die aan de Nederlandse invloed blijkbaar een volledig einde maakte. En eerst vele jaren daarna zou komen vast te staan, dat de kreet "Indië ver lorenramspoed geboren" op een volledig onbegrip van de mogelijkhe den van de ontwikkeling berustte. De rampspoed bleef uit, en de verhou ding tussen de voormalige kolonisator en zijn vroegere onderdanen is op het tijdstip dat De Boer dit aardse tranen dal verliet beter dan ooit. JHR. Denkt U aan het abonnementsgeld voor 1976? We zitten alweer in de tweede helft en er staan nog vele eerste half jaar-abonnementen open. Elke herinnering kost extra portokosten. Heipen ja Administratie Tong-Tong 1e halfjaar 1976 nog 22, 2e halfjaar 1976 f 23,Totaal f 45, Abonnement Juli 1976 t/m Juli 1977 kost f 46,

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1976 | | pagina 3