Ha-Dee
VAMU
NEDERLAND
•119.56 -
NIEUW!
INDO - STICKER
(rood-wit-blauw)
V.J
INDO
Het eerste echte geweer waarmee ik als knaap leerde schieten was een Reming-
ton tjies; in mijn verdere leven heb ik een zwak gehad voor Remington geweren
(ik heb er nu waarachtig nog een, een kaliber 12 repeater).
Zo is het ook gegaan met motorfietsen, waarvan ik verschillende merken heb
gereden. Een hiervan is en blijft mijn favoriet; dat is de Koning onder de moto
ren, de Harley Davidson. Op een Harley heb ik leren rijden. Wij zeiden vroeger:
Mijn kar is een H.D.
voor alle eigenaren, eigena
ressen, berijders en berijdsters
van auto, bromfiets, autoped,
stoomwals, locomotief, zeilboot,
stoomboot of andere denkbare
roerende goederen
die INDO zijn, zich INDO voelen
en daar blij om zijn
Uitgegeven t.g.v. 20-jarig be
staan van Tijdschrift Tong-Tong.
Per stuk 1,porto 55 cent.
Tot 4 stuks porto hetzelfde
TOKO TONG-TONG
er niet benauwd in dat vertrek. Eetge
rei, wierook noch rozeblaadjes stond
klaar, maar alles stond gereed in af
wachting van iets bijzonders. Zo voel
de ik het aan toen ik daar stond in
die suizende stilte; de bekende leba-
rangeuren om me heen als een lichte
wolk en ik onderging de vredige rust
in dat kamertje als een weldaad. Be
wust bewonderde ik het glanzende
koper, het reine bruidsbed, het koste
lijke eten en kon er niet genoeg van
krijgen. Het ongewone ervan had een
diepe indruk op me gemaakt en ik
dacht aan Kakkèh, Kamit en Bu die
dit werk met toewijding hadden ge
daan. Als bij ingeving begreep ik op
eens de betekenis hiervanZoals
wij thuis met Kerst naar een Gezegend
Kerstfeest verlangen met kerstboom
én toebehoren, zo hebben Bu en haar
familie ditzelfde verlangen met hun
Lebaran. ledereen op zijn wijze.
Ik wist dat ik toen ontroerd was; mijn
ogen stonden vochtig en een vroom
gevoel bibberde vaagjes in me. Hoe
lang ik voor dat bed had gestaan, zou
ik niet kunnen zeggen. Met moeite
namen mijn ogen afscheid van het
serene tafereel en stil als een dief
sloop ik weg.
Iets in me zei het niet aan de anderen
te vertellen. Zo'n droom, als het Le-
baranbed van Bu, beleef je maar
eens
AMY FOLKERINGA
Ik leerde het al vroeg, om precies te
zijn op een leeftijd van 14 jaar. In de
drukke stad was natuurlijk geen plaats
om te oefenen, dus kozen we de eer
tijds stille weg Soerabaja-Grisee.
Nooit zal ik die dag vergeten. Mijn
neef Willem (hij is in Kuji overleden
en rust op het kerkhof van Kanchana-
buri in Thailand) was de trotse eige
naar van een enorme 1200cc Ha Dee
en hij zou mij de kunst leren. Ergens
bij een brug halverwege stopten we
en hier zou het zijn. Ik verwisselde de
"duo Seat" (de bagagedrager waarop
een bantal was vastgebonden) voor
het zadel en leerde hoe je moest de-
brayeren, van versnelling veranderen,
gas geven, remmen en andere nuttige
zaken om de motor draaiende te hou
den en niet al te grote brokken te
maken.
Heb je het gesnapt? Ja, ja, maar on
dertussen popelde ik van ongeduld om
het allemaal zelf te doen. En toen ging
het. Mijn neef rende naast de rijden
de motor, mij instructies toebrullend.
Ik gaf een dotje gas en de H.D. rea
geerde prompt door vooruit te spuiten.
Ver achter me hoorde ik schreeuwen:
"Niet te hard! Niet te hard! Kom te
rug!" Maar ik dacht bij mezelf, je kunt
me nog veel meer vertellen. Ik smeer
'm. Met debrayeren had ik niet de min
ste moeite, het ging allemaal gesmeerd
en op een gegeven moment begon de
motor te ronken en te spinnen als een
vergenoegde kater. Harder, harder!
Open die gashandle. En het ging hoe
langer hoe sneller. Blekoks en pe-
tjoeks op de tambak galangans links en
rechts van de weg zochten een goed
heenkomen bij het zien en horen van
die knaap op een razende motor. Wat
was dat heerlijk, die snelheid. De wind
suisde langs m'n oren, m'n ogen
traanden en de binnenkant van m'n
blote benen werd geschroeid door de
hete motor, maar ik genoot. In de
buurt van een kampong stak een troep
geiten plotseling de weg over. Ik was
te verbouwereerd om terug te scha
kelen en te remmen, miste er een op
een haar en maakte er dus geen saté
kambing van.
En toen was daar een lange brug met
er even achter de helling van Segoro
Madu. Hier heb ik kans gezien rechts
omkeert te maken. Hoe dat weet ik
niet meer, maar het lukte. Ik beukte
de weg terug met dezelfde rotvaart
als heengaande en zag al spoedig
mijn neef Willem weer. Enfin, de ont
vangst was nu niet zó hartelijk. Hij
bekeek zijn motorfiets van alle kanten,
vroeg of ik niet ergens tegenaan was
getabrakt of iemand had doodgereden
en meer van dat fraais. Ik zei neen
er is niets gebeurd, maar ik heb nooit
meer op zijn motorfiets mogen rijden
Helaas.
Waar zijn ze toch allemaal gebleven?
De ACE's, Hendersons, Clevelands,
Excelsiors en Indians uit mijn jeugd?
Tot stof vergaan of ergens in een mu
seum opgeborgen? Soms zie ik een
Honda, Suzuki of Yamaha voorbijflit
sen met knetterende motor. Bereden
door een meneer helemaal in leer ver
pakt, helm op en grote bril voor de
ogen. En heel af en toe hoor ik het
geronk van een motor, die ik onmid
dellijk kan thuisbrengen als van een
H.D. Je vergist je nooit in het geluid.
En ik zie de "kar" voorbij schuiven,
laag, robuust. Dan zie ik mezelf weer
rijden, lang geleden op de stille weg
Soerabaja-Grisee en de wind joeg
suizend langs m'n oren, m'n ogen
traanden en de binnenkant van m'n
blote benen gloeiden van de hete mo
tor. Hoe vaak heb ik later dezelfde
weg niet gereden? Een ontelbaar aan
tal keren. Het was nooit meer zo fijn
als die eerste keer. Maar toen zat ik
ook op de Rolls Royce onder de mo
torrijwielen: een H.D. I
G. H. BARTMAN
Sambal Gewoon: Extra pedis Heet; kedelé; ebi; taotjo; roedjak
petis; kemiri; djeroek. Zonder inmaak, chemicaliën dus
koud bewaren Speciaal zout arme, natrium arme sambal.
Kroepoek Oedang (lang en kort model) kedelé; tomaat; vis (kabel
jauw); kip; curry. Speciaal kedelé zout (natrium) arm.
Baby pangang saus
Saté-gado gado saus super kwaliteit. (Grondstoffen van Calvé)
Nassi goreng boemboe.
Ketjap Zoet; Gewoon; Zout. Speciaal zout (natrium) arm.
Nieuw Chilly saus.
Wateringen
Holland
Telefoon 01742 - 32 80
13
