De driesprong Oro-Oro Dowo (Tjelaket-Kajoetangan) in Malang.
Sophialaan en daar stond de bunga
low van de familie Stinis. Deze afleve
ring zou niet compleet zijn, als ik niet
de Batoese Jamfabriek noemde, U
weet wel, die jampotjes met hun kleu
rige etiketten, welke een Indonesische
fruitplukker voorstelden, met op de
achtergrond blauwe bergen.
Als we in de bungalow arriveerden,
had de vrouwelijke major-domus van
de familie Stinis, die naar de naam Rih
luisterde, altijd wat te eten klaar, zoals
een pan soep, nasi goreng, nasi goe-
rih, noem maar op. Dit Indonesische
vrouwtje was wel heel goed voor haar
taak berekend! De oorlogsellende
heeft ze gelukkig niet meer beleefd,
daar ze midden 1941 vrij plotseling
kwam te overlijden.
Na de Sophialaan kwam er een heu
velachtig gebied, bezaaid met bunga
lows, landhuizen en villa's. Dit gebied
heette "Klein Zwitserland." Hier lag
ook het kleine, maar ozo genoeglijke
Hotel "De goeie plek," waarvan de
bekende toneelspeler Co Balfoort ei
genaar was. Menigeen zal zich het
bord herinneren, aan de inrit van het
hotel, met de tekst "Even een koele
dronk bij Co Balfoort."
Buiten de gebruikelijke verloven heb
ben we ook hier we! week-enden
doorgebracht, om een koude neus te
halen, zoals dat toen heette. Vanuit
Hotel "De goeie plek" had men een
fenomenaal uitzicht over heel Batoe
en als het weer 's avonds helder was,
kon men zelfs de lichten van Djoeng-
go zien. Voorbij Batoe, richting Kediri
lag, verscholen in een dal het TBC-
sanatorium Songgoriti.
Als men, komende van Malang midden
in het Batoese centrum rechtsaf sloeg,
dan bereikte men het zwembad Selec
ta, langs een weg met prachtige ver
gezichten, via Poenten. Ook Selecta
was weer een oord, waar in de vroege
ochtenduren een voor de tropen haast
Europese kilte heerste. Zwemmen
deed men, op enkele stoerlingen na,
dan ook pas in de late ochtenduren,
als de zon weer wat meer aan kracht
gewonnen had.
Tot slot van deze afleveringen wil ik
het ook nog eens hebben over Poe-
djon, welke 9 km van Batoe richting
Kediri ligt. Bekend was hier het hotel
pension Justina (als ik goed ben inge
licht in de bersiap-tijd platgebrand).
Nóg drie kilometer verder was er het
zwembad Lebaksari, maar hier was de
ligging van het zwembad, tenminste
naar mijn smaak, niet al te riant. Het
ligt onder overhangende rotsen en om
dat de zon er practisch niet kan ko
men, is het water er onaangenaam
koud.
In vorige afleveringen trok ik enkele
malen een parallel tussen oorden in
Indonesië en Californië, waar ik een
poos heb gewoond. Welnu, dat deed
ik expres, omdat velen van ons, In
dische mensen zich in Californië heb
ben gevestigd en mijn bedoeling was
om de aandacht van deze mensen te
vestigen op plaatsen welke m.i. veel
overeenkomst vertonen met oorden in
Indonesië.
Wederom trek ik hier zo'n parallel:
Het traject Batoe-Poedjon lijkt volgens
mij erg veel op de San Gabriel Road,
welke zich vanaf Azusa (Southern Ca
lifornia) door de San Gabriel Moun
tains voortslingert naar Chrystal Lake
Recreation Area, langs het immense
Morris Reservoir. Ik zou de mensen
die in de buurt wonen van Azusa,
Covina, Glendora en Duarte willen ad
viseren om op voornoemd traject eens
een kijkje te gaan nemen. Ik kan het
U aanbevelen!
A. POUTSMA
PADJARAKAN
Tante van Krieken
De naam van de suikerfabriek Pa-
djarakan, door de heer A. Poutsma
genoemd in zijn artikel De Oost
hoek VI in Tong Tong no 1 van
15 juli 1976 is voor ons altijd ver
bonden geweest aan die van Oom
en Tante van Krieken.
Zij waren de Oom en Tante van
onze Grootmoeder. Wat zij waren
op de suikerfabriek, weet ik niet.
Kinderen vroegen in onze tijd niet
zoveel.
Zij vertrokken naar Europa, waren
een poos in Den Haag en vestig
den zich later in Nieder Ingelheim
bij Wiesbaden. Hun villa noemden
zij "Padjarakan".
Tot de dag van haar heengaan in
1936 had onze Grootmoeder con
tact, eerst met Tante van Krieken
zelf en toen deze lieve vrouw in
1903 gestorven was, met de "Erven
van Krieken".
Nieder Ingelheim! In onze kinder
oren klonk het als "Engelheim" en
een Engel was zij, Tante van Krie
ken. Voor onze Grootmoeder en
indirect ook voor ons.
In Nieder Ingelheim sleet ook Edu-
ard Douwes Dekker zijn laatste
levensjaren.
Tante van Krieken en hij waren in
hetzelfde jaar geboren, in 1820. Zij
in Soerabaia, hij in Amsterdam. Ik
weet niet, of zij elkaar gekend heb
ben. Hij stierf in 1887, zij in 1903.
Beiden in Nieder Ingelheim.
ROSALIE GROOSS
En wat is een onkruid? Een plant waar
van de deugden nog niet ontdekt zijn
Ralph Waldo Emerson
Wat een man nodig heeft om te tuinie
ren is een gietijzeren rug met een
scharnier erin
Charles Dudley Warner
Er zijn niet veel geluiden in het leven
belangwekkender dan een klop op de
c'eur Charles Lamb
17
