(i)
REISBRIEVEN VAN BARTMAN (III)
Indonesisch leren van Tante Koes
De "bahasa" staat ver af van het
gewone pasar Maleis dat wij vroe
ger gebruikten in Indië. En al rollen
we er op de oude manier door op
onze vacantie in Indonesië het is
toch prettig als je meer verstaat en
ook beter uit je woorden kunt ko
men. Voor hen die niet in staat zijn
de lessen van de heer Bloemhard
(zie vorige Tong-Tong) te volgen,
vindt u voortaan in elk nummer van
ons blad een eenvoudig gesprek
zoals u ongetwijfeld in Indonesië wel
zal moeten horen of zelf voeren.
Mevrouw Soetjahjo (tante Koes voor
iedereen die haar kent) is zo lief,
ze voor ons samen te stellen. Lees
ze hardop, leer de woorden en doe
er u voordeel mee straks, op uw
vacantie. Veel plezier en succes!
(Goed om ook aan de nieuwe spel
ling te wennen
telefoon-gesprek
percakapan tilpon
K. Hallo! kan ik mevrouw
Hallo! dapat saya bicara
Sudewo spreken?
dengan nyonya Sudewo?
T. Ja, ik ben het zelf.
T. Ya, saya sendiri.
K. Tari, ik ben Kuma. Wil je
K. Tari, saya Kuma. Apa kamu
uitnodigingen kopen voor een
mau beli undangan untuk mo
modeshow?
deshow?
T. wanneer?
T. Kapan?
K. woensdag avond om 7 uur
K. Rabu malam jam tujuh di
in het gebouw van de
gedung wanita
vrouwenvereniging.
T. wie is de mode-ontwerper?
T. siapa perancang modenya?
K. Iwan Tirta, met zijn laatste
K. Iwan Tirta, dengan kreasi
creatie. Hij gebruikt klassieke
mutachirnya.
zowel als moderne batikmotieven.
Dia memakai motiv batik,
klasik maupun modern
T. Goed. geef mij 2 uitnodigingen.
T. Bolehlah! kasih saya dua
undangan
zelfstandige naamwoorden
kata kata benda
maatschappij
masyarakat
beschaving
peradaban
cultuur
kebudayaan
godsdienst
agama
kunst
kesenian
wetenschap
pengetahuan
vooruitgang
kemajuan
geschiedenis
sejarah
traditie
adat
GRAFVERZORGING SURABAYA
Voor het geval U iemand zoekt
om een grafsteen, tombe, zerk
van een familielid op Kembang
Kuning begraven, te herstellen
of een nieuwe neer te zetten,
de heer Bartman vond dit adres
voor U:
A. S. Pattikawa,
Ahli Bangunan Kuburan.
Kantor: Jln. Kembang Kuning,
Makam No. 7 B, Surabaya.
Rumah: Jln. Hamzah Fansyuri No.
45, Tilp. 67156, Surabaya.
De heer Pattikawa spreekt Ne
derlands.
HAI-DJEK
Je moet tegenwoordig behoorlijk uit
kijken voor hai-djekkers! Je stapt in
een plane met bestemming Jakarta of
Singapore, om wakker te worden er
gens in een Arabische woestijn.
In Athene hadden wij een stop van
35 minuten. Na vanaf Karachi ruim
zes uur gevlogen te hebben, was het
goed de benen te kunnen strekken.
Waarvan door velen dankbaar ge
bruik werd gemaakt.
De Griekse veiligheidsdienst, uitge
rust met detectoren, beducht voor hai-
djekkers werkt zeer nauwkeurig en
voor ik er erg in had, had men mijn
zakmes (een kling van ongeveer 8
cm.) in beslag genomen. "Zullen wij
aan de purser van Uw vliegtuig over
handigen", was het commentaar
Toen de plane eenmaal in de lucht
was, kreeg ik mijn bezit terug, maar
moest eerst plechtig beloven de D.C.
10 BESLIST NIET te hai-djekken. Dat
beloofde ik. Met mijn linkerhand op
het (kloppende) hart; de rechterhand
omhoog geheven. Wat een knipoog
opleverde van de purser.
In Besukeat kreeg ik van mijn jacht
vriend Rachmad een samurai-zwaard
cadeau. Hoe krijg je zo'n ding met een
lengte van 1 meter 10 nou in Neder
land? Aan goede raad geen gebrek.
Stop 'm gewoon onder je zitbank,
geef 'm in bewaring aan de captain,
laat de stewardess er voor zorgen,
doe 'm in het bagageruim
Op pasar Genteng voor 50 Rupijah
een tikar gekocht, het wapen hierin
gewikkeld, beide einden met een
tampar (tali) vastgebonden en van een
label met mijn naam en adres voor
zien.
Ik heb nergens, maar dan ook nergens
de minste last gehad. Op de stations
Juanda (Waru) Kemayoran, Halim Per-
dana Kusuma, Schiphol kon je een
meneer parmantig zien rondstappen,
hoedje in de nek, (zwetend als een
otter, behalve in Schiphol), in de lin
kerhand een loodzware koffer, in de
andere een opgerolde tikar, waarin
listiglijk verborgen een samurai
Niemand vroeg: "Hee mister, wat is
dat? Wat zit er in dat pak?"
Een zakmes met een kling van 8 cm.:
"Hier dat ding
Maar een samurai van 1 meter 10 zien
ze over het hoofd.
Toch moet je uitkijken voor hai-djek
kers. Je wordt wakker in Arabië of
Latijns-Amerika voor je er erg in hebt.
G. H. BARTMAN
MIJN JUBILEUM
Dit jaar vier ik een bijzonder jubileum!
Ik ben 25 jaar in Nederland! Op 21
juni, juist op de langste dag, voeren
we het Noordzee-kanaal binnen. Het
was een stralende dag, wat winderig
naar onze begrippen, maar de zon
scheen, en de wereld lag er schoon
gewassen bij.
Terwijl we aan de railing staand het
landschap aan ons voorbij zagen glij
den, voelde ik een enorme weerstand
in me groeien. De ordelijke regelmaat
in het panorama begon zich aan me
op te dringen: huisje, tuintjë, boom
pje; huisje, tuintje, boompje; huisje,
enz., enz.
Het was of ik de stem van onze teken
lerares weer hoorde, als we, naar
haar mening, veel te natuurgetrouw
een gestyleerd bedoelde tekening
hadden opgezet.
Verontwaardigd placht ze dan te roe
pen!: "Bloempje, blaadje, steeltje!"
Huisje, tuintje, boompje; bloempje,
blaadje, steeltjeen zonder dat ik
er erg in had stond ik te huilen aan
de railing.
Nu 25 jaar later zit ik in mijn tuintje.
Bloempje, blaadje, steeltje, maar de
ordelijkheid ontbreekt; iets van een
rimboe tekent mijn tuin. Ik voel me
behagelijk. De tropische hitte ervaar
ik als een geschenk van de weergo
den. Heerlijk
Zomer 1976
INA
15
