REÜNIE ex-HBS SEMARANG
Reünie ex-HBS Semarang, lees ik in Tong Tong. Op 20 november. Jammer, ik
zal er niet bij kunnen zijn. Ach jee, een vlaag van nostalgie maakt me week,
ik herlees het berichtje nogmaals en moet dan lachen want wat heb ik dat ge
bouw bemind en die school gehaat! Deze herinnering betreft de oude HBS,
op Bodjong, het nieuwe gebouw heb ik net niet meegemaakt, al had het best
gekund, ik had er zelfs nog jaren op kunnen toeven en van het onderwijs ge
nieten, zoals de meeste mensen schijnen te doen, voor mij was er weinig te
genieten, in tegendeel.
Gelukkig zagen de bevoegde instan- oude regenboom, met de dikke wor-
ties tijdig in dat het aan mij allemaal telplanken boven de grond, waar de
niet besteed was, hopeloze zaak ge- meisjes in de pauze wel zaten te klet-
woon. sen, een heerlijk beschaduwd plekje,
Het oorspronkelijke hoofdgebouw maar niets is ideaal, in die boom slin-
moet de besaren van een oud land- gerde zich een doerierijke rottanplant.
goed geweest zijn, het stond op een Links stond het gebouwtje van de
ruim erf met talrijke interessante bo- Openbare Bibliotheek, met een galerij
men. Onder andere een soort vijge- er langs. En temidden van dit alles
boom, waarvan de vruchten ook óp stond het oude hoofdgebouw, groot,
de stam groeiden. Wanneer ze rijp indrukwekkend, waardig en kloek. Een
waren werden ze kennelijk niet ge- machtige, hoge stoep langs het hele
waardeerd door de jongelui, want een- front, ik weet niet meer hoeveel tre-
Semarang, de Kalisari weg
maal op de grond gevallen werden ze
onder de voet gelopen, waar ze een
zaadrijke brij vormden die een weeë
lucht van rotting verspreidde. Verder
stond er de Leverworstenboom, met
lange leverworstkleurige vruchten aan
dikke koorden hangend. Later heb ik
een dergelijke boom in Rhodesië in
het wild zien groeien, kennelijk is hij
daar inheems. Voorin lag de scha
duwrijke tuin die bij het biologie-
lokaal hoorde, de tuin van Juffrouw
Lobato, en later van de Heer Hou-
wink, waar het goed toeven was en
de lessen zeer boeiend waren. Me
neer Houwink spaarde moeite, noch
vrije tijd om talrijke interessante plan
ten en dieren mee te brengen, eens
zelfs een kleurig gestreepte vis met
vervaarlijke, giftige stekels, als ik het
wèl heb was het een schorpioen vis.
Jammer genoeg kregen wij hem pas
na een week onder de neus en ik ge
loof niet dat de school toen een ijs
kast rijk was. Een poos zat er een
python in een kooi van kippegaas in
die mooie tuin gevangen, arm beest,
het was bepaald geen paradijs voor
die slang. Het grootst was wel de
den, leidde naar de voorgalerij, waar
achter de zuilen en een lange tafel de
leraren tijdens de pauze troonden, als
goden op de Olympus, even machtig
en ongenaakbaar, de heren en dames
schikgodinnen met krijtjes en pennen
en veel rode potloden. Met opgehe
ven hoofd en uitgerekt nekje tegen
die trap opziend, ontdekte men rechts
de kamer van de directeur, waar hij
achter een ouderwets bureau door
eenvoudige klapdeurtjes aan het oog
onttrokken werd. Links op de voor
galerij was het kantoor van de ama
nuensis, waar een paar mannen be
slist nuttig werk aan het verrichten
waren, onder andere kon men daar
zijn door de ouders ondertekende
onvoldoendekaarten, (eerder door de
post thuisbezorgd) gaan inleveren.
Achter de voorgalerij was een immen
se zaal, de vloer bestond uit prachti
ge, blauwe, hardstenen tegels, uit de
Ardennen, meen ik. Die zaal heb ik
maar één keer mogen aanschouwen,
tijdens het rapport uitreiken aan de
knapperds die overgegaan waren, ja
ja, heus waar.
Ik weet het nog heel goed, de lagere
klassen moesten op de grond plaats
nemen, die zeer stoffig en zanderig
was, want meubilair was niet aanwe
zig, behalve een prachtig mooie he
melglobe, zo'n antiek houten meubel
met een bal erin, waar alle sterren
op staan.
Links en rechts van de zaal bevonden
zich de vierde en vijfde klassen, rui
me kamers, voorzien van twee over-
elkaar heen schuivende schoolborden,
deur naar buiten en deur naar bin
nen. Boven die deuren was een open
latwerk aangebracht, zoals in alle
oud-Indische huizen, en de mussen
vlogen vrij en blij in en uit. Soms ook
niet zo blij wanneer Ivan de Verschrik
kelijke, gewapend met lineaal en elas
tiekje en een propje papier de arme
vogels een doodschrik bezorgde. Ik
geloof dat die jongen inderdaad Ivan
heette, maar dat Verschrikkelijke was
een uitvinding van de leraren; Hé,
Ivan, hoe gaat het?
De andere deur leidde via een ge
metselde trap naar de tuin. Rondom
het hoofdgebouw stonden talloze ou
de Kenaribomen op het erf, en in een
rechthoek lagen de bijgebouwen van
het voormalige landhuis. Hierin waren
de ruime klaslokalen ondergebracht,
met grote galerijen er voor, schei
kundelokalen, aardrijkskundelokaal,
waar indertijd de Heren Vader, van
der Werff zetelden. Middenin, als a-
part gebouw, stond het gymnastiek
lokaal, waar de leraren Zwiep en de
Boer alles wat krom was recht tracht
ten te maken, met als resultaat dat
we er krom van de spierpijn vandaan
gingen. Het gebouw waar de twee
tekenlokalen in gehuisvest waren
stond weer iets apart, heerlijke uren
beleefd met Juffrouw Birckenhauer en
de Heer Hopman. Goede Juffrouw
Birckenhauer, over heel Java wel be
kend om haar gevoel voor humor, en
als het nodig was kon zij behoorlijk
donderen!
Ergens vooraan, tegen Bodjong aan,
maar achter de bibliotheek stond nog
een natuurkunde lokaal, om onna
speurlijke redenen ben ik zelfs dat
oord vergeten, weet alleen nog dat
Meneer Ament daar achter een soort
tapkast stond, met flessen en glaas
jes, tegen het sombere decor van een
schoolbord, waar volmaakt onbegrij
pelijke zaken door Meneer Ament met
groot enthousiasme verduidelijkt wer
den. Het is vreemd, maar daar herin
ner ik me nu werkelijk niets meer van.
Wèl, dat daar ergens, buiten onze
HBS, zich de Engels-Chinese school
bevond, waar altijd prachtig gezon
gen werd, vooral Indian Lovecall.
Ik hoor het nog: 'When I'm calling
you, joehoehoe joehoehoe
Wat zou het heerlijk zijn daar in dat
oude gebouw, onder die prachtige
grote bomen, een feest te houden,
een selamatan, met alle mensen van
toen froeher, vanaf het allereerste be
ginDag mensen, veel succes met
je reünie! I
Rini Carpentier Alting-Neuberger
8
