ET*
I S IBl*
'Vaar natawiCifé H O L LI N D A
3
Zodra Dole zijn deuren opent voor het
eigenlijke seizoen kun je van ver reeds de
jobhunters zien staan. In dikke rijen staan
ze voor het bedrijf te wachten, totdat men
binnen iemand nodig heeft. Met het State
government werd van tevoren een contract
getekend hoe lang er in dat jaar gewerkt
wordt. Heeft men genoeg werkkrachten, dan
wordt de menigte huiten de raad gegeven
om naar huis te gaan en het de volgende
dag nog maar eens te proberen.
Zon baantje in een cannery is niet te
versmaden. Het is wel hard werken, maar
het loon is goed en er is kans onderhand
unemployment te trekken. Iedere cannery
geeft hetzelfde uurloon: daarvoor zorgt de
canners Union. Ikzelf heb het jaar nadat
we hier aankwamen, wel 9 uur geduldig
voor zo'n cannery gewacht, totdat ze me
binnenriepen.
Eindelijk in 1958, (nadat ik zeker 6
canneries had afgewerkt, zelfs nog in Sep
tember) riepen ze me bij Dóle binnen. Als
ze maar zien dat je werklustig bent, maak
je vaak een kans. Maar eerst worden dege
nen die lid zijn van de Union binnenge
roepen. Zoetjesaan werkte ik me op tot
seniority. D.w.z. we moeten een bepaald
aantal dagen per seizoen gewerkt hebben,
wil men in de vaste staf komen. Ben je het
laatst aangenomen, dan word je ook het
eerst gelay-offed.
De stemming bij Dóle is altijd opperbest,
daar zorgen we onderling wel voor. Zo'n
eerste werkdag is echt gezellig, het begroeten
van oude kennissen en lunchtafel-genoten,
Dc uitroepen van "Eli Lucy, you look fine,"
MENSEN WERKEN:
Zoete vruchten geven harde dollars
Onze county Santa Clara is Californie's, en zeker 's werelds beste producer op het
gebied van fruit. Daarvandaan dat hier ook de meeste inmaakbedrijven (canneries) zijn
gevestigd. Met de dried fruit en walnootbedrijven tellen we er minsten 25 w.o. Libby's,
Delmonte, Beech Nut Baby food, Dóle, etc. etc. Over deze laatste cannery waar ik nu
reeds 5 jaar werk wil ik U wat vertillen.
Het is seizoenswerk. Het hangt er nu
maar vanaf wat men in zo'n cannery ver
werkt, vers fruit, groenten, walnoten of een
combinatie ervan. Sommige bedrijven begin
nen daardoor ook enkele weken eerder dan
de andere. Onze Dole cannery b.v. begint
reeds tegen het einde van Juni, waneer de
abrikozen rijp zijn. Deze worden automa
tisch gehalveerd en in blikken siroop weg
gezet om straks in het hoogseizoen weer
geopend te worden voor de compote. Het
hoogseizoen begint vroeg in Augustus. De
vaste workers krijgen reeds een oproep in
Juni.
Kijk niet naar de rommel, ik ben
net aan de schoonmaakzei Winny
Meyertoen ik onverwacht bij haar
kwam binnenvallen." Ik werk weer bij
Dóle en dan krijgt het huis alleen met
de week-ends een beurt. Straks als het
seizoen voorbij is, kan ik weer een nette
huisvrouw zijn!"
Natuurlijk moest ze me vertellen over
haar werk. En omdat ze er zo enthousiast
over praatte heb ik haar gevraagd of ze
haar ervaringen op papier wilde zetten.
Het resultaat leest U hier.
Een van de millioenen werkende huis
vrouwen in de States. Opgewekt, altijd
actief, ook buiten haar werkuren. IVas U
op de fuif in San Jose? Winny Meyer-
Black had een actief aandeel in de orga
nisatie. Ze is trots op haar Indische af
komst en ze is toch een goede Ameri
kaanse staatsburgeres. Omdat ze van het
landvan de mensen en van haar werk
houdt, vind ik haar een gelukkige vrouw.
Wie volgt het voorbeeld van Winny
Meyer en schrijft ons over haar (zijn)
werk? Uw verhaal kan voor velen van
nut zijn, men weet immers in Amerika
niet waar en wat ons volgend arbeids
terrein zal kunnen zijn Als U er foto's
bij hebt graag! Fanny Hoyer vertelt
ons volgende keer over zijn ervaringen
van werk en lay off. Klimt U ook eens
in de pen?
LILIAN DUCELLE
"Isobel, what happened to you, you put on
weight?" en ook "Mary, goodness, it that
you? Last year you were a redhead! But
I like this blond hair better!" etc. etc.
In ons bedrijf wordt gemiddeld 9 a 10
uren per nacht gewerkt. Ik zit in de nacht
ploeg, eigen vrije keuze. Vind het prettig
hoor.
Perzikken worden automatisch gehalveerd,
gaan door een loogbad om er het velletje af
te halen en worden dan secuur nagekeken
op rotte plekjes en wurmen. Zo ook de
peren. Alles gaat op de lopende band. De
druiven worden vele keren gespoeld en
snelle handen pikken er de druiven met
steeltjes en dc lelijke vruchtjes uit. Daarna
gaat alle fruit weer op de lopende band
naar de cocktail-en compote afdeling of
juice department.
Ik werk al jaren op de compote afdeling.
Werkt de een wat langzamer of slordiger
dan de andere, dan krijgt ze een boze blik.
Je bent zo op elkaar ingesteld, dat er geen
uitzonderingen gemaakt kunnen worden.
Het is een aardig gezicht al die meisjes
in hun witte uniform en witte kapjes op.
het haar netjes onder een netje en de han
den in rubber handschoenen gestoken. Deze
handschoenen ter bescherming van de klant
en van de werkster zelf. Het fruit wordt
n.l. cesprayed en velen kunnen niet tegen
het loog. Het veroorzaakt vaak uitslag en
de handschoenen helpen goed.
Onze floorladies en foreladies zijn gezel
lig maar streng. We noemen hen gewoon
Kathy. Francis. Mildred.
One internationale groepjeStaande v.l.n.r.
Grace (Mexico), huismoeder van 5, die
ons vaak tracteerde op heerlijke enchila
da's, Rose (Amerika) die slank als ze is,
heel wat op kan, Irma (Estonia) die haar
rrr's zo heerlijk kan laten rollen, Trina
(Italië) die met haar beeldige sopraan oud-
Italiaanse en moderne Amerikaanse liedjes
voor ons zong. Zittend v.l.nj. ikzelf (Dutch
Indies) bekend om mijn gezonde eetlust,
Dora (Spanje) alleen maar bescheiden en
lief.
In het lunchuur waar je voor 90 cent
al een uitstekende warme maaltijd kunt
krijgen is het vrolijk gegons van stemmen.
Zo'n lunchuur is maar kort, er is ook
zoveel uit te wisselen. Verhalen over kin
deren, thuis, het werk, ditjes en datjes.
Denk niet dat cannery-workers ordinaire
fabrieksmensen zijn. Het zijn meestal huis
moeders die een extra centje willen verdie
nen en studenten die zich boeken, kleren,
kostgeld willen verschaffen. De studenten
komen vaak uit Universiteiten in Nebraska,
Texas, Washington, de huismoeders uit San
José en omgeving. Maar ook uit Los Ange
les, Olkahoma, Texas, Arizona. Het is een
internationale wereld zo'n cannery. Moet je
die exchange-students zien! Allerlei talen
hoor je om je heen! De dikke 1 van de
Perzische studenten, de rollende r's van
de Schot en ontbrekende r's van de Chinese
studenten.
Toen ik vorig jaar geconcentreerd zat te
werken, voelde ik, dat men mij observeerde.
Dat gevoel ken je misschien ook wel.
Toen ik eindelijk nieuwsgierig opkeek, zag
ik 4 paar ogen naar me glunderen en 4
breedlachende monden met veel goudge-
vulde gebitten. 4 Zonen van het Hemelse
Rijk staarden me verrukt aan. Fluistert de
forelady in mijn oor: "Honey, those Chinese
students would like to know if you are
Chinese too."
"Goodness," schrik ik, "my great grand
mother was a Chinese lady. She married
my Dutch great granddad. From father's
side I am Scottish and Indonesian. Maybe
they can figure out, what I am. Anyway
I plan to become an American citizen soon."
Jammer, maar ik heb de gouden tanden
niet meer teruggezien.
(vervolg op pag. 4)
The optimist sees the doughnutthe pessi
mist, the hole.
In het cocktail department.
5370 SO. HUNTINGTON DR., L.A. 32, CALIF. - CA 1-1716
