Che American ,e jaargang n° '5
15 MAART 1963
B R I D G E
BETWEEN
EAST
AND
WEST
Californie: Canaan voor de Indische emigrant?
Sorry, folks!
1
OARINc
ONIS\
Ongetwijfeld zullen gedurende deze strenge wintermaanden heel veel Indische mensen
plannen maken om naar Californie te verhuizen. Aangezien wij zelf de "trek" per auto
- met aanhangwagen hebben volbracht, meende Lilian Ducelle er goed aan te doen
ons de adspirant trekkers van onze ervaringen te laten vertellen.
This time no "Spotlight on Dutch
Indonesian History". Next issue we
continue with no. IX.
Onze trip hebben we twee jaar terug
reeds voorbereid. In Nederland kregen we
te horen, dat we een sponsor hadden in
Mason, Michigan. Dat is dus van de ene
kou in de andere. Daar de sponsors niet
voor het grijpen liggen, hebben we die ge
legenheid met beide handen aangenomen
en onszelf de taak opgelegd om in twee
jaar zoveel te sparen dat we naar een war
mer klimaat kunnen verhuizen. In Los
Angeles hebben we familie, zodat we van
zelfsprekend Californië op het oog hadden.
Bovendien konden we van hun alle gege
vens uit eerste hand krijgen. Ook stond
Lilian meteen klaar om ons uitgeknipte ad
vertenties over jobs te sturenzodoende wis
ten we ongeveer wat we konden verwach
ten.
We zijn Oct. 28, 1962 om zes uur 's och
tends vanuit Mason vertrokken. Onze sta
tion-wagon was volgepropt met dekens en
kussens voor de kinderen, zodat ze konden
slapen als ze moe warenwe hebben n.l.
drie kleine kinderen (zes, vijf en twee en
een half jaar oud). Achter onze wagen
hadden we een trailer gekoppeld, waarin
onze bedden en huisraad was gestuwd.
Trailers kan men overal huren (U-haul,
one way) en die varieeren in prijs naar
gelang de afstand die afgelegd moet wor
den en ook afhankelijk van de afmetingen.
Over het algemeen kosten ze om en bij de
$100.00. Ik heb alleen de U-haul trailers
genoemd daar dat de enige verhuurderij is,
die onderweg inspectie-stations heeft, het
geen m.i. wel belangrijk is voor eventuele
mankementen. René, mijn man heeft toen
maar een 5' x 8' trailer gekocht en die
wat opgeknapt en de banden vernieuwd.
Dat heeft ons totaal maar $60.00 gekost.
Uiteraard moet ook de auto in goede
conditie zijn, daar de tocht enorm veel van
de wagen vergt. Spaar geen kosten om
alle reparaties te laten verrichten en ver
geet vooral de banden niet, want die heb
ben het zwaar te verduren. Hierbij geldt
in de eerste plaats: "de kost gaat de baat
vooruit."
Om niet direct alle contanten te moeten
aanspreken voor eventuele reparaties on
derweg verdient het aanbeveling om voor
zien te zijn van de nodige credit cards.
Liefst van zoveel mogelijk verschillende
olie maatschappijen, zodat je geen tijd hoeft
te verliezen om naar dat speciale benzine
station te moeten zoeken. Shell, Standard
(c.q. Chevron) en Sinclair (c.q. Richfield)
zijn wel de meest voorkomende en ook de
best geoutilleerde gasstations.
Een andere service van de grote olie
maatschappijen is ook het touring bureau;
dat voorziet je op aanvraag van alle
nodige kaarten (met uitgestippelde route)
en gegevens betreffende logies. Vooral die
reis aanwijzingen zijn heel waardevol en
die hebben we dan ook trouw opgevolgd.
Gelukkig woonden op onze te nemen route
twee vrienden, zodat we de eerste nacht
in St. Louis, Mo. bij een van hen konden
doorbrengen en de tweede nacht in Okla
homa City, Oklahoma bij de andere. We
hebben echter beide nachten tot zo laat
zitten "ngobrol" dat we de derde morgen
pas tegen twaalf uur konden vertrekken.
We hebben dan ook toen alleen Amarillo,
Texas gehaald waar we in een motel heb
ben overnacht. W kregen een slaapkamer
met twee twee persoons bedden voor $10.30
en wij gingen voor het eerst vroeg naar
bed. De vierde ochtend zijn we heel vroeg
vertrokken en kwamen nog voor donker in
Flagstaff, Ariz, en ook daar kostte het motel
maar $10.30 Het waren mooie koele ka
mers met bathroom en vaste wastafel. Daar
we helemaal geen eetlust hadden van moe
heid en de hitte, aten we de derde en
vierde dag niet eens een warme maaltijd.
We kochten alleen brood, kaas en boter;
voor de kinderen hadden we nog hagelslag
(opgestuurd uit Los Angeles L Vleeswaren
hebben we niet gekocht want die zijn erg
aan bederf onderhevig.
De reis is wel vermoeiend en door de
kinderen moet je vaker stoppen. Boven
dien was het heel warm en de zon schijnt
in de namiddag pal in je gezicht, dat krijg
je als je westwaarts trekt. Handdoeken en
kaarten werden dan opgehangen om dat
tegen te gaan. We konden Vrijdag avond
al in L.A. Calif, aankomen, maar daar je
zaterdag toch niet baantjes kunt zoeken,
hebben we eerst de Grand Canyon bewon
derd. Daar hebben we een halve dag ver
toefd en gepicknicked. Rijst gekookt op
onze campstove die we speciaal voor dit
doel bereikbaar hebben gehouden. Ook toen
was de eetlust niet groot, maar ik had
de voldoening dat er die dag tenminste
warm gegeten werd. We hadden ook een
one-gallon-thermos jug bij ons die we altijd
gevuld hielden met kool-aid of orange
juice. Als de kinderen dorst kregen werd
er n.l. niet gestopt maar rustig uit paper
cups (half gevuld, voor het morsen) ge
dronken. Alleen 's middags werd er voor
lunch wel wat langer gestopt om de kin
deren de gelegenheid te geven om wat te
spelen en te rennen. Het speet me wel dat
ik geen earplugs bij me had, want het leek
alsof de kinderen hun energie niet op
konden.
De Grand Canyon is vanuit Flagstaff,
Ariz, makkelijk bereikbaar en absoluut de
moeite waard: We maakten dan ook ter
plaatse het plan om onze volgende vacan-
tie daar door te brengen. Dat was echter
voordat we door de bochtige en steile berg-
roads kwamen. Jullie mogen het heus wel
weten,, maar ik was hardstikke bang. Nu
ben ik gauw angstig volgens mijn man,
maar die haarspeldbochten met aan een
kant de bergwand en aan de andere kant
de afgrond, vond ik afschuwelijk. De kin
deren en mijzelf heb ik toen afgeleid door
gezamenlijk liedjes te zingen. Mijn oudste
zoon scheen echter wel het gevaar te besef
fen, want hij vroeg herhaaldelijk om toch
vaart te minderen, maar met een volle trail
er achter je aan is het geen kleinigheid.
We wilden die avond beslist nog in Cali
fornie aankomen en als we doorgereden
hadden konden we nog zelfs tegen midder
nacht L. A. bereiken. In plaats daarvan,
hebben wij even over de grens van Califor
nie in Blythe overnacht. Het motel daar
koste ons maar $7.50, maar het was dan
ook een oud gezal. Zaterdag, 3 Nov. kwa
men we twaalf uur doodmoe maar voldaan
op de plaats van bestemming aan. Wij heb
ben Gode zij dank helemaal geen pech
gehad, noch de auto of trailer.
Ook de kinderen hebben zich voorbeel
dig gedragen. We hebben op elke cent
gelet, dus niet elke keer een coke of een
ijsje gegeten of een hamburger of zo, maar
doodgewoon op de supermarket of grocery
brood, melk, kool-aid enz. gekocht. Natuur
lijk zat er wel een zakje koekjes bij en wat
'schoon" snoepgoed. Daar bedoel ik snoep
mee, die je in een hap op hebt en in geen
geval in de hand moet houden. Met kin
deren moet je zeker op een paar dingen
(vervolg op pag. 4)