Che American ,e jaargang n° '5 15 MAART 1963 B R I D G E BETWEEN EAST AND WEST Californie: Canaan voor de Indische emigrant? Sorry, folks! 1 OARINc ONIS\ Ongetwijfeld zullen gedurende deze strenge wintermaanden heel veel Indische mensen plannen maken om naar Californie te verhuizen. Aangezien wij zelf de "trek" per auto - met aanhangwagen hebben volbracht, meende Lilian Ducelle er goed aan te doen ons de adspirant trekkers van onze ervaringen te laten vertellen. This time no "Spotlight on Dutch Indonesian History". Next issue we continue with no. IX. Onze trip hebben we twee jaar terug reeds voorbereid. In Nederland kregen we te horen, dat we een sponsor hadden in Mason, Michigan. Dat is dus van de ene kou in de andere. Daar de sponsors niet voor het grijpen liggen, hebben we die ge legenheid met beide handen aangenomen en onszelf de taak opgelegd om in twee jaar zoveel te sparen dat we naar een war mer klimaat kunnen verhuizen. In Los Angeles hebben we familie, zodat we van zelfsprekend Californië op het oog hadden. Bovendien konden we van hun alle gege vens uit eerste hand krijgen. Ook stond Lilian meteen klaar om ons uitgeknipte ad vertenties over jobs te sturenzodoende wis ten we ongeveer wat we konden verwach ten. We zijn Oct. 28, 1962 om zes uur 's och tends vanuit Mason vertrokken. Onze sta tion-wagon was volgepropt met dekens en kussens voor de kinderen, zodat ze konden slapen als ze moe warenwe hebben n.l. drie kleine kinderen (zes, vijf en twee en een half jaar oud). Achter onze wagen hadden we een trailer gekoppeld, waarin onze bedden en huisraad was gestuwd. Trailers kan men overal huren (U-haul, one way) en die varieeren in prijs naar gelang de afstand die afgelegd moet wor den en ook afhankelijk van de afmetingen. Over het algemeen kosten ze om en bij de $100.00. Ik heb alleen de U-haul trailers genoemd daar dat de enige verhuurderij is, die onderweg inspectie-stations heeft, het geen m.i. wel belangrijk is voor eventuele mankementen. René, mijn man heeft toen maar een 5' x 8' trailer gekocht en die wat opgeknapt en de banden vernieuwd. Dat heeft ons totaal maar $60.00 gekost. Uiteraard moet ook de auto in goede conditie zijn, daar de tocht enorm veel van de wagen vergt. Spaar geen kosten om alle reparaties te laten verrichten en ver geet vooral de banden niet, want die heb ben het zwaar te verduren. Hierbij geldt in de eerste plaats: "de kost gaat de baat vooruit." Om niet direct alle contanten te moeten aanspreken voor eventuele reparaties on derweg verdient het aanbeveling om voor zien te zijn van de nodige credit cards. Liefst van zoveel mogelijk verschillende olie maatschappijen, zodat je geen tijd hoeft te verliezen om naar dat speciale benzine station te moeten zoeken. Shell, Standard (c.q. Chevron) en Sinclair (c.q. Richfield) zijn wel de meest voorkomende en ook de best geoutilleerde gasstations. Een andere service van de grote olie maatschappijen is ook het touring bureau; dat voorziet je op aanvraag van alle nodige kaarten (met uitgestippelde route) en gegevens betreffende logies. Vooral die reis aanwijzingen zijn heel waardevol en die hebben we dan ook trouw opgevolgd. Gelukkig woonden op onze te nemen route twee vrienden, zodat we de eerste nacht in St. Louis, Mo. bij een van hen konden doorbrengen en de tweede nacht in Okla homa City, Oklahoma bij de andere. We hebben echter beide nachten tot zo laat zitten "ngobrol" dat we de derde morgen pas tegen twaalf uur konden vertrekken. We hebben dan ook toen alleen Amarillo, Texas gehaald waar we in een motel heb ben overnacht. W kregen een slaapkamer met twee twee persoons bedden voor $10.30 en wij gingen voor het eerst vroeg naar bed. De vierde ochtend zijn we heel vroeg vertrokken en kwamen nog voor donker in Flagstaff, Ariz, en ook daar kostte het motel maar $10.30 Het waren mooie koele ka mers met bathroom en vaste wastafel. Daar we helemaal geen eetlust hadden van moe heid en de hitte, aten we de derde en vierde dag niet eens een warme maaltijd. We kochten alleen brood, kaas en boter; voor de kinderen hadden we nog hagelslag (opgestuurd uit Los Angeles L Vleeswaren hebben we niet gekocht want die zijn erg aan bederf onderhevig. De reis is wel vermoeiend en door de kinderen moet je vaker stoppen. Boven dien was het heel warm en de zon schijnt in de namiddag pal in je gezicht, dat krijg je als je westwaarts trekt. Handdoeken en kaarten werden dan opgehangen om dat tegen te gaan. We konden Vrijdag avond al in L.A. Calif, aankomen, maar daar je zaterdag toch niet baantjes kunt zoeken, hebben we eerst de Grand Canyon bewon derd. Daar hebben we een halve dag ver toefd en gepicknicked. Rijst gekookt op onze campstove die we speciaal voor dit doel bereikbaar hebben gehouden. Ook toen was de eetlust niet groot, maar ik had de voldoening dat er die dag tenminste warm gegeten werd. We hadden ook een one-gallon-thermos jug bij ons die we altijd gevuld hielden met kool-aid of orange juice. Als de kinderen dorst kregen werd er n.l. niet gestopt maar rustig uit paper cups (half gevuld, voor het morsen) ge dronken. Alleen 's middags werd er voor lunch wel wat langer gestopt om de kin deren de gelegenheid te geven om wat te spelen en te rennen. Het speet me wel dat ik geen earplugs bij me had, want het leek alsof de kinderen hun energie niet op konden. De Grand Canyon is vanuit Flagstaff, Ariz, makkelijk bereikbaar en absoluut de moeite waard: We maakten dan ook ter plaatse het plan om onze volgende vacan- tie daar door te brengen. Dat was echter voordat we door de bochtige en steile berg- roads kwamen. Jullie mogen het heus wel weten,, maar ik was hardstikke bang. Nu ben ik gauw angstig volgens mijn man, maar die haarspeldbochten met aan een kant de bergwand en aan de andere kant de afgrond, vond ik afschuwelijk. De kin deren en mijzelf heb ik toen afgeleid door gezamenlijk liedjes te zingen. Mijn oudste zoon scheen echter wel het gevaar te besef fen, want hij vroeg herhaaldelijk om toch vaart te minderen, maar met een volle trail er achter je aan is het geen kleinigheid. We wilden die avond beslist nog in Cali fornie aankomen en als we doorgereden hadden konden we nog zelfs tegen midder nacht L. A. bereiken. In plaats daarvan, hebben wij even over de grens van Califor nie in Blythe overnacht. Het motel daar koste ons maar $7.50, maar het was dan ook een oud gezal. Zaterdag, 3 Nov. kwa men we twaalf uur doodmoe maar voldaan op de plaats van bestemming aan. Wij heb ben Gode zij dank helemaal geen pech gehad, noch de auto of trailer. Ook de kinderen hebben zich voorbeel dig gedragen. We hebben op elke cent gelet, dus niet elke keer een coke of een ijsje gegeten of een hamburger of zo, maar doodgewoon op de supermarket of grocery brood, melk, kool-aid enz. gekocht. Natuur lijk zat er wel een zakje koekjes bij en wat 'schoon" snoepgoed. Daar bedoel ik snoep mee, die je in een hap op hebt en in geen geval in de hand moet houden. Met kin deren moet je zeker op een paar dingen (vervolg op pag. 4)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

American Tong Tong | 1963 | | pagina 1