De Indo op International Day in Los Angeles
Wisdom and Literature from
Asia in a nutshell
De Man die vooruit kijkt
Excuus voor alle fouten!
3
One of the Kings of Khorasan had a
vision in a dream of Sultan Mahmud, one
hundred years after his death. His whole
person appeared to have dissolved and
turned into dust, except his eyes, which
were revolving in their orbits and looking
about. All the sages were unable to give an
interpretation, except a Dervish, who made
his salutation and said: "He is still looking
amazed how his kingdom belong to others."
(From the GULISTAN"
(This little story is an interpretation it
self: all things men gather during their
life, will be lost again at their death. Or:
materialism is not all in the world.)
To be a stranger in a strange land:
Whenever one feastson thinks of one's
brother twice as much as before
There were my brother far away is
ascending
The dogwood is floweringand a man
is missed.
(Wang Wei, 699-759)
"Virtue is not left to stand alone. He
who practices is, will have neighbours."
The Moving Finger writes; and having
writ,
Moves on: nor all thy Piety nor Wit
Shall lure it back to cancel half a line,
Nor all thy Tears wash out a Word of it.
Omar Khayyam
Tegenstanders van Tong-Tong noemen
zich graag "vooruitkijkers" in tegenestelling
met Tong-Tongers dus die "achteruit
kijken". Waarbij historiebewustheid en
heimwee wel een beetje raar met elkaar
worden verward.
In contacten met veel vooruitkijkers heb
ben we echter wel gemerkt dat de meesten
wel zéggen dat ze vooruit kijken, maar a.
zich op niets in de toekomst voorbereiden,
b. maar een vage indruk hebben van
wat ze eigenlijk zien in de toekomst, c.
niets doen voor die toekomst. Veel vragen
in die richting worden zo ongeveer beant
woord met een "kom tereh".
We weten wel hoe dat komt: ernstig
vooruit kijken is niet leuk. Men móet zich
dan immers wel ouder voorstellen om te
weten wat men doet. Dus b.v. vijftig of
zestig jaar oud, grijs, met huwbare kinderen,
minder "uiterig" en feestlustig en met
ouderdomszorgen. Dat vinden jonge men
sen nooit leuk. Dus denkt men maar liever
nooit serieus aan de toekomst. Daarom leven
vele zogenaamde toekomstkijkers in werke-
lijheid ah eendagsvliegen: today we live,
today we care. En later komt alles wel van
zelf terecht.
Op de eerste plaats is dat niet naar de
toekomst leven, maar lukraak van dag op
dag leven; op de tweede plaats komt nooit
iets vanzelf terecht, maar eist bewuste en
ernstige voorbereiding. Wie nu lasser is en
liever beter verdienen als tekenaar, gaat nu,
naast zijn lassersarbeid, studeren voor teke
naar. Dat betere salaris komt dus niet
vanzelf terecht.
Nu denken vele Indische mensen dat ze
met "teroes meer studeren" vanzelf wel in
hogere regionen belanden, waar goed verdi
end wordt. En dat nou is mis. Dat was
(vaak) wél zo in Indië. Onze ouders en
grootouders groeiden zo op. Er was geen
A most interesting group" was de uit-
spiaak van talrijke bezoekers van onze stand
in het International Institute op Interna
tional Day. Zonder verwaand te zijn,
kunnen we zeggen: de Indo (of de Dutch-
Indonesian group zoals U wilt) heeft met
deze expositie een uitstekende beurt ge
maakt. Niet alleen met de aantrekkelijke
display van sarongs, houtsnijwerk, zilver
werk, maar om het duidelijke en lezens
waardige resumé van onze historie die tot
onze grote tevredenheid met aandacht
gelezen werd en vaak aanleiding gaf tot het
geven van meer gegevens en informaties
over de cultuur die bij onze background
hoort.
Saté ajam, loempia, pasteitjes, rozestroop
en stroop pala met santen en agar-agar
waren het eerst uitverkocht. Het publiek
had een ruime keuze, 16 andere landen
waren vertegenwoordigd met eterijen en
snacks, wij konden echter de concurrentie
gemakkelijk aan!
In het auditorium en in de patio wisselden
de floor-shows zich onofgebroken af. Zes
uur lang heeft men kunnen genieten van
uitstekende dans-zang- en muziekgroepen
uit Noordelijke en Zuidelijke landen. Het
echtpaar Blondeel-Timmermans (op de foto
bezig aan de Menari Menado) en op de
tweede dag Peggy Breedveld met haar en
semble, oogstten groot succes.
Europese maatschappij in Indië zoals deze
in Amerika. Men werkte doorgaans als
ambtenaar en een keurig BBL zorgde wel
vcor periodieke promoties en salarisver
hogingen. Verder kon de maatschappij en
elk ander mens naar duvel lopen. Ieder voor
zich en God voor ons allen was mogelijk.
Dus leefden verreweg de meeste Indo's
lekker voor zichzelf, leerden naast hun
vakstudie geen lor, bemoeiden zich met geen
enkele vorm van maatschappelijke ontwik
keling en haalden tóch maximum salaris en
maximum pensioen.
Niet aldus, waarde lezers, in Amerika,
waar promotie tot hogere posities in hoge
mate afhankelijk is van de wijze waarop
men ook maatschappelijk hoger komt: zich
behoorlijk inricht (niet een collectie meub
ilair gebruikt, zoals veelal het geval is)
behoorlijke algemene en actuële ontwikke
ling heeft (veel leestook de ernstiger arti
kelen in kranten) sociaal verdienstelijk is
(actief lid of bestuurslid is van vereni
gingen), enz. enz. enz. Vooruit zien=veel
leren.
Zowel in Nederland als in Amerika komt
er by de doorsnee Indo niet veel van terecht.
Het is te hopen dat het met de jaren
verandert.
T. R.
'58 Chev. stat. wagon, 6 cyl.-stick, radio,
heater, 2 tone, good tires$795. Pri
vate partyHurry!
Ca l OX 3-5659 VVhittier, Calif.
Ons krantje krieolt vaak van de zetfouten
en het wordt tijd dat we er weer onze
verontschuldiging voor aanbieden. Bij de
verschijning van The American Tong-Tong
deden we dat reeds, met de uitleg waarom
er zoveel fouten blijven zitten. De zetters
zijn immers Amerikaanse zetters die geen
woord Nederlands lezen of verstaan, voor
hun is het zetten van Hollandse copy even
moeilijk als voor ons het typen van een
Russische brief. Het is vaak onmogelijk alle
fouten te corigeren want voor elke correctie
moet de hele zin worden overgezet en bij
dat overzetten worden wéér fouten gezet.
Na 3 correcties geven we het dus maar op,
als de fout niet zo storend is dat U uit de
hele zin geen wijs meer kan worden.
In ieder geval: excuus voor al die zet
fouten, het is en blijft een hinderlijk
gezicht.
Red actie