In het oude Indie werd door Indo's vaak
gemopperd op die Hollanders, die alleen maar
naar Indie kwamen om rijk te worden, en geen
liefde hadden voor het iond en zijn gewoonten.
Het bestaan van Tong—Tong echter met dui
zenden totok-abonnees bewijst, dat dat best
los liep. Veel Hollanders, hoewel aanvan
kelijk zeker gekomen met de bedoeling om
rijk te worden (wie wil dat eigenlijk niet,
waar ook ter wereld?) zijn later verknochte
Indie-minnaars geworden, met een sterker
heimwee dan veel Indo s.
Uit deze anecdote (en wij kennen alle
maal zulke voorbeelden!) blijkt echter dat het
met een massa immigranten ni-et veel beter
gesteld is. Wij kennen zelfs persoonlijk men
sen die van de daken roepen dat zij nooit
Amerikaan willen worden en terug zullen ker-
zodra ze "de buit binnen hebben Een
typische karakteristiek in het leven van zulke
mensen is, dat ze vaak dubbele baantjes heb
ben - en vrouwlief ook, zodat het mes van
VIER kanten snijdt! Het is logisch dat deze
mensen maar weinig van het leven in Amerika
zien - en dus begint het gekanker: je hebt dit
niet en dot niet zoals in Holland, Amerika is
oncultureel, de Amerikaan is glashard en een
dollarjager (en zij dan?!), enz. enz.
Het verhaaltje van de splinter en de balk!
We zijn de inzender zeer erkentelijk voor zijn
goede anecdote.
INDONESISCH
"Wat ik niet begrijp is dat de Indo zo erg
Indonesische waarden propageert, terwijl wij
toch Hollanders zijn. Amerikanen denken op
het laatst dat we Indonesiërs zijn!"
L. K.
Jo, het is zo. Ik heb tenminste nog niet
gehoord van een Indo die "ouwe klare stookt
in pl. v. ketjap maakt. Of snert verkoopt i.pl.
v. soto. Of klompen dansen opvoert i.pl.v.
Indonesische volksdansen. Of zijn huis vol
heeft hangen met Nederlandse souvenirs i.pl.v.
Indonesische. Elk huisfuifje heeft een typisch
Indische sfeer en een groot Indisch feest
heeft Indonesische "floor-shows". Hierbij
handelt de Indo geheel spontaan en de sfeer
is "echt". Wat is er dus op aan te merken?
Zelfs veel Totoks hebben een "echt
Indisch" huishouden en veel Indonesische
voorkeuren. Er zit niets minderwaardigs aan.
Veel Indo's hebben alleen maar last van een
verouderd en misplaatst minderwaardigheids
gevoel, omdat zij Indonesische cultuurwaar-
den zien als "Inlands" en "kampongachtig".
Terwijl Indonesië bogen kan op een eeuwen
oude zeerr hoge cultuur, waarop men trots
mag zijn.
En nogmaals: wat heeft praten eigenlijk
voor zin? Iedere Indo is vrij om zo Hollands te
doen als hij maar wil...maar we zien nooit wat!
BOLEH TAWAR
Ted is een kleine citizen, Indonesië nog
nooit gezien, laat staan begrip hebben van ge
woonten. Zijn Opa neemt hem soms mee op
een "shopping spree" downtown en zo waren
ze op een keer op de speelgoed - afdeling van
een store. Ted mag van Opa iets uitzoeken.
Hij komt bij Opa terug met een kanjer van
een truck die $7. - kost.
"Die is te duur," zegt Opa.
"Hoeveel geld heb je dan?" vraagt Ted
zakelijk.
Om zijn kleinzoon drastisch af te remmen
zegt Opa dat hij maar $2. - op zak heeft.
"0," zegt Ted, "ga dan naar de sales
lady en vraag of je het voor $2. - mag kopen!
Renee B.
En dan te bedenken dat Tedje nog nooit
een toekang rombeng met zijn moeder heeft
bezig gezien!