In het oude Indie werd door Indo's vaak gemopperd op die Hollanders, die alleen maar naar Indie kwamen om rijk te worden, en geen liefde hadden voor het iond en zijn gewoonten. Het bestaan van Tong—Tong echter met dui zenden totok-abonnees bewijst, dat dat best los liep. Veel Hollanders, hoewel aanvan kelijk zeker gekomen met de bedoeling om rijk te worden (wie wil dat eigenlijk niet, waar ook ter wereld?) zijn later verknochte Indie-minnaars geworden, met een sterker heimwee dan veel Indo s. Uit deze anecdote (en wij kennen alle maal zulke voorbeelden!) blijkt echter dat het met een massa immigranten ni-et veel beter gesteld is. Wij kennen zelfs persoonlijk men sen die van de daken roepen dat zij nooit Amerikaan willen worden en terug zullen ker- zodra ze "de buit binnen hebben Een typische karakteristiek in het leven van zulke mensen is, dat ze vaak dubbele baantjes heb ben - en vrouwlief ook, zodat het mes van VIER kanten snijdt! Het is logisch dat deze mensen maar weinig van het leven in Amerika zien - en dus begint het gekanker: je hebt dit niet en dot niet zoals in Holland, Amerika is oncultureel, de Amerikaan is glashard en een dollarjager (en zij dan?!), enz. enz. Het verhaaltje van de splinter en de balk! We zijn de inzender zeer erkentelijk voor zijn goede anecdote. INDONESISCH "Wat ik niet begrijp is dat de Indo zo erg Indonesische waarden propageert, terwijl wij toch Hollanders zijn. Amerikanen denken op het laatst dat we Indonesiërs zijn!" L. K. Jo, het is zo. Ik heb tenminste nog niet gehoord van een Indo die "ouwe klare stookt in pl. v. ketjap maakt. Of snert verkoopt i.pl. v. soto. Of klompen dansen opvoert i.pl.v. Indonesische volksdansen. Of zijn huis vol heeft hangen met Nederlandse souvenirs i.pl.v. Indonesische. Elk huisfuifje heeft een typisch Indische sfeer en een groot Indisch feest heeft Indonesische "floor-shows". Hierbij handelt de Indo geheel spontaan en de sfeer is "echt". Wat is er dus op aan te merken? Zelfs veel Totoks hebben een "echt Indisch" huishouden en veel Indonesische voorkeuren. Er zit niets minderwaardigs aan. Veel Indo's hebben alleen maar last van een verouderd en misplaatst minderwaardigheids gevoel, omdat zij Indonesische cultuurwaar- den zien als "Inlands" en "kampongachtig". Terwijl Indonesië bogen kan op een eeuwen oude zeerr hoge cultuur, waarop men trots mag zijn. En nogmaals: wat heeft praten eigenlijk voor zin? Iedere Indo is vrij om zo Hollands te doen als hij maar wil...maar we zien nooit wat! BOLEH TAWAR Ted is een kleine citizen, Indonesië nog nooit gezien, laat staan begrip hebben van ge woonten. Zijn Opa neemt hem soms mee op een "shopping spree" downtown en zo waren ze op een keer op de speelgoed - afdeling van een store. Ted mag van Opa iets uitzoeken. Hij komt bij Opa terug met een kanjer van een truck die $7. - kost. "Die is te duur," zegt Opa. "Hoeveel geld heb je dan?" vraagt Ted zakelijk. Om zijn kleinzoon drastisch af te remmen zegt Opa dat hij maar $2. - op zak heeft. "0," zegt Ted, "ga dan naar de sales lady en vraag of je het voor $2. - mag kopen! Renee B. En dan te bedenken dat Tedje nog nooit een toekang rombeng met zijn moeder heeft bezig gezien!

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

American Tong Tong | 1964 | | pagina 6