UTte HTmerican
29 Feb. 1964
2e Jaargang No. 13
"DE SOOS'' DEFINITIEF OPGERICHT
OURIKc
ONIS\
B R I D G E
BETWEEN
EAST
AND
WEST
Op 9 Februari ji. werden in een tweede
algemene vergadering de statuten en re
glementen van de Indo Community Center
"De Soos" definitief aangenomen en is
daarmee de officiële oprichting van dit cent
rum van Indische activiteit een feit geworden.
Het meest opmerkelijke feit bij deze
oprichting is de zonder enige tegenstand en
zelfs met alle stemmen aanvaarde naams-
vastscelling: Indo Community Center "De
Soos". Voor zover wij weten is dit de eerste
en enige Indische vereniging ter wereld na
de oorlog, die de naam Indo openlijk wenst
te erkennen en deze eerste en historisch
vaststaande traditie statutair vastlegt. Na
zoveel schuwheid, minderwaardigheidsgevoel
en vrees voor tegenkanting tegen deze naan
is deze eerlijke en zelfbewuste manifestatie
voor handhaving van een eigen identiteit een
"bravo!" dubbel en dwars waard.
Een logisch gevolg van deze principiële
vastlegging van identiteit was het in artikel
2 van de Statuten neergelegde streven tot
bevordering van traditiebewustheid, en om te
voorkomen dat dit een holle frase zou blijven
de formulering van een ongewoon, maar nochta-
tans doeltreffend artikel, dat bestuursleden
gekozen zouden worden uit abonnes van
Tong—Tong, zijnde het enige medium dat de
kennis verschaft voor Indische traditiebe
wustheid.
De aanneming van dit laatste artikel had
nogal wat voeten in de aarde en vereiste
zelfs een aparte algemene ledenvergadering.
Het voorlopig bestuur van "De Soos" echter
(als Tong-Tong-lezers initiatiefnemers voot
de oprichting van de Soos" hield rustig voet
bij stuk en ontzenuwde diverse bezwaren.
Men legge dit vooral niet uit als een
"succesje" voor ons blad, maar als een
erkenning van de essentiele waarde van dit
blad, dat niet "een blaadje van Tjalie" is,
wat velen denken, maar een streven van trad-
iliebewustheid van duizenden Indischgasten
(blank en bruin) die gezamenlijk het blad
vullen en daarmee een bron van traditie-
kennis scheppen, die inderdaad enig is in
de wereld en uit dien hoofde ook universit
aire appreciate heeft.
Nochtans is het te hopen dat in "De
Soos" op den duur zoveel traditiekennis
vergaard (en uitgedragen) wordt dat later
het betrokken artikel opgeheven kan worden.
Wat wij in deze "eerste echt Indische
organisatie" met vreugde en zelfs trots
begroeten is de eerlijkheid en ernst, die wij
al zo lang missen in Indische milieux.
Eerlijkheid: het openlijk en in eigen
recht traditiebewust willen zijn zonder lege
halfheden, en dit in duidelijke statuten will
en vastleggen.
Ernst: de plicht tot traditievorming niet
