de Indo zoals hij is en o.m. een
kampioen voor Tong—Tong. Dit jaar
wordt in Nederland op initiatief van
Tong-Tong het feit herdacht dat 45
jaar geleden het IEV werd opgericht.
Het Comité voor de herdenkingsplech
tigheid nodigde de heer Meyer Ranneft
uit voorzitter te worden en dit voor
stel werd door deze "Grand Old Man
direct aanvaard, hoewel hij een druk
bezet leven heeft.
Het is te betreuren voor de Indo, dat
zulke Nederlanders zeldzaam zijn en
blijven.
Het lezen van brieven van moeders met
kleine kinderen, is een coffeebreak op
zichzelf. Wat denkt U van kleine Margie die
moeder ziet huilen tijdens het gadeslaan
van de Kennedy-tragedie op tv: ze slaat
troostend haar armpjes om moeder heen en
zegt: "Don't cry Mammy, they already have
another new president!"
And what about haar zusje van anderhalf,
Reneetje. Ze hoort haar vader achter het
stuur wel eens uitvaren tegen clumsy drivers.
Op een dag ontdekken vader en moeder dat
Reneetje bij ieder stoplicht links en rechts
"Stupid!" staat te roepen tegen de niets
vermoedende stoppende automobilisten. Dat
kunnen ze dan alvast in hun zak steken!
Ik blijf nog even bij het kleine grut.
Jongetje van 5 krijgt vaak te horen dat hij
"mata krandjang" is of in goed Nederlands:
zijn ogen zijn groter dan zijn maag. Of hij de
betekenis nan dit gezegde begrepen heeft?
In ieder geval heeft hij het onthouden want
tegen Mamma die binnen enkele dagen de
nieuwe baby verwacht zegt hij, terwijl
hij haar aandachtig bekijkt: Mammy no
body can say that your eyes are bigger
than your stomach!
Dansen, uiting van levenslust en vreugde,
emotie, strijdlust, sex. Dansen kan om
alles zijn. A"een al om het feit dat je je
nog teen-ager kan noemen. Misschien moet
het dan liever geen dansen meer genoemd
worden maar gewoon twist, mashed
potatoes, erwtensoep of bahmi. What's in
a name, het gaat om het slingeren van ar
men en voeten, om het deinen van de hoofdje
It's great fun, whatever it is. Maar noem
het geen dansen, daarmee brengen jullie
die arme oude vaders en moeders in de war.
Die hebben namelijk nog altijd de slow-
fox, quickstep, wals en rumba in het hoofd.
Net als Mrs. H, trotse moeder van 6 dans-
lustige teen-agers. Op een dag organiseren
ze thuis een party en mama heeft evenveel
plezier als de jongelui. Tot het dansen
begint. S^'zwi jgend slaat ze de schudden
de, slingerende, trillende jongens en
meisjes gade en ze moet denken aan de
Watusies en de Maories, die doen precies
zo.
Gelaten trekt ze zich ten slotte in de
keuken terug.
"There's nothing you can do about it,
the only one who could save their souls
would be a missionary!"
Lilian Ducelle
