DE BAYANIHAN DANS GROEP WIE WIL CORRESPONDEREN? Op weg naar de World Fair in New York heeft de Filipijnse "Bayanihan" dansgroep ook een viertal voorstellingen in L.A. gehou den voor uitverkochte huizen. En terecht, zelden zagen wij - zelfs in het Europese ballet zoveel perfecte danskunst, zoveel rijkdom aan cultuur en muziek, zoveel rijkdom aan motieven en historische waarden als in deze dansgroep. Meer dan dat, dit is de eer ste manifestatie van bewust Europees-Aziati sche cultuur die wij zagen. M.a.w.: een as pect van Indo-cultuur. In een uitgebreid en in geweldige vaart {maar nochtans zonder enige fout of hapering) gebracht programma wisselden historische en hedendaagse beelden uit de muzikale en dans- kunstige wereld van de volken van de Filipijn- en en Spaanse cultuurelementen elkander af. Er waren dansen die ons deden denken aan die van de Javanen, de Dajaks, de Timorezen (zulke ethnische groepen bestaan ook in de Filipijnen), met daartussendoor Spaanse dan sen en wat we zouden kunnen noemen: honderd procent Spaans-Filipijnse, dus Indo-dansen. Voor het eerst in ons leven zagen wij de Indo in toetoep en zelfs in slaapbroek-kebaja voor het voetlicht, geestig en artistiek. De costu mes van de dames waren gewoonweg "verbijs terend en in de snelle opeenvolging van kleu ren en dessins raakte het oog af en toe gewoon de kluts kwijt. Zo zijn wij gewend aan of Europese of Aziatische dansen, dat wij ons geen voorstel ling kunnen maken van hetgeen mogelijk is met de combinatie van deze twee. Het orkest - bij het Europese ballet bestaand uit een "on meetbaar" ensemble bestond uit slechts zes tot acht dames en heren met een variatie van tokkelinstrumenten: guitaren, mandolines, bas, maar hun muziek vulde zelfs het geweldige Pasadena Civic Auditorium met gemak. Voor sommige dansen werd alle rhythmische muziek geleverd door het tikken met bamboe's op de grond in ons bekende rhythmen, of in samen stellen bamboe of gamelan-slaginstrumenten. Er waren Christelijke en Mohamedaanse mo tieven, heel oude volksdansen en splinter nieuw ontdekte dansen. Hier is voorwaar creatief werk van eerste orde. Wan neer wij daarbij realiseren dat alles het werk is van een paar dames, gaat alweer ons grote respect uit naar het vrouwelijke ge slacht dat creatief werk brengen kan, waar de mannen falen. De dames: Helena Z. Benitez, Lucrecia R. Kasilag, Lucrecia Reyes Urtula, I sabel A. Santos. Hoe jammer dat de Indo slechts persis teert in het imiteren van Indonesische dansen, terwijl op het gebied van klassieke Europese dansen niets wordt gepresteerd (zelfs Europese volksdansen kennen wij niet), maar op het terrein der eigen mogelijkheden zelfs geen idee heeft van wat bereikbaar is! Of worden wij hier in Amerika uiteindelijk toch wel wak ker De Bahyanihans zetten hun zegetoer door de U.S. na de World Fair verder voort in Euro pa en Azie. Vele ogen zullen opengaan voor hetgeen de Europees-Aziatische mengbloed voortbrengen kan, als hij maar wil. Het is te hopen dat ook de Indo-groep daarvan kan pro fiteren. - T. R. John Monsma (29) uit Aalten (Ned.) bezig (3 met zijn emigratie naar de States, zou graag willen corresponderen met mensen die hier al een poosje wonen. Reden: wat meer te weten over het leven dat hem straks te wachten staat. Misschien kunt U hem waardevolle dingen vertellen over wonen, werken en het leven in dit land. John is electr. lasser, veel in bui tendienst, ongehuwd. Zijn adres: Koopmanstraat 47, Aalten (Gld).

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

American Tong Tong | 1964 | | pagina 4