UTte ïlmcrtcan
APRIL 15, 1964
2e JAARGANG NO. 16
A BRIDGE BETWEEN EAST AND WEST
O DE JONGSTE GESCHIEDENIS VAN DE INDO-GROEP
VAN DE CRISIS TOT
WERELDOORLOG II
tPlXJRlBus
qARINc
ONlV
De crisis in Indie was van betrekkelijk kor
te duur. Spoedig namen de exporten naar het
buitenland weer toe en werd er weer flink ver
diend. Helaas bleef men blind voor de fatale
oorraak van deze opleving: het snel toenemen
van het oorlogsgevaar en de drang van vele
landen om voorraden in te slaan: olie, rubber,
consumptie-artikelen, enz.
In 1939 vielen de Duitse troepen Polen bin
nen en brak de oorlog in Europa uit. In Indie
werden grootse sympathiebetuigingen geor
ganiseerd en fondsen verzameld voor de bond
genoten (o.a. het Spitfire Fonds). De eigen
hopeloos verouderde en onvoldoende defensie
^)rd echter niet verbeterd. Men vertrouwde
blindelings op onze machtige bondgenoten. En
Japan bereidde zich met volle inzet op de Pa
cific oorlog voor.
Onze enorme exporten naar het buitenland
gingen intussen vrolijk verder. Nog in 1941
gingen 52.886 ton rubber naar de U.S. en niet
minder dan 1.800.000 ton olie naar Japan! Ko-
bayashi kwam in 1941 naar Indie om nog beter
condities te bedingen, trachtend om ons over
te halen om deel te nemen aan het plan voor
een "gemeenschappelijke welvaartssfeer" in
Z.O. Azie.
Nederland "trapte hier niet in", maar was
nu practisch een "geslagen man", want onze
defensie was volkomen in-adequaat. De Neder
landse Marine beschikte over een veel te klei
ne vloot voor een zo kolossaal eilandenrijk en
kon een op verschillende punten tegelijk inge
zette aanval nooit afslaan. Onze luchtmacht
was schrikbarend verouderd; de laatste aan
winst vormden een aantal Catalina's, maar wij
hadden geen gevechtsvliegtuig van de snelheid
en manoevreerbaarheid als de Japanse Navy-O,
die later de gevaarlijkste "killer" bleek te zijn.
Het KNIL was slechts 35.000 man sterk, ter
wijl Japan alleen al aan de Indo-Chinese grens
een aanvalsleger klaar had staan van 30.000
man veteranen uit de Chinese oorlog! Verder
mocht Indie rekenen op een hulpmacht van
30.000 miliciens, landstormers en landwachten,
voor het nierendeel bestaande uit onvoldoende
geoefende schooljongens en grijsaards. Maar
bovenal; wij leden aan tragische zelfonderschat-
ting: we zouden dat krombenige legertje van
barbiers en speelgoedmakers wel mores leren...!
In Juli 1941 nam de Volksraad een resolutie
aan om ook Indonesische miliciens onder de
wapenen te roepen. Eindelijk! Na veel Nederlands
wantrouwen en veel Indonesisch aandringen (Mo
gen wij niet eens helpen onze eigen grond te
verdedigen?).
