7
Direct zal ik ook teruggaan en
mij vermoeien op de schommel en
de wip. Schrammen en builen oplo
pen en in de bomen klimmen. Maar
nu nog niet;even nog wil ik hier
staan, de Kali breed aan mijn
voeten. Van waar? En waarheen? 0
zeker, ik heb het al geleerd op
school: alle rivieren stromen naar
de zee en de oorsprong is altijd
een bron of een meer. Maar het is
niet dat wat ik wil weten. Ik pro-
l^^r te begrijpen wat de bruine
gifjes mij toefluisteren. Het is
hetzelfde lied dat ook door het
gras ritselt en dat de bamboe
fluit. Maar ik kan het nog niet
verstaan. De volgende keer mis
schien. Want ik kom hier heel dik
wijls, het is mijn lievelingsplek
je.
Heel lang is het geleden al dat
ik op die tjot stond, uitkijkend
óver de bruine Kali Solo. Ik weet
niet of ik er nog ooit zal dtaan;
California ligt er zo'n eind van
af, niet alleen geografisch. Maar
dat geeft niet, want ik ben er ge
weest en ik heb het ervaren. En
de herinnering - dat eigenlijk
geen herinneren is maar opnieuw
^jvaren - is mijn, voor zolang ik
™t wil hebben. En dat is totdat
die bruine Kali Solo en ik aange
komen zijn op onze bestemming.
Dan zal ik ook weten waar zij
vandaan kwam, want ZIJ en IK zijn
eigenlijk DEZELFDE.
anom
Hoe jammer is het dat veel mensen
hun hele jeugd besteed hebben aan
spel en school. En later aan werk
en ontspanning. En nooit momenten
hebben gekend van bezinning. Zij
hebben geen geestelijke banden ge
had met Indiö; ze zullen ook nooit
geestelijke banden krijgen met Ame
rika. Het zijn in de wereld altijd
alleen maar de "anoms", die het
Verleden, het Heden en de Toekomst
winnen.
Red.
DE NIEUWE PRESIDENT
De verkiezingen hebben duidelijk
uitgewezen dat de meerderheid van
het Amerikaanse vo&k Lyndon John
son verkiest boven Goldwater. Dit
hoeft intussen nog helemaal niet
te zeggen dat het beste regerings
beleid ook inderdaad berust bij de
Democraten.
Dat zullen de komende vier jaren
duidelijk maken. In deze vier ja
ren gebeurt voor ons ook nog een
belangrijk ding: vele Indische im
migranten zullen dan het staatsbur
gerschap hebben verkregen en kunnen
dus mee stemmen. Over vier jaar
hoeven wij dus niet meer passief
hoeven toe te kijken, maar wordt
van ons verdacht, dat wij meehel
pen een goede regering te handha
ven of een betere te helpen maken.
Dat is pas volwaardig burgerschap
en we hopen dat onze Indische immi
granten straks blijk zullen geven
van goed inzicht en gezonde activi
teit. Want ons succes in de toekomst
en onze "ouwe da&" hangen af van
een goed regeringssysteem. Wie al
leen maar zwoegt en zijn Staat niet
helpt, kon later wel eens bedrogen
uitkomen!
