dromer. Wie TT goed gelezen heeft,
weet ook dat wij standvastig vol
gehouden hebben dat het leven van
voorheen niet en nooit terugkeert,
maar dat er na een lange revolutie
een andere vorm van bestaan moge
lijk zal zijn, met andere maatsta
ven van welvaart, die beter kunnen
zijn dan de Europese. Het beroerde
is alleen dat we er ons (door ge
brek aan aandacht en studie) geen
voorstelling van kunnen maken. We
leven doorgaans alleen met de ver
gelijking "Vroeger en NU". En we
denken dat iemanddie het NU niet
aanvaardt, alleen maar terug wil
naar Vroeger. Maar er is nog zoiets
als een toekomst die volslagen an
ders zal zijn dan Vroeger en Nu.
Er is ook nog een zegswijze als:
"What is down, will go up; what is
up, will go down". Wie van een le
ven droomt van alleen maar Ups en
niet kan beseffen dat er nog downs
kunnen komen dieper dan we ooit ge
kend hebben, die is bedoel-betoel
een dromer. Wie werkelijk wakker
leeft, is aanhoudend waakzaam.
x
Nu even nuchter terug naar het be
gin. Ik zei dat VOOR VELEN VAN ONS
Indonesië het beste land enz.enz.,
ik zei NIET dat het voor ALLEN zo
is. Zeer velen zullen, ook al ke
ren zij nooit terug, altijd denken:
er gaat NIETS boven Indonesië. En
velen zullen, als de tijden omke
ren, teruggaan. NIET ALLENt
Aangezien ook deze mensen zoals
de briefschrijver zegt "onze broe
ders en zusters" zijn, zullen wij
elke opinie van hen niet dadelijk
moeten beschouwen als "een klap in
het gezicht". Dat is onze ernstig
ste en meest tragische fout in on
ze verdeeldheid: wij beschouwen an
dermans mening altijd te gauw- als
een affront; we verstoten veel te
gauw.
Verbeet nooit dat ons Indo "broe
der en zusterschap" altijd blijft
bestaan, al zijn we ook zo ver
strooid over de aarde en hebben we
zoveel nationaliteiten. Onthoud
goed dat dit "broeder- en zuster
schap" geen lege frase moet zijn;
dat we elkanders inzicht moeten
begrijpen en verdragen. En dat we
bovendien altijd hulpvaardig moe
ten zijn.
In de afgelopen jaren hebben der
tigduizend Indo's in Amerika hun
broeders en zusters in Indonesië
alleen beweend en niet geholpen
met een massale pakkettenactie;
wij hebben geen arae wezen geadop
teerd en geen gezinnen gesponsord.
Met al ons gelijk zijn we somewhe
re egoist gebleven, "ieder voor
zich en toch maar God voor ons al
len"twistende blinde Hindoo's
(zie pag. 3).
Aan H. tenslotte, voor zijn eer
lijke brief, die kennelijk de ge
dachten van vele anderen weerspie
gelt, dank voor zijn bereidheid >-j
meningsverschillen "out in the
open" te brengenI
T.R.
