IN MEXICO (III)
Men h8eft mij gevraagd of men in
Mexico erg anti-Amerikaans is en
of men daar inderdaad spreekt van
"gringo's".
Ik heb er erg weinig van gemerkt.
Eenmaal heb ik op een parkbank in
Tampico en op een muur in Mexico
City "Tanqui go home" zien staan,
maar de opschriften waren bijna
uitgewist en men keek er niet naar
om. In Guadalajara zijn hele wij
ken, waarin alleen Amerikanen wo
nen. In heel Amerika, vooral in het
tropische gedeelte, wonen kolonies
Amerikanen. Veel Amerikanen leven
in trailer-dorpjes bij elkaar zo
als ook hier in de U.S.
Ik heb samengereisd met de eige
naar van een grocerystore in Chica
go, die een stuk land in Mexico
bezit, dat hij met peons bebouwt.
Samen met een Mexicaan bezit hij
een vrachtrijdersbedrijf om zijn
tuinbouwartikelen en andere waren
naar de grote stad te vervoeren.
Deze Amerikaan gaat tweemaal per
jaar voor een maand of twee-drie
naar Mexico; zijn vrouw hoddt he
lemaal niet van Mexico en blijft
thuis. Maar deze Amerikaan (hoewel
een echte grotestadsbewoner) is
verzot op het buitenleven in Mexi
co. Hij spreekt vloeiend Mexicaans
en leeft primitief maar gelukkig
op het land.
Deze man vertelde mij dat er erg
veel Amerikanen zijn die zo leven.
Vele zijn getrouwd geraakt met
Mexicaanse vrouwen en tenslotte
genationaliseerd. Inderdaad zag
ik later op een verlaten stuk weg
tussen Ciudad Mantes en Torreon
4
een groepje armzalig geklede peons
(boerenknechten) onze bus aanhouden
om mee te rijden, zoals overal ge
beurt in Mexico. Daar was een peon
bij, die met hoofd en schouders bo
ven zijn kornuiten uitstak, een
"John Wayne type", zal ik maar zeg
gen. Blonde haren, blauwe ogen,maar
diep zwart gebruind en vloeiend Mex
icaans sprekend. Zijn vrienden noem
den hem Jack. Hij had eenvoudige
wit katoenen kleren aan, de bekende
Mexicaanse deken om de schouder^ en
blote voeten in sandalen. Enige^)
mijlen verder stapten ze uit en
liepen de dorre woestijn in naar
een dorpje achter de horizon. Deze
Amerikaan scheen volkomen gelukkig
en "thuis" in dit arme boerenbe
staan en wie weet hoe rijk de door
snee Amerikaan hier leeft, kan zich
indenken wat voor andere waarden
deze Amerikaan gevonden moet hebben
die kunnen opwegen tegen Mexico's
armoede.
Buiten de grote steden, in de
kleine dorpen, is het de peon die
de samenleving beheerst. Overal zie
je de op sandalen lopend© kerels
met ©en deken ©m de schouders (om"
dat de nachten altijd koud zijn)
en met een strooien hoed op, geil
delleerd als de Amerikaanse comoy--
hoeden. Aangezien ik tijdens mijn
eerste verblijf in Mexico hoofdza
kelijk op het platteland was, kocht
ik ook zo'n hoed. Maar later in de
grote stad merkte ik dat de stads-
mexicaan deze hoed niet draagt, zo
dat iedereen mij aanzag voor een
peont
Het leven onder eenvoudige Mexi
canen is op ongeveer hetzelfde
