p®il als in Indonesia* Over het
algemeen kijkt de Indo daar op
neer» omdat 80 van de Indo's uit
de grote steden komt» Maar zij die
uit de kleine dorpen komen in Indo
nesië of van de ondernemingen, weten
dat zo'n leven helemaal niet min
derwaardig is en veel andera vor
men van geluk kan opleveren» waar
de eeuwig zwoegende» dure stads
bewoner geen ide© van heeft.
Wat echter heel scherp van Indo-
lagië verschilt en een uitgespro-
tSR Europese cultuurinvloed is, is
de kroeg» die je zelfs in de klein
ste gehuchten vindt. Waar je dus
alcoholica kan kopen. Meestal car-
veza (bier) tegen erg lage prijzen.
Ik heb zelfs stalletjes gezien
van gewoon een rieten dak op vier
palen, een aangestampt© aarden
vloer en wrakke stoeltjes en tafel
tjes, waar z© nochtans bier ver
kochten. Stelt U zich voor een
Bataviase stroopverkoper aan de
kant van de weg» die bier verkoopt
en dan heeft U het beeld.
"Doch heb ik gedurende mijn ver
blijf geen drankmisbruik in erge
mat® gezien, dus ©ver de straat
zwabberende dronkaards (al zullen
er ongetwijfeld ook wel zijn).
"Mexicaan is ©rg op zijn dignity
gesteld en gooit die niet gauw t®
grabbel.
Overigens overtreft het aantal
gewone stroopverkopers het aantal
drankverkopers met stukken. De
"toekang stroop" in Mexico ver
koopt zijn siropen en limonades
in grote buikige flessen: oranje,
rood, wit. Altijd met ijs. Ze
hebben vooral vruchtensappen: si
naasappel» asem» papaja» klapper.
Daarnaast worden allerlei soorten
gebakjes verkocht, minstens ©ven
talrijk» verscheiden ®n kleurig
als in Indonesië. Ze smaken ook
ongeveer zoals de Indonesische
koekjes, dus voor onze verfijnde
smaak "niet veel aan". Maar dat
is alleen op straat. In de luxe
bakkerijen aan de Pase© de la Re
forms en de Alameda b.v. in Me
xico City worden banketbakkers
lekkernijen verkocht» die voor de
beste in Europa niet onderdoen.
De doorsnee Amerikaan zie je niet
op straat. Hij is zijn verwende
smaak uit de U.S. nog niet kwijt
en blijft gesteld op keurige res
taurants en voor de mexicaanse
smaak "rijk" eten. Dus leeft d©
Amerikaan ook in Mexic© betrekke
lijk nog steeds "duur". De Indo
kan zeer zeker met veel minder ook
(en zelfs beter) leven.
Mexico is nog lang niet zo mee
gesleurd in het moderne leven als
wij het zouden wensen, maar dat kan
ook zijn voordelen hebben. In Mexi
co bouwt men b.v. nog steeds ouder
wets, dus niet die dunne gepleister
de muren van kippengaas zoals hier,
maar nog steeds zoals in Indië bak
stenen muren op fundamenten van ba
saltstenen, die vier voet diep in
de grond zitten. Nochtans zijn die
huizen goedkoop (omdat de werkkrach
ten goedkoop zijn): zo*n potige 2-
bedroom-woning kost maar 5000 dol
lar gemiddeld en hier al gauw 16 tot
20.000 dollar.
Het levenspeil is veel lager dan
in Amerika. Hier zit iemand met een
maandelijks inkomen van h-00 toch
wel erg laag, maar met zo'n inke-
5
