DE JONGE GARDE
LOOKING DP
The moon shines like gleaming gold,
Its story can never be told.
It shines so brightly in the dark,
When you are far away it looks like
a little spark.
The stars gleam and glitter through
the night.
When you see them you think it *s a
beautiful sight,
Each star has five points so sharp,
It's like an angel singing with her
harp.
The sky is a wonderful thing.
It never comes to an end.
It will always keep on wandering,
Because it is everybody's friend]
By Marcelle Klinkert
Ja, dichten is moeilijk. Vooral
als je nog zo jong bent als Marcel
le en bovendien in een nog nieuwe
taal moet schrijven. Het vinden
van een rijmwoord op dark viel he
lemaal niet mee, en dus moest de
maan maar zo klein als een spark
gedacht worden.
Maar alle dichters hebben hier
moeite mee en bij alle dichters
vind je in meer of mindere mate een
vorm van "rijmdwang" - die soms on
verwachte bekoring geeft aan het
werk.
Het denken in dichtvorm heeft ech
ter in het algemeen uitstekende
waarden: men dwingt zich tot het
denken in rhythme en het zoeken
naar harmonie van klanken.
Praetisch alle schrijvers begin
nen als dichter en dan blijkt de
"dicht-training" prachtig vormend
te hebben gewerkt op hun stijl en
zinsbouw.
Heel curieus is dat de doorsnee
Indo (ook de helemaal verholland
ste Indo) geen gevoel heeft voor
poezie en die ook niet ontwikkelt.
De enige werkelijke dichter van
bijzondere allure is Resink. En
dichteressen hebben-we helemaal
niet. Zouden we bij het Amerikaan
worden misschien toch nog wel/ )n
dichtader ontdekken hier en daar?
Het is werkelijk to betreuren dat
de Indische gemeenschap over het
algemeen geen stuiver kan losmaken
voor een beetje literatuur. We kun
nen best allemaal beginnen met een
dichtbundel te kopen van twee van
Amerika's meest bekende dichters:
Edgar Allan Poe en Robert Frost,
waarvan de laatste betoel-betoel
"geweldig" is, maar de eerste
misschien het eerst tot ons
spreekt. Wie weet, als U eens op
een stapeltje tweedehands boeken
wat vindt....
Wat weten wij af van de verborgen
talenten onzer kinderen? Hoe v/^y
wijden wij hun scope ruimer dan ae
onze? Kopen we wel genoeg boeken
voor ze? Genoeg muziek (behalve
Watusi-muziek)? Gaan we wel eens
met ze naar een concert of een ex
positie? Welke vrienden zoeken we
voor ze? Hebben ze een eigen sa
vings-account? Helpen ze mee in
het huishouden? Netjes naar school
gaan is NIET genoeg als ze het ver
der moeten brengen dan wijl
