Lt, Admiraal Helfricli
1/LuL
-£!en -Qereóaluut aan^-,
Een vrouw is
thuis gekomen
Cliché Het Vaderland"
Cliché Het Vaderland"
Een Vrouw is thuisgekomen. Ze heelt haar taak volbracht.
Een strijd gestreden tegen onrecht, verdachtmaking en leugen.
Een moedige, onversaagde vrouw, die pal stond in een schijnproces,
waarvan te voren vaststond dat het schuldig tegen de beklaagden
zou worden uitgesproken. Die desondanks met deze wetenschap
voor ogen blééf verdedigen, karaktervol en beginselvast, als een
nobele paladijn van het Recht.
Onwrikbaar, onversaagd, trotseerde zij kwetsende opmerkingen, ver
droeg zij hoon en smaad. Men spuwde haar in het gelaat, men sloeg
haar op hoold en schouders: alleen om het ieit dat zij het Recht ver
dedigde.
Het rapalje, opgezweept en aangevoerd door Manoch, de ontmas
kerde valse kroongetuige, heelt zichzell door deze daden geridderd
met het ordelint van het laagst allooi, dat van machteloze latheid.
Alleen zij, die zich door geen rechtsmiddelen kunnen zuiveren van de
smet op hun naam, bedienen zich van het vuile wapen als spuwen,
schelden en slaan. Hiermede hebben Manoch en zijn groep zich ten
voeten uit getekend.
Op 11 oktober vierde Lt. Admiraal
Helfrich in zijn stijlvolle woning aan
het L. Couperus-plein in Den Haag
ijn 70ste verjaardag onder enorme
belangstelling.
Wat maakte deze dag zo bijzonder?
.Vat gaf het dat speciale karakter
aardoor deze verjaardags-receptie
het cachet kreeg van een bijzondere
dag? Enkel het feit, dat hier een per
soonlijkheid, een man uit één stuk,
die de naam van de Nederlandse na
tie in haar vloot hoog heeft gehou
den, in zijn levensavond nog met
dezelfde overtuigende kracht kan
zeggen:
„Het nationaal besef is de kracht
van een natie. Het is niet nodig dit
te verwaarlozen terwille van de
internationale samenwerking.
Landen kunnen elk hun volks
eigen en karakter bewaren, net als
schepen, die in convooi varen.
Eik schip heeft zijn eigen vlag, zijn
eigen sfeer, zijn eigen nationale
trots maar zij varen onder één
bevel.
Wanneer dit wordt aangekweekt,
wordt er een sterke basis gelegd
voor een krachtige natie, en het
is de kracht van een sterk nationaal
besef dat het land grote betekenis
geeft als lid van een internationale
gemeenschap.
HET is ditzelfde principe, veran
kerd in het gemoed van deze grote
Zeeman, dat Helfrich in januari 1942
gemaakt heeft tot opperbevelhebber
van de geallieerde vloot, de American
British Dutch Australian-fleet, het
operatief eskader dat speciaal be
last was met de bescherming van
Java.
Een Nederlandse Commandant Zee
macht van een sterk gehavende Ne
derlandse Marine kreeg het opperbe
vel over de machtige Amerikaanse,
Britse, Australische vlooteenheden. Is
dit feit op zichzelf niet een overden
king waard? Waarom droegen die
trotse Amerikaanse en Britse opper
bevelhebbers het commando over aan
een Nederlandse Commandant met een
sterk-gehavende vloot? Omdat zij ge-
imponeerd waren door de krachtige
persoonlijkheid die Helfrich was, en
die hij nu in zijn levensavond
nog steeds is.
Aan Helfrich en zijn mannen heb
ben wij het te danken dat de Neder
landse Marine in de wateren van de
South-East Pacific en vèr daarbuiten
een eervolle klank had. Helfrich wist
zijn vliegers te inspireren, te door
gloeien door zijn krachtig nationaal
zelfbewustzijn, door zijn fier natio
naal besef.
.,Eén per dag Helfrich" was de
eervolle naam waaronder hij bekend
stond bij Amerikanen, Britten en
Australiërs, want iedere dag gingen
zijn vliegtuigen de lucht in, en iedere
dag luidde het rapport: 1 Japans
schip minder. Want met de verbeten
moed van een kleine eenheid haalden
onze jongens iedere dag een vijande
lijk vliegtuig neer, of bombardeerden
zij een oorlogsschip, een vliegdek-
schip of een transportschip van de
Japanse vloot.
DE val van Singapore in februari
1942 accentueerde echter de benarde
positie van Java en het was te ver
wachten dat Japan thans hierop zijn
actie met volle kracht zou inzetten.
De heroïsche strijd die hierop volg
de en welke later onvergetelijk ver
bonden was aan Doormans devies:
„Ik val aan. Volg mij", één der dra
matische episoden uit deze zeldzaam
moedige maar hopeloze strijd van een
zwaar gehavende minderheid tegen
een overmachtige vijand, is een frag
ment uit de geschiedenis van de Ne
derlandse Marine, waarop iedere
Nederlander trots mag zijn. Schout
bij nacht Doorman wist dat deze slag
beslissend zou zijn het was een
laatste fiere poging om de vijand nóg
een slag toe te brengen, ook al zeide
het gezond verstand dat de over
macht te groot was. Doch deze hel
dendaad van Doorman heeft de mo
rele kracht enorm versterkt en zijn
devies: ,,Ik val aan, Volg mij" is
door de Geallieerden tot voor de
poorten van Tokio en Berlijn ge
volgd. Het militair-testament van een
dapper zeeman.
AAN deze zeehelden heeft Neder
land het te danken dat de Kon. Ned.
Marine een eervolle klank heeft, want
Helfrich die de naam van deze ma
rine ook na de capitulatie van Ned.
Oost-Indië hoog heeft gehouden, heeft
de Japanse autoriteiten zo'n ontzag
ingeboezemd, dat veel van dit res
pect zijn weerslag heeft gehad op de
behandeling van de Ned. marine man
schappen in de kampen.
Vervolg; op pag. 6
De scherpzinnige ontrafeling van
hun valse getuigenissen in de door
Mr. Vervloet samengestelde plei
dooien heeft niet kunnen verhinderen
dat rechter Rochjani zijn tegen de
rede en het recht indruisend vonnis
uitsprak. Dit vonnis en de door geen
feiten gedekte getuigenissen van
kroongetuigen maken de rechtspraak
in Indonesië tot een bedenkelijke ca-
ricatuur van het Recht.
Het is diep te betreuren dat de bo
nafide elementen in de rechterlijke
macht van Indonesië zich hierbij on
betuigd hebben gelaten, want deze
karakter-sterke figuren (vooral in
Soerabaia) hadden zeker het rechts-
verloop een meer met het Recht over
eenkomende wending kunnen geven.
Persoonlijk doen wij alsnog een be
roep op hen. Laten zij, Schmidt bui
ten beschouwing la ende, zich met
hun volle persoonlijkheid inzetten om
de Indonesische rechtspraak te zuive
ren van de blaam, welke door dit
vonnis op haar is geworpen. Terwille
van het Indonesische Recht ter
wille van Indonesië.
ZO is dan een dappere, karak
tervolle Vrouw thuis gekomen. De
spanningen welke ze heelt doorge
maakt, zijn nog niet van haar ge
weken. Nóg ziet men hoe gespan
nen haar blik is. Slechts zij, die dit-
zellde hebben doorgemaakt, we
ten welk een zware wissel er ge
trokken wordt op iemands geest
en zenuwkracht. Laten wij ook niet
de isolatie vergeten, waaronder zij
geleeld heelt want ook dit is
een meer voorkomend verschijnsel
in zulke gevallen. De beste vrien
den worden ,,bang" om met zo'n
„gevaarlijke" vrouw gezien te wor
den. De Indonesische autoriteiten
mochten het hen eens kwalijk ne
men! Het is zo menselijk want
ach, is de doorsnee-mens eigenlijk
niet het produkt van zijn benepen
omgeving, zijn armzalige levens
visie en zijn politieke overtuiging?
Hoe begrijpelijk is Mieke Bou-
mans bitterheid, als ze zich ontval
len laat: „Indien er van Neder
landse zijde in het begin van de
arrestaties van de Nederlanders
anders was opgetreden, had mis
schien veel voorkomen kunnen
worden. Bepaalde groepen in Ne
derland met te weinig kennis
van zaken en achtergrond wil
den voorzichtig aan en meenden dat
het wel op z'n pootjes terecht
kwam. Ik heb er nooit in geloofd
dat zachtheid en vriendelijkheid
zouden ba en en ik geloof ook niet,
dat er op dit moment nog glazen
in te gooien zijn".
Deze woorden typeren wel sterk
de karaktervolle inslag van me
vrouw Bouman, doch geven tevens
blijk van haar volkomen gebrek
aan diplomatiek manoeuvreren. Wij
vrezen dat deze eigenschap een
schaduw zal werpen over haar glo
rieuze thuiskomst. De ervaring
heelt geleerd dat men beter te
weinig dan te veel kan zeg
gen, vooral wanneer het „bepaalde
groepen in Nederland - met te
weinig kennis van zaken en achter
grond" betrelt.
Een Vrouw is thuis gekomen.
God schenke haar de rust en vre
de, die zij ruimschoots heelt ver
diend. Nog is aan het Recht niet
voldaan en verblijlt Schmidt in
de gevangenis. De ogen der we
reld zijn echter op hem gericht. Dat
ééns het Recht zegeviere, dat zo
dapper werd verdedigd door Mieke
Bouman! F.