PICK-UP
WEET JE NOG?
Bijverdienste aangeboden
Wie interesse heeft om ons behulp
zaam te zijn bij de verkoop van
onze artikelen in Nieuw Guinea en
daardoor extra te verdienen, schrijve
aan de redactie- van dit blad.
Bim
Si Nas
Wel geteld zijn er alweer vier lange jaren ver
streken sinds ik mijn, toen nog niet zo omvang
rijke zitvlak, op het stoeltje achter de microfoon
van Radio Republik Indonesia vlijde teneinde
velen onder U via „Strictly on the Record" een
„keuze uit de moderne amusementsmuziek" te pre
senteren
Schone dagen waren dat, dagen van moeizaam
speuren naar betere platen in des omroeps' pré-
historische discotheek aan het Koningsplein.
Dagen van geïmproviseerde uitzendingen met
behulp van speelgoedachtige tape-recordertjes en
draaitafels die slechts 78-toeren schijven vermoch
ten te reproduceren.
Dagen, ook, van enthousiaste fan-mail en soms
ook van bloeddorstige kritieken wanneer de on
ontbeerlijke dynamiek groter was geweest dan
's luisteraars' incasseringsvermogen
Het was via zulk een kritiek dat ik geïntrodu
ceerd werd met de nieuwe redacteur van „Onze
Brug", een contact dat pas na vier jaar hernieuwd
zou worden door een grillige speling van het lot,
waaruit weer eens overduidelijk blijkt dat de we
reld zelfs nóg kleiner is dan het gezegde vermag
te suggereren.
Een direct gevolg van deze aller-charmantste
hernieuwde kennismaking is de geboorte van de
„PICK-UP", Uw nieuwe rubriek waarin ik zal
trachten U een objectieve leidraad te verschaffen
bij de aankoop van Uw platen
Laat U zich niet misleiden door een groezelige
juffrouw die compleet met grauw-oranje lippen
en dito nagellak melancholiek voor zich uit zit te
staren, maar bedenk, dat deze typisch Ameri
kaanse blikvanger in de etalage van Uw platen-
leverancier, een juweeltje van een LP huisvest.
Een snoepje van een LP-tje, waarop U Oscar
Peterson in een ongewone atmosfeer kunt bewon
deren. Peterson als romanticus omringd door
Russell Garcia's briljante strijkorkest.
„In a romantic mood" is de toepasselijke titel
van deze voortreffelijk gesneden schijf waarin
beurtelings de talenten van Peterson en Russell
Garcia domineren. Geboeid tot de laatste maat
heb ik deze kostelijke collectie van knap gearran
geerde nummers beluisterd en vastgesteld, dat het
slechts artisten van dit formaat gegeven is 40
minuten vol te muciseren zonder ook maar een
moment langdradig te worden.
VanJ de acht, met smaak gekozen, bandjes noem
ik de heerlijke „slow bouncende„Black Coffee''
en „I only have eyes for you", een hartstochtelijke
,Xaura", en de uiterst subtiele vertolkingen van
„Tenderly" en „Stella by Starlight" VERVE-
MGV-2002. In a romantic mood. Oscar Peterson
with strings.
Het verbaast mij steeds weer dat 'n man als
Crosby, na ruim 25 jaar in het muzikale middel
punt gestaan te hebben, nog altijd niets aan popu
lariteit inboet.
„Wat heeft deze man dat ik niet heb?" vraagt
U. Bing beantwoordt Uw vraag met de titel van
zijn autobiografie „Call me lucky" en als dat het
geheim van zijn succes inderdaad is resteert ons
slechts te filosoferen dat het met de verdeling
van het geluk maar slecht gesteld is.
Het pleit voor speurzin van „VERVE-Records"
een achttal evergreens te hebben verzameld die,
zowaar nog nimmer door Crosby werden opge-
Daum, Zaalberg en Ritman uitgroeide tot een blad
nomen, ik verzeker U dat zoiets een probleem
is
BING SINGS whilst BREGMAN SWINGS,
heet het album en daar is geen woord van ge
logen, want nimmer hoorde U Bing Crosby tegen
een dusdanig swingende achtergrond als die welke
Buddy Bregman hier produceert.
Hier is een Crosby aan het woord die, onder
streept en soms „weggeblazen" door een enthou
siast swingende menigte, bewijst dat jeugd geen
leeftijdsbegrip is doch veeleer een geestesgesteld
heid.
Een geijkte LP voor Uw eerstvolgende instuif
want ook voor een dansje is deze plaat, met zijn
goed gekozen tempo, bij uitstek geschikt.
Uitschieters? „The song is you", „Mountain
greenery", „Heat wave", „Hgve you met miss
Jones", „I've got five dollars", „They all
laughed".
VERVE-MGV-2020 Bing sings whilst Bregman
swings.
BILLY EICKHOLT.
Weet je nog hoe wij tjapoengs vingen voor onze
djalak? Met een liedie met getah nangka? Leuk.
's Middags na het eten. Pa en ma naar bed. Wij
de achterdeur uit. Tjlana monjet, blootspoots en
blootskops. „Eventjes ja, Patol, Si Baasje is drek
trug!" Want mijn djalak heette Patol. Je weet
wel waarom, altijd patol jouw vingers als tussen
de tralies. Ma zei altijd „Patol-en-Patjol" als ze
mij met de djalak samen zag. Laat maar.
Nou, dan ging ik tjapoengs vangen. Een tja-
poeng, dat is wat anders dan een Libelle. Ja toch?
Een tjapoeng is veel leuker. Vraag dat maar aan
de djalak! Hoet. Ik ging dus de achterdeur uit. Al
zingende: „De paden op, de lanen in, naar buiten
heen gesneld!" (Van: Kun je nog zingen, zing dan
mee). Alleen maar paden isterniet, lanen isterniet
Want ik ging naar het open veld met alang-alang,
doeri-doeri, temblèkan, beling en daon gatel. Laat
maar. Alsmaar tjapoeng isterveel. Met de liedie
in de hand komt men door het ganse land. En in
de andere hand een leeg blikje van kornèt (corned
beef) met een stukje krantenpapier erover en een
karètje voor dichtmaken met een gaatje voor
ademhalen voor de tjapoeng. Olreit.
Weet je nog hoe lekker zo'n open veld eruit
zag? Alles golfde en trilde in de zonnehitte. Ieder
een was mafferig om zo'n tijd. Zelfs toekang ès
en toekang ramboet ngantoek onder de waroe
boom. Maar wij waren onkwetsbaar. Alah wat
toh zonnesteek?! Hij ketst af op mijn kepala, botak
seh!
En dan maar huppelen over het veld als meneer
Prikkebeen (Tjap Topeng Monjet) en sluipen en
mikken en zachtj?s vooruit jouw liedienog
vijf centimeternog ééntjrrrrr!loe-
poet. Bangsat! Volgende niet te langtoesoek
ineenstjrot!loepoet lagi. Andjing! Maar
het gaat niet altijd mis in de wereld. Dus jouw
blikje wordt volder en volder tot opeens „tiel!"
vliegt de karet eraf, krant halfopen bingoeng
je mept dat ding dicht, maar slaat het blikje uit
je handen. Helemaal open weg alle tjapoengs!
Adoeh, je zegt lelijke woorden, seh! Want je
moet weer opnieuw beginnen, terwijl Si Patol
thuis al slap van de honger!
Maar wij geven de moed nooit op. Nooit! Wij
zijn van het soort van Eddie Polo, William
Duncan en Dartanjang. Erop of erop, maar er
onder kènniet! Dus ook Si Tjalie ging verder en
verder en verder tot aan de overkant bij de kam-
poeng en wie zit daar aan de rand van de kam-
poeng onder de ketjapieboom als niet Si Bentiet
(want hij heeft een wrat zo groot als een katjang
Bogor op zijn linkeroog). Hij zit op een vet Gouw
Boen Seng boterblik. Zijn rechterhand gaat op en
neer net als slijpen scheermes en hij kijkt door
maar naar de hemel hoewel niet eens Hemelvaarts
dag. Dus wat doet Si Bentiet? Vliegeren toch?!
Kijk maar naar boven. Daar staat zijn spierwitte
Iajangan sientieng in de lucht als Het Geheim van
de Witte Bison, te godèk als het paardje van de
patih. Heweldih!
En wat gebeurt er met Si Bentiet? Dat vertel ik
de volgende keer. Dus saluut luitjes, tot over twee
weken!
TJALIE ROBINSON.
P.S. Ik begin dit rubriekje eigenlijk alleen omdat
ik hoop er gauw mee te kunnen uitscheiden. En
wel, omdat ook anderen in de pen zullen klimmen
om een herinnering op te schrijven. Ernstig of hu
moristisch, doet er niet toe, als het maar interes
sant is. Wie heeft er b.v. een goed jacht- of
spookverhaal? Van de eerste soort stond vroeger
dat bekende blaadje „De Indische Jager" tjokvol.
En wat een prachtige verhalen waren het niet
vaak. Dames herinneren zich behalve leuke voor
vallen uit hun meisjestijd zeker ook wel avonturen
met vreemde bedienden of bijzondere gerechten.
Om van vreemde reisverhalen nog maar te
zwijgen!
En never mind the style! Ieder schrijft eerlijk
zoals hij denkt of spreekt, zijn eigen stijl. Wie
geen goed begin bedenken kan, begint maar aldus:
Beste Tjalie! Ik herinner me nog als de dag van
gisteren datnou en daar gaat hij dan! De
redactie stelt voor elk geplaatst verhaaltje een
riks beschikbaar. Nou, en dat is toch een pracht
van een start voor een vertellerscarrière? Indisch-
gasten, snor eens in die oude doos! En bedenk:
„Bon sang ne peut mentir!" Dat is: goed bloed
kan niet sterven. En we zijn nog lang niet dood
toch? Nog lange niet, nog lange niet. Vooruit, pak
de pen. Schrijf. En tot ziens. T. R.
