CM - RUBRIEK
6
Het CENTRUM NEDERLANDERS UIT IN-
DONESIë streeft ernaar te komen tot een zg.
CENTRUM-PARTIJ met als doelstellingen onder
meer:
1. Het hooghouden van de Nederlandse Drie
kleur en het Huis van Oranje;
2. het afremmen van het dirigisme zonder aan de
andere kant te vervallen in het bevorderen van
een ongebreidelde concurrentie;
3. het vormen van een binding tussen de thans
zo gescheiden confessionele partijen;
4. het behartigen der belangen harer leden en het
verstrekken van voorlichting aan gerepatrieer-
den;
5. het bevorderen van de openlegging van en de
transmigratie naar Nederlands Nieuw-Guinea.
De statuten' van het C.N.I. en een toelichting"
zijn gepubliceerd in de nos. 9 en 10 van het or
gaan „Onze Brug" en voor zover de voorraad
strekt voor de nieuwe leden op aanvraag ver
krijgbaar bij de Administratie van „Onze Brug",
Nassau Dillenburgstraat 3, Den Haag,
Aanmelding tot het Lidmaatschap van het C.N.I.
kan geschieden bij de heer P. G. Dessauvagie, Co-
pernicusstraat 116, Den Haag.
öuer (^roepó-egoïótne en
<"7'lationaal <~]5elang
De jongste wereld-oorlog heeft -naast en ten
gevolge van de daarmede voon ons volk verbon
den zijnde verdrukking en ellende bij de lei
ders van ons volk het denkbeeld gewekt en ge
rijpt om na de oorlog tot een hechtere samenwer
king tussen de volksgenoten te geraken en tot
het stellen van het algemeen of nationaal belang
boven het persoonlijk of groepsbelang. Het alge
meen belang zou in de toekomst het richtsnoer
moeten zijn voor het maatschappelijk handelen.
Dit zou het menselijk geluk bevorderen en grond
vesten.
Voorwaar een schoon ideaal!
In de jaren van leed en verdrukking meende men
dit ideaal na de oorlog het best te kunnen ver
wezenlijken door de welvaart (het nationaal inko
men) zo eerlijk mogelijk te verdelen (iedere pro
ductie-factor het zijne te geven). Dit streven zou
bij de grote massa het gemeenschapsbesef opwek
ken en versterken en zodoende het nationaal be
lang op de voorgrond leren te stellen.
Voorwaar een schoon doel!
„SOCIALE RECHTVAARDIGHEID" werd dan
ook de algemene leuze.
Ongelukkig voor ons volk werd die leuze door
de verschillende politieke partijen na de Wereld
oorlog uitsluitend gebruikt om onder elkanders
„kiezers" te schieten, door elke partij met een
ander, eigen doel, nl. de versterking van de eigen
gelederen.
Van een geordende en rechtvaardige maatschap
pij, welke men toch beoogde en tot ideaal had
gesteld, is dan ook niet veel terecht gekomen.
Inderdaad is na de oorlog de ene „sociale maat
regel' op de andere gevolgd, bij de totstandko
ming waarvan de ene partij zich steeds „vrijge
viger" en „progressiever" poogde voor te doen,
dan alle andere partijen bij elkander. Dit is alles
min of meer gesmeerd gegaan in de achter ons
liggende periode van opbouw met Marshall-steun
en van een groeiende industrialisatie met steeds
toenemende werkgelegenheid, gestimuleerd door de
na-oorlogse stijgende conjunctuur, tengevolge
waarvan in de achter ons liggende jaren het na
tionaal inkomen (de welvaart) steeds is vermeer
derd en toegenomen.
Wij vragen ons echter af, of al deze maatregelen
inderdaad geleid hebben tot een „eerlijke" verdeling
der welvaart en tot de zo vurig verlangde en in
derdaad nodige versteviging van de „gemeen
schapszin"? Wat zien wij hiervan in de praktijk
van het leven? Men heeft ontzettend veel gepraat
en geschreven (en doet dit nog) over het ideaal
zoals ook aan het Christendom ten grondslag
ligt dat men slechts waarlijk gelukkig kan zijn
door de gemeenschap te „dienen", door het egoïs
me te onderdrukken en uit de bannen.
De praktijk heeft echter uitgewezen, dat men (on
der het mom van schoonklinkende woorden en
leuzen) er slechts op uit is geweest en nog steeds
op uit is om aan de gemeenschap zoveel mogelijk
te „VERdienen" (zoveel mogelijk uit het natio
naal inkomen ten bate van eigen groepsgenoten
weg te slepen).
Blijkt toch onze samenleving niet wederom te zijn
uiteen gevallen in groepen en groeperingen, die
met hun min of meer machtige organisaties uit
sluitend of bij voorkeur strijden voor het per
soonlijk belang hunner leden?
De Limburgse mijnwerkersstaking is hier een te
kenend recent voorbeeld van (en de stakingen in
Engeland)
Heeft in de achter ons liggende jaren niet elke
georganiseerde groep ernaar gestreefd om een zo
groot mogelijk aandeel uit de „welvaart" voor
haar eigen leden weg te slepen? Neemt de macht
strijd tussen de verschillende maatschappelijke en
politieke groeperingen niet hand over hand toe?
Viert het „groeps-egoïsmeniet hoogtij? Is men
dan nog niet tot de conclusie gekomen dat hier
door onze nationale economie en daarmede ons
Volksbestaan bedreigd wordt?
Wat is er overigens, tengevolge van al deze po
litieke touwtrekkerij, van het ideaal ener „EER
LIJKE" verdeling der welvaart terrecht gekomen?
Welk aandeel hebben de „vergeten groepen'
(waaronder vele ouderen onder de gerepatrieer-
den) dan daarin gehad?
Dit zijn evenzovele vragen, die ons pijnlijk tref
fen, want zeer velen van ons, Nederlanders uit de
Tropen, waren toch, zowel in als buiten de Jap
pen-kampen, eveneens vervuld van het ideaal ener
„rechtvaardige maatschappij".
Ook door ons wordt het „klassiek liberalisme
met als grondslag „the survival of the fittest"
en de leuze „ieder voor zichzelf en God voor ons
Gesprek met gouverneur Van Baal.
(van United Press-correspondent Robert C. Miller)
HOLLANDIA De gouverneur van Neder
lands Nieuw-Guinea heeft gisteren een correspon
dent van United Press voorspeld, dat de Papoea's
in opstand zullen komen, indien de Nederlanders
gedwongen worden zich uit West-Nieuw-Guinea
terug te trekken.
Hij verklaarde dat de Nederlandse regering de
Papoea's uiteindelijk zelfbestuur heeft beloofd.
Overdracht van de soevereineteit aan Indonesië
van de soevereiniteit aan Indonesië betekent echter
géén zelfbestuur voor de papoea's. „En weg te
gaan met verbroken beloften zou ons tot verraders
maken in de ogen der inheemsen en een opstand
zou tegen ons als verraders én de Indonesiërs als
veroveraars uitbreken." voegde hij eraan toe.
„Het is voor ons zo moeilijk te begrijpen waarom
de westelijke mogendheden de aanvallen tegen ons
goedkeuren" vervolgde hij „Ten slotte is Neder
lands Nieuw-Guinea van vitaal belang voor de
verdediging van de Australisch-Amerikaanse toe
allen' veroordeeld en ook wij koesteren het voor
nemen te streven naar een „rechtvaardige verde
ling der welvaart".
Maar is voor ons niet even onaanvaardbaar het
streven van groeperingen, die steunende op
puur materialisme en alle geestelijke waarden ach
terstellende het leven van de staatsburger „van
de wieg tot het graf" door de Staat geregeld wen
sen te zien met negatie van de Alvoorzienende
God?
Ziet Gij, lezer, dan niet in, dat de machtstrijd tus
sen de huidige politieke partijen de GEMEEN
SCHAPSZIN dreigt te doden en het ALGE
MEEN BELANG op de achtergrond schuift, en
dat ons Volk naar een geestelijk en materieel
bankroet holt? Verenigt U om daaraan een „halt"
toe te roepen! Organiseert U ter verdediging van
UW BELANGEN!
Gelukkig wordt sedert kort hoewel laat, doch
hopelijk niet te laat door twee Confessionele
Partijen min of meer ingezien, dat het met ons
land en volk dreigt mis te gaan en wordt schuch
ter gepoogd de ont-Christening en ont-nationali-
sering van ons volk af te remmen.
Wij, Nederlanders uit de Tropen, kunnen met
ons aangeboren nationaliteitsbesef en onze zin
voor persoonlijke verantwoordelijkheid een
grote steun zijn in de strijd tegen het „collecti
visme" met zijn streven tot het creëren van de
,,massa--mens" zonder nationaliteitsbegrip, Als
eenling zal onze steun echter niet veel betekenen.
Maar als een GEORGANISEERDE VOLKS
GROEP (want als zodanig worden wij be
schouwd) kunnen wij, tengevolge van onze gees
telijke verdraagzaamheid jegens andersdenkenden,
een binding vormen tussen de thans nog zo ver
deeld staande Confessionele Partijen en deze par
tijen tot grote steun zijn. Bovendien kunnen wij
uitsluitend in GROEPSVERBAND onze belangen
verdedigen en onze culturele waarden uitdragen.
Nederlanders uit de Tropen, ontwaakt uit Uw
lethargie! Schudt af de geestelijke onverschillig
heid en ongevoeligheid, welke U niet eigen zijn!
VERENIGT U IN HET C.N.I. TOT HEIL VAN
HET NEDERLANDSE VOLK!
voerwegeen. Indien wij worden gelikwideerd zul
len de anti-westelijke groeperingen hun aanvallen
tegen de Britten, Portugezen en uiteindelijk tegen
de Amerikanen, die Okinawa bezetten, intensive
ren".
Hij vond het tragisch, dat Indonesië gevaren bui
ten zijn gebied moet verzinnen om de aandacht
van het volk van de binnenlandse moeilijkheden
af te wenden.
„Nederlandse schepen hebben moeilijkheden om
tussen Nieuw-Guinea en Idonesië te varen", zei
de hij, „en onze vliegtuigen kunnen niet recht
streeks tussen de beide landen vliegen, wegens
de door I ndonesië ingestelde beperkingen, die
even schadelijk voor Indonesië als voor ons zijn
„Wij zullen hier blijven tot wij onze beloften om
de Papoea's zelfbestuur te geven hebben vervuld.
En wij zullen met alle ons ten dienste staande
middelen élke invasie van Nederlands Nieuw
Guinea weerstaan. Wanneer dit maar eens goed
begrepen is, dan zullen wij tezamen kunnen wer-
om van Nederlands Nieuw-Guinea èn Indonesië
een beter oord om in te wonen te maken.
Helderse Crt. ljuni 1957.
PAPOEA'S IN OPSTAND ALS NEDERLAND
N— GUINEA ZOU MOETEN VERLATEN.
