Een tragische bladzijde in de ontwikkelingsgeschie denis van Nederlands Nieuw-Guinea ONDER-ONTWIKKELD GEBIED CULTUUR EN WELVAART 2e JAARGANG, JULI 1957 No. 2 ONDER REDACTIE VAN MEVR. A. G. DE GRAVE UITGAVE VAN DE STICHTING „ONZE BRUG" - Den Haag, dinsdag 16 juli. Het is 7 uur in de ochtend. In miljoenen Hol landse huiskamers wordt de radio aangezet om het A.N.P.-nieuws van de dag te beluisteren. Niet rustig maar zo tussen de ochtend-bedrijvigheid door. In grote trekken weet men wel wat dit zal inhouden. Maar toch is het elke keer weer een beetje anders. Je luistert soms maar met een half oor omdat vele zaken door hun aard an de regel maat waarmede zij ter sprake komen, langs je heen glijden zonder indruk op je te maken. Maar opeens klonk daar in mijn vertrouwde nog onopgeredderde Hollandse huiskamer een rampzalig, diep schokkend bericht uit BIAK, uit het mij zo vertrouwde en na aan het hart liggende Nieuw-Guinea „DE CONNIE „N EUTRO N" IS VERONGELUKT!" Vlak na de start voor zijn thuisreis naar Schiphol stortte de prachtige reu zenvogel brandend in zee Roerloos van schrik blijf ik luisteren. Namen van passagiers gaan langs mij heeen. Ik ken ze niet allen, maar verschillende zijn mij persoonlijk heel vertrouwd. De herhaling tot soms vijf, zes maal toe van dezèlfde naam verbijstert mij! Hele families werden getroffen. Ouders en kinderen gingen tezamen heen! Ik tracht het mij in te denken, mij voor te stel len. Die reis maakte ik immers óók. Het is een adembenemende ondervinding en er zal wel geen mens zijn, laat staan een kind die zo'n reis voor het eerst makend niet de gedachte in zich zal heb ben voelen opkomen: „Stel je voor dat er iets met het vliegtuig gebeurt". Maar dan weet je dat je je gerust kunt toevertrouwen aan het perfecte me chanisme van het vliegtuig, aan de bekwaamheid en verantwoordelijkheidszin van de piloten en de overige leden van de bemanning, aan de wereld reputatie van de K.L.M. en bovenal dringt het be sef tot je door dat vliegtuig, bemanning, ntedepas- sagiers, jezelf en ev. je gezin zich daar hóóg bo ven aarde en diepe oceanen alles en allen bevin den in God's hand. „Geen musje valt ter aarde als het niet ZIJN Wil is." Het is, begrijpelijk dat dit besef op zo'n reis helderder is en je meer grijpt dan onder de gewone dagelijkse omstandigheden. Jaar in jaar uit vliegen onze vertrouwde Con nie's op Nieuw-Guinea, mensen en gezinnen bren gend en halend. Ze zijn de onmisbare schakel tussen het moederland en dit overzeese rijksdeel. Een schakel die beslist niet uit mag vallen en waarin men beslist niet het vertrouwen mag ver hezen, omdat op deze verbinding, véél meer dan op de scheepslijnen de personeels-voorziening zo wel in burgerlijke als maritieme kringen is geba seerd. De verbindingen over land die onderhouden worden door kleinere vliegtuigen sluiten allen aan op de Lockheed-Constellations die door omvang, gewicht en bouw de grote hyper-moderne pas vol tooide MOKMER-startbaan in Biak nodig hebben. Er heeft een ramp plaats gehad, de grootste die onze K.L.M. in haar geschiedenis getroffen heeft. Heel de samenleving in Nieuw-Guinea zal er diep door geschokt zijn gweest. Wat anderen overko men is, kon ook hun lot zijn geweest. Dit besef raakt een mens tot in het diepst van zijn gemoed. En hier in Nederland waren verwanten en ge liefde betrekkingen die in groot verlangen het wéérzien, vaak na vele jaren met kinderen, klein kinderen, echtgenoten, tegemoet leefden. De we ken, later de dagen tellend dat het wachten voor bij zou zijn en men zich zou kunnen overgeven aan de vreugde en het geluk van het weerzien. Ons diep medeleven gaat uit naar deze zo zwaar getroffen familieleden van passagiers en beman ning. Bij al dit schokkends stemt het tot grote dank baarheid dat nog een elftal passagiers gered zijn geworden. Enkelen hunner verkeren echter op dit moment nog in levensgevaar, God geve dat deze zo zwaar beproefden de lichamelijke èn geestelijke schok geheel te boven zullen kunnen komen. Wij zijn er van overtuigd dat de leiding van de K.L.M. ALLES in het werk zal stellen om de nu nog niet opgehelderde oorzaak van het tra gisch ongeluk op te sporen en -aan de hand van wat men te weten zal kunnen komen de veiligheid van mensenlevens en vliegtuigen nog méér dan nu reeds het geval is te verzekeren. Ondanks het ge beurde moet het vertrouwen in deze super-con- nie's behouden blijven. Behouden kunnen blijven, want deze vlieglijn is te vergelijken met de hart slagader in het menselijk lichaam. Gelukkig staan de naam en de reputatie van onze nationale lucht vaartmaatschappij, de K.L.M. daar borg voor. De openlegging en ontwikkeling van Nederlands Nieuw-Guinea door mensen en vliegtuigen, grote en kleine zal onverminderd dóór blijven gaan. Soms zware offers eisend, maar wij weten het met GODS HULP! P. DE GRAVE-TERWOGT. STICHTING „ONZE BRUG" gevestigd te 's-Gravenhage. Alg. Voorzitter: A. G. de Grave- Terwogt. Secretaris: W. E. Samson. Penningmeester: Mr. A. de Grave. H. Bar, Commissaris. Redactie: A. G. de Grave-Terwogt, Franklinstraat 106, Den Haag. Administratie: W. E. Samson, Nas sau Dillenburgstraat 3, Den Haag. Postgiro No, 6685. Juridisch adviseur: Mr. L. R. A. van Beem. Commissarissen van de Stichting „Onze Brug" in Nieuw Guinea: H. Brandenburg v. d. Gronden, Noordwijk - HOLLANDIA G. L. E. Godijn, SORONG Voor copie, abonnementen en ad vertenties in Nieuw Guinea wende men zich tot bovengenoemde perso nen en adressen.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Onze Brug | 1957 | | pagina 1