Wie kent FaMMROD of heeft gekend Enige merkwaardigheden over Nieuw Guinea Wapenhandel NIMROD heeft ten gerieve van de jagers vaste maandelijkse aanvoer van alle soorten munitie; alsook geweertoebehoren. Verder ont vangen wij de schitterende KRICO HORNET alsook de KRICO Cal 22, de Belgische Enkelloops, dubbelloops VERREES wapens met garantie en prachtige Spaanse gladloopgeweren met Holland 6 Holland sluitingen. ETEN IN HOLLAND Oblok-oblok. Elk mens heeft zijn lievelingsgerecht. Sommige lui eten graag poetri mandi en sommige lui graag zendeling. Ieder zijn meug. Alleen kan ik niet be grijpen dat er lui bestaan die als lievelingsgerecht spruitjes eten. Dat is toch zóóó vies! Vroeger dacht ik: baoe tjempedak of baoe doerèn is erreg. Maar liever ruik ik mijn leven lang naar tjempe dak of piloes of trasi, dan één dag naar spruitjes. Dus eet ik in Holland nooit spruitjes of alleen maar rauw. Gado met verse rijst en verse lombok. Boleh deh! Maar NOOIT gekookt. Nu heb ik een vriend, als ik aan hem vraag: „Wat vind je het lekkerste gerecht in de wereld, dan zegt hij: oblok-oblok." „Okay met mij", zeg ik, „maar wat vind je het lekkerste gerecht in Holland?" „Oblok-oblok", zegt hij weer. Tolol. Ik zeg: „ik bedoel: wat vind jij het lek kerste Hollandse gerecht?" (Veel luitjes, hun taal is beroerd, ja of niet!) Zegt hij weer: „Oblok-oblok!" Ik zeg: „Peh, ik bedoel Hollands-toelèn-blandèèè! Oblok-oblok is toch Indisch, ja of niet!" Zegt Peh: „Ben ik Hollander of niet! De Hoge Commissaris zegt ook: wij kennen geen Indische Nederlanders. Alleen maar Nederlanders. Geluk kig maar ik heb soerat ketrangan betreffende ouwe heer, andere loepoet. Maar hoet. Ik ben Hollander, 'kan? Alles wat ik doe en wat ik eet is óók Hollands, 'kan? Nou, ik eet oblok-oblok. Oblok-Oblok is Hollands gerèh! Wachten maar; straks als loempia en bamibal is ook oblok-oblok chelemaal Hollands!" Düs ben ik uitgepraat. Want Peh eet viermaal in de week oblok-oblok. En ook nog zondag. Zijn oblok-oblok is de lekkerste van Nederland. AI is de santen niet goerih genoeg (wat mankeert die klappers toch uit de rest van de wereld?!). Peh vergeet nooit zijn oedang erin te doen („Voor sambel goreng oedang is oedang-Blanda broerd. soedah, broerdzegt hij, „maar voor oblok-oblok okay). Ook de tempeh in Holland is eigenlijk niet goed genoeg (koerang anoe, zegt hij), maar voor oblok-oblok okay. Maar bij zijn oblok is alles o.k. Kunt U zich voorstellen waarom Peh zo verzot is op oblok-oblok? Wij hebben immers allemaal onze lievelingsgerechten, maar je hoeft het toch niet te overdrijven? Ja toch? Bij Peh ligt het een beetje anders. Hij heet natuurlijk niet Peh, maar Oscar. Oscar Blok. Op zijn naambordje staat O. Blok. En als je dat eenmaal weet, weet je ook waarom Peh helemaal geen Duits kent behalve één zinnetje: „Der Mensch ist, was er isst" (De mens is wat hij eet). Misschien is dat wel waar. Want ik eet erg graag pisang en ik bén ook de pisang. Naaa, ja of niet?! TJOH. Gerrit de Raadt De Galstauns Mevr. Kloppenburg (van het kruidenboek) Mierop (de violist) Berretty (de persman) Olivier (senior, de jager) Jan Frank (de schilder) Bram Sapulete Mevr. Steinmetz (Surabaya) V/ie kent andere merkwaardige of verdienstelijke Indische figuren uit het verre of nabije verleden en wie wil er ons enkele feiten of anecdoten van vertellen? Dit hangt samen met het werk van R. Nieuwen- huis om de geschiedenis van het Oude Indië op te bouwen. Als wij allen samenwerken, zal er straks een archief kunnen worden opgebouwd, waarin wij onze verste familieleden en verwan ten kunnen opsporen. Meer dan dat: er zal een standaardwerk ontstaan van daadkracht, onder nemingslust, offervaardigheid, zoals er maar wei nige bestaan bij een jong volk. Want inderdaad is de Indo-Europeaan het jongste mestiezenvolk op de wereld, Jong, dat betekent: er komt nog een tijd van wasdom en bloei! Lezers van „Onze Brug", laat ons niet in de steek. Schrijf op wat U zich herinnert, al is het soms maar één enkel feitje. Als honderd mensen één feitje opnoemen, hebben we er samen hon derd en dat is een heel brok leven! Verder: wie oude familiefoto's heeft, geve ons een seintje. Wij willen er de belangwekkendste of merkwaardigste uit kiezen om ze op te nemen in een oud fotoboek over Indië. Soms zijn er heel eenvoudige bij: van een echtpaar in slaapbroek (sarong) en kebaja in de voorgalerij, schommel stoel, lampoe kèrèk, pot-met-palm, maar zó echt, zó eerlijk en zó levend, dat ze in al hun beschei denheid de beste foto van het album kunnen worden. Vooral U geassimileerden, handel Euro pees en sticht een eigen museumpje, loop niet als een schaap andermans curiositeiten af, maar spoor de Uwe op. Wees er trots op, heb eerbied voor Uw grootouders en andere voorzaten. Laat ze niet beschimmelen in een oud valies. Pak NU een briefkaartje en schrijf naar: Archivaris ,.Onze Brug", Franklinstraat 106, Den Haag. Wij komen U dan opzoeken en nemen al Uw schatten eens door. Help ons, help Uzelf, help Uw nageslacht. Wie een punt van oriëntering zoekt in de toe komst, bepaalt het punt waarop hij staat, kijkt te rug naar het punt waar vandaan hij gekomen is en trekt, weer vooruitziend, een lijn recht vooruit. DIE SLAAGT! Er wordt jaarlijks ongeveer 60 miljoen gulden op de Nederlandse begroting voor Nieuw Guinea uitgetrokken. Deze 60 miljoen wordt bepaald niet in zijn geheel gebruikt voor de opbouw van Nieuw Guinea. Neen, de grootste hap van dit be drag wordt gebruikt voor de opbouw van Nederland! Wie namelijk zorgvuldig de cijfers van de in- en uitvoer van Nieuw Guinea bekijkt, merkt dat niet minder dan f 34.987.200 besteed wordt aan import uit Nederland! Uiteraard is het niet meer dan eerlijk dat wij deze importcijfers goed bekijken, want wat er wordt geïmporteerd kan after all toch wel ten goede komen aan het land zelf. Daar zien wij dan zulk een post als f2.320.100 aan alcoholica in 1955. Deze beschavingsbehoefte schijnt niet per hoofd, maar per okshoofd gemeten te moeten worden! Overigens heeft het bescha vingswerk toch wel zijn veredelende invloed. De statistische cijfers van 1951 tot 1955 vertonen na melijk een dalend verbruik van gedistilleerd (van 240.000 tot 13.000 gld. en een stijgend gebruik van wijnen (van f90.000 tot f246.000). Dat altijd best smakende bier staat ferm aan de kop met een kleine 2 miljoen. Deze cijfers worden ronduit komisch als men el ders leest: „Een van de ondeugden van de Marinds (een „Papoea-stam Red.) is hun verslaafdheid aan „het gebruik van wati. De wati-plant bevat na- „melijk een narcotium. De stengel wordt ge- „kauwd en rijkelijk met speeksel vermengd in „een houten napje gespuwd. Deze onhygiënische „bereiding geschiedt veelal door jongeren, „meestal jongens en meisjes, terwijl de ouderen „zich aan de voor onze westerse begrippen, „weerzinwekkend drank te buiten gaan. Spoe- „dig na het consumeren, raakt de persoon be- „neveld en hij valt in een diepe slaap, die hem „de meest prettige dromen brengt. Door krach- „tig ingrijpen van het bestuur neemt het mis- „bruik sterk af." Wij kunnen ons indenken dat het bestuur na zulk een' krachtig ingrijpen zelf krachtig naar de Schie- damse jenever grijpt, die voorzeker niet op weer zinwekkende wijze bereid is en op een beschaafde wijze beneveling en prettige dromen brengt. Daar bij kan men dan bij het ontwaken naar zo'n goeie ouwe zure haring grijpen, want er Wordt voor f 805.000 aan visconserven ,uit Nederland ge ïmporteerd. Andere schone cijfers zijn de import uit Neder land van houtwerk voor gebouwen (f851.600) en houten meubilair (f346.100). Wij kunnen ons dat zo goed voorstellen: een Papoea zittend in een Bruynzeelhuisje met Bruynzeel meubilair, gemaakt uit hout van Zweden, en uit zijn raam kijkend naar de onmetelijke oerwouden van zijn eigen on bruikbare land vol hout. Verder worden er eieren uit Nederland geïmpor teerd (voor een kleine twee ton), omdat in Nw. Guinea geen kippenfok mogelijk schijnt. En dan is er voor anderhalf miljoen gulden import van tabaksprodukten, omdat in de tropen uiteraard geen tabakscultuur mogelijk is. In Nieuw Guinea wordt voor 647.000 gulden koffie ingevoerd, lo gischerwijze uit het land waar de koffie groeit: Nederland. Ook brengt Nederland specerijen voort voor dit tropische Nieuw Guinea (14.800 gld.), thee (173.200 gld.), suiker (651.200 gld.) en cacao (193.000 gld.). Jazeker, er wordt ook gewerkt aan de ontwikke ling van de landbouw en veeteelt daar, maar of er met die paar armzalige miljoentjes op korte ter mijn wat valt te bereiken? Ook kunnen er niet meer immigranten naar Nieuw Guinea, want dat zou maar extra drukken op de Nederlandse schatkist, zodat eventueel de tabaks-accijns en de accijns op gedistilleerd weer omhoog moeten gaan. Of nog eens extra bezuinigd op het aantal wijkverpleeg- sters ten platte lande. Dat nooit! WAPEN- EN MUNITIEHANDEL A C. Koch

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Onze Brug | 1957 | | pagina 6