f<£r Houtrust «£>1 jf* DEJf HAAC Yl de oudste, de grootste Stichting Tong Tong Noteert u het alvast: de 20ste Pasar Malam Besar in Den Haag - sinds 1969 georganiseerd door de stichting Tong Tong - wordt gehouden van vrijdag 23 juni t/m zondag 2 juli a.s. Het wordt weer als vanouds met o.m. krontjong, gamelan, topartiesten, modeshows en modewedstrijd (Batikstoffen). Indisch en Chinees eten, tropische tuin, 150 stands, kunstnijverheid en demonstraties uit Indonesië (i.s.m. de Indonesische Ambassade en het Kon. Instituut v.d. Tropen). Alle inlichtingen: Delistraat 32, Den Haag tel. 070 - 46 66 24 (ook 's avonds) In 1977: 84.000 bezoekers (Vervolg: "Beklimming Gedeh") aloen. Jammer, dat ik niet een huid en vetlaag bezit even koude-werend als die van onze nationale melkprodu cent. Een kil windje drijft namelijk nog killere nevel over deze happy valley. Het is opnieuw rillen en klappertan den. En enig uitzicht? Hen-teu aja. Dan maar naar huis en zo gauw mo gelijk. Bij wijze van spreken hollen wij de trappen omlaag. Ons tempo is griezelig hoog. Een sukkeldrafje on derbroken door sprongetjes. Op een denkbeeldige overloop gun ik mij even rust om te staren in het groen, om de geur van het oerwoud te snuiven en te luisteren naar de zoe mende zang van de alom zwevende insecten. Letten zij wel op de maat, die de tikkende en petsende druppels aangeven? Dit klik-klak is het geluid, dat het sterkst opvalt. Vooral nu wij weer be land zijn in regionen, waar grote bladoppervlakken regel zijn en het wa ter van de hoogverheven kruinen slechts al vallend van de ene etage op de andere de grond kan bereiken. Wat een machtig schouwspel, die groene coulissen, links, rechts, boven ons en daar schuin omlaag. Je raakt er niet op uitgekeken. Maar mijn reisgezellen denken daar anders over. Die verlangen naar hun vertrouwde kampoeng, naar Moeder de Vrouw en een flinke boengkoesan rijst. Daarom geen getalm. Aan fotografe ren valt in deze groene chaos zonder markante lijnen of kleurverschillen niet te denken. Nog voor de laatste maal goed rondkijken en trachten veel in je op te nemen. Hajo! Ik hol alweer en denk aan de honderden badaks, aan de neus hoorns, die een halve eeuw geleden langs dit pad omlaag daverden, mis schien op zoek naar vettere weiden of uit angst voor de klauwen van de tijger. Dat zij uit het bergland volko men verdwenen zijn, mag echter niet geweten worden aan deze moedige belager van heel de West-Javaanse fauna, maar wel aan het toedoen van het gevaarlijkste roofdier aller tijden: de domme, botte mens. Dankzij onze piekeran over de badak zijn wij alweer bijna thuis. De water val heeft geruist, eerst diep beneden ons, daarna boven ons. Het pad is minder steil geworden en is abrupt overgegaan in de dansvloer-gladde wegen van onze thee-aanplant. Nog vóór drie uur 's middags verstoort de bonkige tred van onze laarzen de rustige rust van ons huis. Nee, strom pelen is er echt niet bij. Fris als een hoentje. Wij kunnen immers weer heerlijk diep ademen. Klaar om op nieuw naar de top te klimmen. Maar dat is enkel schijn. Al was je met het mandiwater veel moeheid weg, het boordevolle bord sangoe werkt fataal en maakt, dat wij blij zijn even later onder de klamboe te kruipen. Het was een wonderschoon avontuur. Dèt was het! SI ANOE ^Zelfs een erkend deskundige op het gebied van de flora van Java weet niet van het bestaan van een dergelijke "madelief" met monsterlijk grote af metingen. Heeft Si Anoe gedroomd? Neen, zegt hij, geen woord neem ik terug. Wilt U alle inlichtingen betref fende Pasar Malam Den Haag en alle andere Pasar Malams in Nederland uitsluitend vragen aan de betreffende'organisaties, want Moesson heeft geen en kele bemoeienis met welke pa sar malam ook Redactie Moesson OVER ZWIJGEN GESPROKEN Je moet de deugd van het zwijgen niet overschatten: het merendeel van de onnozelaars doet zelden een mond open. Edmond Jaloux Als de mensen maar eens genoeg Wisten om hun mond dicht te houden. K. S. Goodman 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 17