Toko Mas Indonesia (Nahasa BV) - Diamantair
Indonesisch Juweliersbedrijf
naar Europa Colombo aandeden, be
zochten wij de Wolvendaalkerk en
kiekten mijn moeder onder de fraaie
rouwborden, die daar ter ere van
de Gouverneur en zijn echtgenote
waren opgehangen. Niet lang na de
Tweede Wereldoorlog vertelde een
neef ons, dat er twee gebroeders Van
de Graaff in Den Haag logeerden
die ons graag zouden ontmoeten. Hun
voorvader was namelijk de vóórlaat
ste gouverneur van Ceylon geweest
en dieps echtgenote Christina Eliza
beth was de dochter van onze Johann
Gerhard. Mijn broer had wegens zijn
kantoor geen tijd en dus ging ik en ik
werd begroet met de woorden: "Wel
nichtje, als persóón heten wij je har
telijk welkom, maar als mede-erfge
naam zullen we je overal buiten hou
den!" Ik vond het een nutteloos be
zoek en was gekwetst. Die erfenis
hadden mijn broer en ik niet in ge
dachten, wij wilden meer over het ge
slacht weten. Weer wat jaren later
zond een van de vele nichten ons een
exemplaar van Tong Tong met het ar
tikel "De miljoenen van Malakka"
door professor Godée Molsbergen.
Daarin stond dat Malakka voordat het
onafhankelijk werd de claims van de
voormalige Nederlandse kolonisten
zou inwilligen, mitsen wij dus
naar prof. Godée, die ons duidelijk
maakte, dat dan wel ALLE nakomelin
gen compleet een claim moesten in
dienen. En hoe kreeg je zoiets voor
elkaar? Inmiddels was hun aantal
aangegroeid tot het inwonertal van
een stad "Stel dat het lukte," zei
de geestige professor. "Dan zou ie
der van u na aftrek van alle kosten
misschien een kwartje krijgen!" Een
onbekende verwante wilde op haar
eentje naar Malakka om alles alleen
binnen te krijgen maar hij voorspelde
dat ze in dat hete land van een kou
de kermis thuis zou komen. Wat heb
ben we gelachen! Toch deed het ons
wel iets, toen een 90-jarige verre Van
Angelbeekafstammelinge ons vertelde
dat ze als klein meisje de kleinzoons
van de Gouverneur in Batavia had
gekend, van wie er één de vader was
van mijn moeder's vader. "Lieve men
sen", zei ze en haar ogen glansden
nog bij de herinnering. "De Van A's
hadden ook bezittingen in Riouw en
onderhorigheden en daar ging een
hele vloot prauwen naar toe. Ik heb
zelf de bakols gezien waaruit een zil
veren stroom ringgits werd uitgestort
Zulke verhalen alleen al maken
van een familie-onderzoek een fasci
nerend avontuur! En dan die jonge
Christian v. A. die tolk was bij de
G.G. Van der Capellen. Hij stelde ver
schillende dialecten van Riouw op
schrift, bewerkte de Maleise Spraak
kunst van Werndley( een exemplaar
bevindt zich in de Kon. Bibliotheek te
Den Haag) en stierf op 23-jarige leef
tijd aan slopende koortsen, bij een
tournée naar Riouw opgedaan.
Een der kleinzoons van de Gouver
neur was Resident van Buitenzorg en
heette evenals zijn vader Johan Ge
rard. Hij op zijn beurt was de vader
van Mr. Jacobus Johannes, wiens
dochter Maria Emma mijn moeder
was. Mijn broer en ik vonden in een
boek van Mr. Bloys van Treslong
Prins over grafschriften op Java: Hier
rust Eduard van Angelbeek, in leven
secretaris van Malakka, geb. te Ut
recht den 12 september 1801, over
leden ten huize van zijne hem teeder
liefhebbende ouders J. G. van Angel
beek en A. G. van Angelbeek geb.
Sanderson te Buitenzorg den 15 de
cember 1825. Dit was dus een oom
van mijn moeder, die als jongeman van
24 jaar overleed en, blijkens de aan
tekening van Mr. BI. v. Tr. Prins op de
begraafplaats in 's Lands Plantentuin
ter aarde werd besteld, een paar hon
derd meter'ten ZW van het paleis van
de Gouverneur-Generaal. Mijn moe
der's woorden van vroeger waren dus
bijna juist. De verrassingen houden
bij dit speurwerk nooit op. Ook het
toeval helpt.
Toen prinses Anne van Engeland met
haar Mark Philips trouwde, kocht ik
een Duits blaadje, "7 Tage" en vond
daarin dit: "Einer von Marks Vorfah-
ren, Pastor Johann Gerhard Tiarks,
Sohn einer aus Jever (Ost-Friesland)
nach England eingewanderten ehe-
maligen Garnisonspfarrers, brachte
es zum Privat-Kaplan der Mutter von
Königin Viktoria." Dezelfde voorna
men, hetzelfde oord van herkomst...
deze Oost-Friese domineeszoons
hadden dus ook de hang naar reizen
en het voeren van een groter staat
gemeen. Het kan haast niet anders of
de Tiarks moeten de Van Angelbeken
hebben gekend!
Onder al deze stimulerende gedach
ten ben ik aan het doel van mijn reis
gekomen. Een rustig, vriendelijk dorp,
waar zelfs een molen tussen de hui
zen staat! Mijn eerste vraag is natuur
lijk naar de kerk van de Evangelisch-
Lutherische Gemeinde en het kerkje
wordt mij terstond gewezen, maar het
is dicht.
Voorlopig zie ik alleen de met klimop
begroeide muur en het vriendelijke
torentje met zijn parmantige klok.
Maar behulpzame vingers bellen voor
mij aan bij de koster, die de sleutel
haalt en als hij hoort dat ik een verre
afstammelinge ben van dominee Chris
tian uit de 18e eeuw, mij zelfs die
sleutel overreikt: "Sie können blei
ben, wie lange Sie wollen!"
Hij vertelt me nog dat het interieur
onveranderd is gebleven. Ik betreed
eerbiedig die ruimte en kijk op naar
de preekstoel, waar dominee Chris
tian zijn gemeente heeft toegespro
ken. In het Fries? Een groot kruis
boven de baldakijn op het altaar, een
crucifix, kostbaar hoewel klein en op
het altaarkleed een tweede kruis. Als
ik niet zeker wist dat dit de Lutherse
kerk is zou ik aan een katholieke kerk
denken. De gebrandschilderde ramen
stellen de apostelen Johannes en
Paulus voor. Aan weerszijden van het
altaar twee houten figuren ter nage
dachtenis van ene Johann Evers en
zijn vrouw Heilewich uit 1653, die
stonden daar dus toen ook al. Johann
draagt als tekst Jh. 6:35: "Ich bin das
Brodt des Lebens wer zu Mir kommet
den wirt nicht hungeren" - en Heile-
wich's tekst is Joh. 7:37: "Wenda
durstet der komme zu Mir vind Trin-
ke". Op het altaar ligt de Bijbel open
bij het zevende hoofdstuk van Lukas.
Bloemen en zelfs gesnoeide boom
pjes in tonnen staan rondom. Ik ga
zitten in een bank en denk: "Heeft
hier Johann Gerhard gezeten, onge
durig bij zijn vader's preek dromend
van verre landen en schittering?" Ik
herinner me nu de datum van Chris
tian's dood: 31 mei 1751, de dag na
Pinksteren, toen hij nog tweemaal
gepreekt had. Dat was het jaar, waar
in zijn zoon uit Kaapstad verder trok
(lees verder volgende pagina)
Ringen, armbanden, markieshangers, halskettingen, oorknoppen, enz.,
enz., enz. Alles in 22 karaat goud, gekeurd door de Rijks Waarborg
Door een zeer bijzondere overeenkomst met onze relaties in het Verre
Oosten kunnen wij U thans voor de eerste maal aanbieden:
22 kr. gouden slavenarmbanden voor 25,per gram
22 kr. gouden sirikit armbanden voor 30,per gram
22 kr. gouden krontjong armbanden voor 25,per gram
Door eigen fabrikaat 30-40% lagere prijzen I Dit kan nérgens in
Nederland, alleen bij TOKO MAS INDONESIA Als KLAP op de
vuurpijl - nog NOOIT vertoond - alleen in AMSTERDAM.
VOOR WEDERVERKOPERS BIJ BEPAALDE AFNAME 22 Kr. GOUD
VOOR (niet te geloven) f 19,75 per gram
Zeer grote sortering in 22 kr. goud gezette briljanten, voor ZEER lage
prijzen Wees de inflatie voor en koop NU Grote afname, speciale
prijzen
Albert Cuypstraat 142 - Amsterdam Zuid - Telefoon 020-71 87 28.
Bereikbaar met tram 24, 25 en 16 vanaf Centraal Station te Amsterdam.
Telefoon na 17.00 uur, 023-28 48 32.
7
