Na 23 jaar weer in Kotta Blater
JAKARTA
Lieve Mensen
Het Indisch
Avontuur tegemoet
Prijs 16,90
Metropolis. Modern, druk, zes-baanse wegen. Overal ver
keerslichten en multi-verdiepingsgebouwen. Het zou een
stad in de States kunnen zijn vanuit deze hoek bekeken.
Hier zie je geen betjaks. Mag niet. Alleen snelverkeer. En
dan ineens zie je dit tafreeltje. De Indonesische dame en de
man met de pikul en krandjangs, beiden geduldig wachtend
op het verspringen van 't verkeerslicht om de straat over
te kunnen steken.
Oud en nieuw, zij aan zij.
J.L., U.S.A.
Vol verwachting zijn we 20 febr. 1978
na 23 jaar naar Indonesië terug ge
weest om het weer te zien.
Men had ons niet de allermooiste ver
halen verteld en ons voorbereid op
allerlei narigheden. Daarom ook dat
we van een doe-het-zelf-reis afzagen
en met een reisvereniging in zee gin
gen, om daarvan toch een week af te
snoepen om terug te zien de cultures
van Oost-Java. (Wij hadden de laatste
zes jaar op de onderneming Kotta Bla
ter gezeten). Ik moet zeggen het was
boven onze verwachting.
Wij werden in Surabaja afgehaald door
de heer Moestadjab uit Kalibaru. Op
zijn melkerij in Kalibaru hebben wij
5 dagen gelogeerd. De heer Moesta
djab zorgde ervoor dat al onze wensen
in vervulling gingen. Voor het bezoe
ken van de onderneming Kotta Blater
vroeg hij voor ons een vergunning aan
bij de heer Yubhar van de Perkebu-
nan XXIII, hier hoorden wij dat we een
dag te gast zouden zijn in Kotta Blater
waar we een lunch aangeboden zou
den krijgen, en eventueel ook konden
overnachten.
Het terug zien van de onderneming
was fantastisch, de heer Soetikno
thans administrateur van Kotta Blater
en zijn vrouw ontvingen ons zeer gast
vrij. Na een uitgebreide lunch werd
met ons door de tuinen gereden voor
heen vezel, thans rubber, cacao en
kokos. Het zag er na al die jaren bij
zonder goed verzorgd uit. Er waren
nieuwe woningen gebouwd voor de
tuin-employes in de tuinen en scholen
voor de kinderen.
Daarna werd een kijkje in de fabriek
genomen, die er nog net zo uitzag als
vroeger maar nu met een nieuwe rub
ber fabriek er bij. Vol lof over al die
mensen die ons na zoveel jaren zo
gastvrij ontvingen het was of je weer
thuis was. Ook maakten wij tochten
naar andere ondernemingen en de Ka-
wi Idjen waar we logeerden in Djampit.
Wij hebben genoten om weer na zo'n
lange tijd te kunnen rijden en lopen
tussen koffie, rubber en cacao-tuinen
om van de stille schoonheid te ge
nieten. Jammer dat het zo kort was,
ert ook de tijd weer kwam dat wij naar
Nederland terug moesten.
Toch wil ik het hierbij niet laten en
nogmaals onze hartelijke dank zeggen
aan de heer Moestadjab, zijn neef Ir-
san die met de landrover soms langs
moeilijke wegen moest rijden. De heer
Yubhar en Fam. Soetikno die ons een
paar onvergetelijke dagen hebben be
zorgd.
Ik zou dan ook alle oüd-planters uit
Oost-lava willen zeggen als U een
keer terug gaat en de oude onderne
mingen wilt bezoeken, contact op te
nemen met de heer Moestadjab daar
hij alle instanties en mensen kent,
voor de nodige papieren zorgt zodat
U vrij en vooral gastvrij op uw oude
onderneming zal worden ontvangen.
Dit was onze ervaring, en hopen wij
dat dit artikeltje er toe zal bijdragen
dat vele oud-planters de weg terug
zullen vinden naar hun oude onder
nemingen. Het corsp. adres van de
Heer Moestadjab is R. Moch. Moesta
djab, Persh. Pemerahan Susu sapi,
Morgo- Utomo- Kalibaru - Estate, Ban-
juwangi. MEVR. J. v. GEEL
De desa Tjikandang passerend zagen
wij de smeulende resten van een afge
brand kamponghuisje, waarvan de be
woners naarstig speurden naar even
tueel nog bruikbare voorwerpen. De
D.I. had die nacht toegeslagen, maar
gelukkig waren geen slachtoffers te
betreuren, zo vertelde het dorpshoofd,
toen wij daar even stopten. Van angst
bedrukte gezichten staarden mij
nieuwsgierig aan toen de auto op gang
kwam.
In Garoet werd ik bij de ondernemings-
Voor uw goede wensen, lieve ge
dachten, hartelijke woorden, heel,
heel hartelijk dank. Ik ben begonnen
uw namen op mijn gipsbeen te schrij
ven, maar ik zou er een enkel bij
moeten breken om genoeg plaats
ruimte te hebben.
Uw wensen hebben echt geholpen,
ik ben weer thuis en aan het werk,
maar daarmee is ook alles gezegd.
Nooit eerder heb ik zo goed de be
tekenis geweten van de uitdrukkin
gen "een blok aan het been" en "wat
een kruk!" Ik heb er zelf nog één
bijgemaakt: "wat kan een mens toch
onthand zijn door een ziek been!"
Voor Poirrié, onze cartoonist, zou ik
een bron van inspiratie zijn, ik ben
blij dat hij niet in mijn buurt woont!
Sampé ketemoe lagi, lieve mensen
en nogmaals: dank
Lilian D.
agent afgezet aan wie ik mijn wagen
en chauffeur had toevertrouwd.
"Ik hoop, dat het vuurwerk van eer
gisterenavond u niet zal beletten om
weer bij ons te komen logeren, zei
ze uitnodigend ten afscheid.
Ik weet niet of de planterswereld in die
bewogen tijd nog meerdere moedige
vrouwen heeft gekend als deze vrouw,
die door haar beheerste kalmte zo'n
diepe indruk op mij had gemaakt.
F.H.F.
In de Moesson-reeks verschijnt
binnenkort
door Dr. W. Mooy
Het avontuur van een leven in
een onbekend land, zoals dat de
jonge Officier van Gezondheid
Willem Mooy ten deel viel.
Agestudeerd in Groningen koos
hij voor een loopbaan in het
voormalig Nederlands Indië. Zijn
belevenissen en omzwervingen
op Java, Sumatra en Nieuw-Gui-
nea levendig en ongedwongen
neergezet, vormen tezamen met
vele foto's een kostelijk boekje.
Een stukje leven en geschiede
nis dat waard is bewaard te
blijven.
Porto 2,75
UITGEVERIJ MOESSON
Tjalie Robinson B.V.
Prins Mauritslaan 36, Den Haag
Giro 6685, telefoon 070 - 54 55 00
20
