Tante Huub, dame met een lintje
BOEKBESPREKING
Hoe hij Raad van Indië werd
VAKANTIE
IN INDONESIË
De gulheid waarmee het Rijk jaarlijks de Koninklijke onderscheidingen de
"lintjes" aan zijn burgers verstrekt, wekt al jaren de ergernis van velen. Zelfs
ook van de bedeelden. Wat is zo'n lintje eigenlijk waard, wat zijn de prestaties
die je ervoor moet leveren? Voetballers, zangeressen, acteurs en actrices van
een klasse waar je nu niet direct van ondersteboven raakt, onbekende mensen
met onbekende hoedanigheden, waar krijgt men zo'n lintje voor in deze tijd?
Wordt er dan niets meer serieus genomen, niets serieus VERDIEND?
Dan valt het spotlicht ineens op één
naam mevrouw H. M. Soesman-Fauck,
sinds april 1978 draagster van de Ko
ninklijke Onderscheiding in Goud.
Voor Nederland een totaal onbekende
naam, geen krant geen tijdschrift zal
over haar schrijven, maar voor duizen
den Indische mensen, vooral voor de
nu over de gehele wereld verspreide
"kinderen van Pa van der Steur" leeft
onder die naam de onvergetelijke fi
guur van "tante Huub" gedurende bij
na haar gehele leven in Indië steun
en toeverlaat van Pa van der Steur
en zijn Oranje-Nassau inrichting.
Hubertina Fauck werd in 1894 in Oen-
garan geboren en toen haar ouders
niet lang na elkaar overleden kwam
Burgemeester Schols van Den Haag speldt
Mevr. Soesman haar decoratie op.
ze bij Pa van der Steur. Ze wilde
graag onderwijzeres worden en Pa
stuurde haar naar de Normaalschool
in Batavia. Haar sterk gevoel voor
plichtsbetrachting, maar vooral haar
behoefte om te zorgen voor hen met
wie ze zich lotsverbonden voelde, ver
bond haar aan het werk van Pa, in
hoofdzaak het "Kleintjestehuis".
In 1920 trouwde ze met een suiker
man, Soesman. Ze verhuisden naar
Madioen, in 1929 kwamen ze weer
dichter bij Magelang, Setjang waar de
Soesmans een huis met een grote lap
grond kochten. Een bezit dat later een
bron van inkomsten bleek voor de
kinderen in het gesticht.
Lang geluk was tante Huub Soesman
niet beschoren. Haar man overleed in
1935 en tante Huub kwam terug in het
grote huishouden van Pa van der
Steur. De financiële nood in die tijd
was groot. De opbrengst van naaiwerk,
bazaarverkoop en landopbrengsten
moesten vele magen vullen. Een team
van verzorgsters en verzorgers zetten
zich belangeloos voor dit werk in.
Naast tante Huub waren daar tante
Riek Visscher, Karsih, Doelah, Baboe
Amat, Soeminah, namen die we juist
in dit artikel ook willen noemen.
Eind 1943 werd Pa van der Steur ge
vangen genomen en de dames runden
onder nog moeilijker omstandigheden
het gesticht. In 1945 kwam Pa vrij,
maar hij was zo ernstig ziek dat hij na
12 dagen overleed. Tussen zijn gelief
de kinderen, zoals hij altijd had ge
wenst.
De zwaarste tijd uit de geschiedenis
van de inrichting brak nu aan. Tante
Huub, tante Riek en de kinderen van
Nederlandse afkomst werden van hot
naar her gestuurd, weg van de inrich
ting. Tussen ontploffingen, beschietin
gen en mitrailleurvuur, wisten de da
mes de kinderen bij elkaar te houden,
totdat ze onder bescherming kwamen
van de RAPWI die de groep in de
Kaderschool onderdak verschafte.
Daarna in het klooster en pas later
weer in het gesticht toen dat vrij
kwam. Tante Huub was onafgebroken
bezig voor alles en iedereen die haar
nodig had.
Toen ze uiteindelijk naar Batavia eva
cueerde moest ze haar dochter achter
laten als verpleegster bij de Rapwi,
haar zoon zat tot 1947 gevangen.
In de onafzienbare rij wachtenden-op-
het-lintje zit ze daar. Onwaarschijnlijk
"jong" voor haar 84 jaar. Een Steurtje
dat haar levensjaren gaf aan andere
Steurtjes. Tot op de dag van vandaag,
want nu nog is tante Huub Soesman
1ste penningmeesteresse van de Bond
van Oud-Steurtjes.
Iemand die een lintje kreeg en die het
Lintje ineens weer zijn waardevolle
betekenis teruggaf.
L.D.
I
het publiek brengen: zij gebruiken
daarvoor zulk een fraai soort papier
dat het boek haast niet te tillen is!
Gerard Termorshuizen schreef een
korte inleiding tot Daum's boek en de
uitgave bevat bovendien een korte le
vensschets van Daum plus een volle
dige bibliografie van Daum's geschrif
ten. Om op één (heel klein) slakje
zout te leggen: Daum was geen
eigenaar van het Bataviaasch Nieuws
blad (dat was de uitgever, de
firma G. Kolff en Co), maar wel
de man die het initiatief nam tot
de oprichting van het blad in 1885,
toen Daum's eigen krant Het Indisch
Vaderland te Semarang door een ver
schijningsverbod was getroffen en
van de aardbodem verdween.
"Hoe hij Raad van Indië werd" is inge
naaid verkrijgbaar bij de boekhandel
Moesson en kost 29,75 plus porto
f 4,-. JHR.
Bij Thomas Eras verscheen een
herdruk van een der Indische klas
sieken, nu Daum's "Hoe hij raad van
Indië werd". Maurits (P. A. Daum) be
hoeven wij bij onze lezers niet meer
te introduceren. Zijn schets van een
dank zij de intriges en de ambitie van
twee vrouwen, "omhoog gevallen" Ne
derlands ambtenaar, bijna een eeuw
oud, laat zich nog altijd voortreffelijk
lezen.
Het boek is in de uitvoering die de
uitgevers de tweede druk meegaven
ook uiterlijk een verrijking van iedere
boekenkast! Ik heb één bezwaar tegen
de manier waarop Thomas Eras
Daum's werken onder de aandacht van
is niet zo duur
Met onze SOC luxe coaches
over JAVA en BALI
verzorgde reizen vanaf 2595,
tot 3595,—.
(zelfgevormde groepen v.a.
f 2395,—)
retour Jakarta vanaf 1595,
STICHTING
OVERZEESE CONTACTEN -
Den Haag - Stadhouderslaan 2
postbus 17440 - tel. 070-469723*
Onze AFDELING SOC-JAKARTA
helpt u bij moeilijkheden.
3
