DE EERSTE CHARLESTON Wie anders dan het fenomenale danspaar Tatie en Chris Broekhuizen zouden de Charleston beter kunnen introduceren? Dat gebeurde in 1929 in de grote zaal van de planten- en die rentuin in Batavia. De belangstelling was overweldigend en de Charleston werd een rage! Wie de muziek op deze avond verzorgde ziet u op deze foto, de "Watson Band", genoemd naar de bandleider Watson. Kent u en herkent u ze? Van links naar rechts: Mols - Simons - Pereira - Steevensz en den Hartog (drummer). Op de achterste rij: van Weldom en Watson. Geheel rechts Tatie en Chris. (foto: H. F. Pereira) ten tot we het doel bereikt hebben, zegt U maar waar U heen moet." "Wat een geluk een levensmakker te ontmoeten, die me altijd trouw zal blij ven. Ik ben op weg naar Hasundutan, waar de koning mij verwacht als zijn gemalin." "Gelukkiger kan het niet, een aan staande koningin te mogen dienen. On getwijfeld zal ik ook delen in Uw ge luk." Om kort te gaan, Siti Lara bereikte haar reisdoel en werd met vreugde begroet door het volk en ook de ko ning was er bij aanwezig. Maar hij in formeerde toch eerst eens, waarom zij vergezeld was van een hond. "Het volk en ik verwelkomen U zonder hond, het is beter dat U hem kwijt ziet te raken, want het is niet gepast dat hij met ons samen gaat." "Majesteit", sprak Siti Lara, "hoe kan ik gescheiden leven van een dier, dat mij trouw is? Het is niet menselijk hem weg te jagen, juist op het ogenblik dat het geluk zich aandient. Hij heeft mij hierheen1 gebracht, zonder hem zou me dat niet gelukt zijn." "Liefste", hernam de koning," wees niet boos, ik erken mijn kortzichtig heid. Laten we nu naar het paleis gaan, vergezeld van Uw trouwe gezel". Het feest duurde zeven dagen, en daarna genoot Siti Lara vreugdevol van het leven. De plantenstengel werd in de tuin geplant, maar tot haar grote schrik wilde de plant niet groeien. Dit verduisterde haar geluk. De waakzame hond bemerkte het verdriet en vroeg zijn meesteres wat er aan scheelde en hoe hij haar kon heipen. Ze legde hem alles uit en zei hem, dat het zaak was haar zuster te gaan helpen en haar te bezoeken, hoe moeilijk dit ook zou zijn. "Het is wel ver volgens menselijke be rekening", sprak de hond, "maar als Uwe majesteit eens een vogel was, zou het vlug gaan." "Als dat zo is, moet ik mij dus in een vogel veranderen?" "Natuurlijk, U moet de gedaante van een perkutut aannemen, al is hij nog zo klein, die vogel is een idool van de mensen, haar gezang brengt geluk aan degenen die onder het dak wonen waar zij zich neerzet." "Goed, ik zal het doen" sprak Siti La- ra, "maar wat moet er met jou gebeu ren, ik laat je niet achter! Kun je met me meegaan?" "Natuurlijk denk ik er net zo over. Ik wil niet anders zijn dan Uw schaduw die U overal volgt. En als ik U met mijn geblaf opmerkzaam maak, dient U neer te strijken op een tak. Uw zuster zal daar dan niet ver vandaan zijn." "Goed dan, laten we maar gauw gaan", sprak Siti Lara. En in een ogenblik was Sita Lara in een perku tut veranderd, die opgewekt zong. Zij was nog niet lang onderweg, of ze hoorde het waarschuwend geblaf van de hond. De perkutut streek neer op de top van een djatiboom. En plotse ling stond Sri Singgar Mataniari dui delijk in de gedachten van Siti Lara, waarop zij zich weer als mens mani festeerde en voor haar zuster stond en sprak: "Gode zij dank geliefde zuster, dat ik je weer in welzijn aantref. Dat komt omdat ge de beproevingen met geduld hebt gedragen. Zo is het in de wereld, die is vol be proevingen. Gelukkig leeft ge afge scheiden van de boze wereld. Het zal niet lang meer duren, of de koning zal zijn vergissing inzien en je komen halen om zijn gemalin te worden. Maar ge moet eerst een handeling verrich ten. Het zwijn, de valsaard, moet op de weg liggen die gij zult betreden, de weg die naar de troon voert. Ga weer naar het paleis, mijn gedachten zullen U vergezellen." In Habitjaran begonnen geruchten de ronde te doen omtrent de ware toe stand en de slinkse streken van het zwijn. De waarheid zal nooit verborgen blijven. Ook de koning vernam van de geruchten. Hij vernam, dat de vrouw in het bos een schone prinses ge worden was en wilde zich daar van overtuigen. Hij schrok geweldig van de verandering en vroeg "Wie zijt ge ei genlijk? Ik wil de waarheid weten." Sri Singgar Mataniari moest toen wel de hele waarheid vertellen. De koning schrok geweldig en vroeg haar hem te helpen om van het zwijn af te komen. Zij was daar heel blij mee, en stelde haar voorwaarden zoals Siti Lara die haar had voorgesteld. Aan alle voor waarden werd voldaan, en het varken werd op de weg van Sri Singgar ge plaatst, waarop het zijn ware gedaan te aannam en het bos werd ingejaagd. Sri Singgar Mataniari leefde voortaan gelukkig met de koning, geëerd door het volk van Habitjaran. En dit is dan het gelukkige einde van dit verhaal. En Pak Asikin voegt hier nog aan toe: Na de uitleg die is gegeven bij het verhaal van Sangkuriang en Munding- laja nodig ik de geachte lezers uit zelf zich te verdiepen in de betekenis van de vragen: Wat is Habitjaran? Wat is Hasundutan? Wat is Sri Singgar Mata niari en wat is Sita Lara, enz., enz. TOKO MOESSON Prins Mauritslaan 36, Den Haag Keuze uit kains, batik-wikkelrok ken, heren shirts, kleedjes etc. etc. Mascotte-wajangpoppen 10,—<-, 17,50. Akarbahar armbanden 10, 12,50. HOTEL "DE RUITER" HOUTHEM bij Valkenburg (Z.L.), St. Gerlach 43 tel. 04406 - 4 03 18. Riant uitzicht op het Geuldal doet denken aan de mooie rustige om geving van de Preanger Zeer geschikt voor diegenen die op me disch advies een rustkuur moeten onder gaan. Met dieet-patiënten wordt rekening ge houden Alle kamers centraal verwarmd en voorzien van warm en koud stromend water. Prijzen per persoon en per dag; incl. be diening en B.T.W. Logies met ontbijt 20,p.p.p.d. Half pension f 30,p.p. p.d. Kamer met douche en toilet, logies met ontbijt f 30,p.p.p.d. Kamer met dou che en toilet half pension f 38,p.p.p.d. 33

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 33