cRalph Boekholt
POIRRIÉ
door
"Het Indisch
Avontuur tegemoet"
en op altaren liggen van pisangblad
gemaakte bakjes gevuld met wat
voedsel en bloemen. Onze nitourgids
sprak vloeiend Nederlands kompleet
met de geijkte grapjes, bijvoorbeeld
toen we op weg waren naar het San-
geh apenbos: "dan schrikt U zich
een aap"Hotel Sindhu Beach ook
piccobello! Prachtige bungalowkamers
in een schitterend aangelegde tuin,
grenzend aan zee, dus 's morgens voor
6 uur al zwemmen, maar de rijsttafel in
het hotel was afgrijselijk aangepast en
niet eens meer herkenbaar! Op het
strand werden we meteen omringd
door voornamelijk kinderen maar ook
door volwassenen die tot hinderlijk
wordend toe hun produkten proberen
te verkopen. Erg goedkoop waren de
door de mensen zelf geregen schelpen
kettingen, ze hebben er geen onkosten
aan behalve het rijggaren en werkloon
hebben ze nog niet uitgevonden. Daar
om konden we nog voor ongeveer 18
gulden een batikjurkje, patroon naar
keuze, aangemeten krijgen. Je koopt
toch meer dan je van plan bent, het is
ook zo aantrekkelijk om op het strand
te tawarren tot plezier van verkoper en
koper en na dit genoegen in het bezit
te komen van een mooi stuk houtsnij
werk. De eerste avond de beste de
kecak, hoera eindelijk in levende lijve.
Op t.v. zagen we die voorstelling al
een paar keer, de werkelijkheid viel mij
tegen, het vele flitslicht van al die be
zige camera's vonden we erg hinder
lijk. De barongdans de volgende dag
was veel aantrekkelijker. We waren
duidelijk niet in het hoog-seizoen,
want overal waar we kwamen waren
weinig andere toeristen. We bezochten
alle op het programma staande plaat
sen die zijn een bezoek absoluut
waard hoe je ook over Bali denkt, het
apenwoud, de heilige bronnen van
Tampaksiring, de kunstcentra. Helaas
stortregende het en was het erg koud
tijdens ons bezoek aan de Batur, die
excursie viel letterlijk in het water. Een
afscheidsavond met dansen en een
heerlijke rijstmaaltijd van het hotel, het
kon dus wel waarom dan niet in het
Indische mensen in Holland, zoals
een Indische jongen van de jongere
generatie ze ziet. Gevoelig, humoris
tisch, sfeer-tekenend. Vele foto-illu
straties Nederland-lndonesië.
f 12,90 porto f 1,70
Moesson-reeks uitgave. Tjalie
Robinson BV. Giro 6685. Prins
Mauritslaan 36, Den Haag.
restaurant?! Wat nog meer over Bali
te vertellen? Voor mij is het een mooi
prentenboek met een aardige herinne
ring aan "nonnie Bali" zoals ik het
meisje noemde dat in die dagen prent
briefkaarten verkocht en met wie ik
gesprekjes heb gevoerd, op de laatste
avond gaf ze mij als geschenkje een
schelp, een tijgerslak, de volgende
ochtend gaf ik haar een rol drop, ze
was blij en bedankte netjes door een
hand te geven. 17 Juni weg van Bali
en een uurtje later landden we op Adji
Sucipto bij Yogya, een Nitourbus en
een erg aardige gids, weer dat ty
pische gevoel van thuis te komen na
de landing op Java, toch een andere
gewaarwording dan op Bali waar ik
vroeger nooit was. Een aardig hotel
Wisma L.P.P., weer een galerij bij de
kamers, weer lekkere nassi goreng
maar niet meer van rode rijst gemaakt.
Die middag maakten we de tocht naar
de Borobudur, nogal regenachtig en
gelukkig weinig publiek. De "oprit"
naar de Borobudur is geflankeerd door
kraampjes en opnieuw het opdringerig
verkopen en een enkele bedelaar, toch
leuk al die neringdoenden, leuk om
naar de mensen te kijken zoals die
moeder die vol aandacht het hoofd van
haar dochtertje op luizen onderzocht
en de vangst een kopje kleiner beet.
De Borobudur zo algemeen bekend de
laatste tijd, blijvend indrukwekkend
door zijn uitstralende eeuwenoude
wijsheid je beseft dan weer eens hoe
nietig jijzelf bent, een bijna onzicht
baar stipje in de eeuwigheid! Inder
daad veel fietsers in Yogya, nog een
leuke stad zonder het razende verkeer
dat in Jakarta afschrikt. In de kraton
weer een goed Nederlands sprekende
gids met cliché grapjes, hij gaf zijn
visitekaartje in de hoop tijdschriften te
zullen ontvangen, inmiddels heb ik
aan dat verlangen voldaan, na lezing
worden ze verkocht en vormt ook dat
weer een bij-verdienste. Aan een ta
feltje in de kraton zat een oude Indo
nesiër een nederlands kruiswoordpuz
zel op te lossen, hij vertelde dat hij
dit graag deed "om meer hollandse
woorden te leren". In het "zilverdorp"
kocht ik de Yogyazilveren armband die
ik van jeugdaf in gedachte had, het
was de enige die in voorraad was. An
dere sieraden misten het zwart, maar
dat kon aangebracht worden, prompt
regende het verzoeken hiertoe, de
prijs werd er niet door verhoogd. De
laatste dag was een echte wachtdag,
gunstig om de vele indrukken wat te
laten bezinken. Onze verhalen links en
rechts zijn één loflied op Indonesië,
voor ons hét vakantieland!
Laat u nooit door negatieve be
richtgeving beinvloeden.
Blijft de instellingen steunen die
al JAREN bezig zijn de nood on
der de Indische Nederlanders in
Indonesië te lenigen. Die niet ge
wacht hebben tot de Regering
over de brug zou komen, maar
zelf goederen en geld inzamel
den, zelf het intiatief namen om
deze mensen op allerlei manie
ren te helpen.
Blijft ze steunen: de HALIN, de
B.O.S., De Bruine Bus (Tjalie Ro
binson Fonds) de G.I.K.I. Hun
werk gaat door, want de WUV-
uitkering krijgt niet iedereen!
De nieuwste Moesson-uitgave:
door Dr. W. Mooy
Als Officier van Gezondheid
naar Ned. Indië. Een stukje leven
en geschiedenis dat waard is
bewaard te blijven.
f 16,90 porto f 1,70
Boekhandel Moesson, Tjalie Ro
binson BV. Giro 6685.
MiJW VRouw iS pe Saas
MAAK WAT ik ZS6
ÖGBBUKT NOOIT l
"Was het nou maar zo, dat die plank al
dat zaagsel binnen hield".
11
