Rini Carpentier Alting
¥1
Casa Koetjing (IX)
J. G.YSSEL DE SCHEPPER
ALLE VERZEKERINGEN
Beste Zus,
Dank voor je hartelijke brief en alle goede wensen. Ja, we zijn geheel hersteld,
Pia heeft haar gouden stemmetje weer terug. Loem maakt tegenwoordig zijn
eigen speelgoed, heel handig en zeer duurzaam van natuurlijk materiaal. Hij
laat een rattenrompje in de felle zon drogen, een paar dagen, waarna het een
er9 geliefd speeltje is waarmee hij woest loopt te gooien en rond te dansen.
Na het spel bewaart hij het steeds op dezelfde plaats en mocht Pia het eens
ergens laten slingeren, dan legt hij het altijd weer op de juiste plek onder een
boom. Gelukkig wel buitenshuis!
Met ons ook alles prima, alleen erg lui
door de grote hitte en droogte van de
laatste weken. Het heeft al drie maan
den niet geregend en van onze eens
zo weelderig bloeiende tuin is niet veel
meer te zien. Alles is dor en bruin, we
wachten op de regens in september.
Tot die tijd moeten we zo economisch
mogelijk gieten en helaas alleen die
planten, die we beslist in leven willen
houden tot we hier in de herfst een
soort tweede voorjaar gaan beleven.
Alles is dan fris en prilgroen, met dui
zenden lieve, kleine wilde bloemetjes.
Nu rijpen de druiven, er zijn wat gera
niums, de oleanders bloeien en de
kembang sepatoes hebben zich her
steld na de barre winter en pronken
voorzichtig met een paar bloemen te
gelijk.
Nu hebben we het druk met de aman-
deloogst, een nekbrekend karwei. In
deze tijd zie je overal op de heuvels
felgroene netten verschijnen en hoor
je de typische, harde, droge tikken
van stokken tegen de takken van de
amandelbomen, om de rijpe noten van
de takken te slaan, die op de netten
vallen en dan verzameld worden en in
zakken gedaan. Daarna moeten ze van
de groene bolsters worden ontdaan,
vervolgens van de harde, bruine dop
pen. Het kost veel tijd en werk tot je
één amandel hebt tevoorschijngepeu-
terd.
Het uitzicht over heuvels en velden en
op de stad is nu wazig en in het lucht
ruim boven de baai is het opvallend
leeg en stil geworden door de lang-
zaamaanactie van de Franse verkeers
leiders. De drukte in de lucht is hier
zo n vertrouwd beeld dat we het nu
bepaald missen, want vliegtuigen be
horen tot de normale stoffering, zou je
kunnen zeggen.
Van ons terras af kunnen we ze dui
delijk, maar geluidloos, (gelukkig) zien
opstijgen en dalen, vooral 's avonds
zijn de lichten groot en helder en soms
cirkelen er wel vier of vijf tegelijk
rond, allemaal op verschillende hoog
ten, tot ze op het zeer drukke vlieg
veld van San Juan kunnen dalen, waar
ze steevast op hetzelfde punt op de
landingsbaan komen. Even later zie je
een ander vertrekken. Op dit kleine
vliegveld zorgt een aantal mensen dat
alles feilloos verloopt. Per dag be
handelen ze zo'n 400 toestellen, in
het drukke seizoen.
Per charter komen er drommen toe
risten uit alle Europese landen aan,
vooral uit Engeland en de Scandina
vische landen. De mensen zitten dicht
22
op elkaar gepend en gegord, zoals on
langs zo geestig op de voorplaat van
het weekblad TIME stond afgebeeld:
een vliegend sardineblikje. Maarja,
men neemt het op de koop toe, voor
een grote groep mensen zijn de vluch
ten betaalbaar, ze duren niet lang en
aan de andere kant van de reis staat
een jongedame of heer klaar, die de
mensen in hun eigen taal de weg wijst
naar de bus, die voor verder vervoer
naar vakantiehotel of appartementje
zorgt.
soort landverhuizers. Ze hebben reik
halzend uitgezien naar de welverdien
de vakantie, waarvoor gespaard is, en
die maar zo kort duurt eigenlijk en al
rondhangend verstrijken de kostbare
vrije uren, uiterst traag weliswaar,
maar toch! Een grote groep mensen
die ervoor betaald heeft misbruikt te
worden door een kleine groep die goed
betaald wordt maar nog méér wil. De
regeringen deert het weinig, ze kletsen
maar door, of niet als ze iets beters te
doen hebben. Bovendien lijkt het erop
dat Frankrijk toch wel erop uit is het
Spaanse toerisme een loer te draaien,
want gisteren is genadiglijk toegestaan
dat er één vliegtuig per uur naar de
Balearen mag doorgaan, dat zijn dan
Menorca, Mallorca en Ibiza.
Je vraagt je af hoe lang de domme
vakantiemassa dom blijft. Het ene jaar
is het die groep die iets hogers wil,
meestal salaris, volgend jaar een an
dere, die nog iets veel hogers wil be
reiken. Zou het kunnen dat de zucht
z
Alleen, in sommige gevallen is het
wachten op de bagage een ware ellen
de, duurt dikwijls langer dan de reis.
Wanneer het geduld opraakt, de ver
warring ten top stijgt en de vermoeid
heid en temperatuur eveneens, vallen
er harde woorden. Dit wordt echter
terstond, zeer vakkundig de kop inge
drukt door de bevoegde instanties van
ontvangst. Men krijgt te horen 'dat het
erg druk is.' Nu zou je als argeloos
mens denkèn dat het allang bekend is
dat het druk gaat worden, van die
drukte moeten de reisorganisaties het
juist hebben. Doe er dan wat aan, zou
je zeggen, maar dat schijnt onmogelijk
te zijn, de schuld ligt altijd bij de an
deren, ziet u?
Sinds vorig jaar is er een nieuw mid
del ontdekt om de domme en zeer ge
dweeë vakantiemassa uit te buiten, de
langzaam-aan-actie. Een kleine groep
mensen die de luchtlijntouwtjes en
corridorpoortjes in handen hebben en
hun eisen stellen voor betere appara
tuur, meer geld.
Onlangs vertelde iemand die het weten
kan, zelf slachtoffer van die acties,
heel geduldig, waarom die heren die
actie voeren. Uit de mond van iemand
die weet waar hij het over heeft, klinkt
het zeer redelijk, het is allemaal be
doeld ter verhoging van de veiligheid
in het luchtverkeer. Prachtig.
Onderwijl staan horden en horden ver
moeide mensen, gepakt en gezakt
naar vakantie te snakken. Een nieuw
tot uitbuiting de mens in het bloed zit?
Hoe en op welke manier dan ook? Wat
zou er gebeuren als volgend jaar ie
dereen eens gewoon thuis bleef? Of
besloot om op de fiets te gaan? Mis
schien nog sneller en goedkoper dan
u denkt
Tot de volgende keer, groetjes,
RINI
MONDJEVOL SPAANS
Onze kleinzoon Ryan van 5 - mee met
vakantie op Tenerife - kon, als hij bij
het zwembad een ijsje wilde halen al
netjes zeggen: "Dos helados chocola
te con vanille por favor!" Waarop
zusje Daphney van 4 niet wilde onder
doen en ook zelf ijsjes wilde halen
voor haar en haar broer. Ze stapte op
de restauranthouder af en zei: "Dos
helados por...", ze aarzelde en herhaal
de: dos helados porweer
mögök. Toen vermande ze zich en zei
kordaat: "Dos helados povedorie!"
W. GRASHUIS
«iiHMiiimniiiiiiiiiiiiiiiiifliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Alg. Assurantiebedrijf „Argo"
Kantoor en woonhuis Corn, de Witt- M
laan 83, Den Haag, Telef. 55 71 72
lillMI«UJIIIII(llll«HIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIHIIII!llllHinilllllllillllllllll[lllllllllil!l!lll||!||||||!!|||!||||||||||||||||jj
