Een week Hawaiian Paradise,
Hawaiian Heaven!!
WMSh
Daar stonden we dan, mijn nicht Edith en ik, 11-hoog in onze super de luxe
kamer van het Princess Kainlani Hotel, air-conditioned, Color TV, telefoon, en
we voélden ons twee prinssessen. Ik moet er niet aan dénken, maar het was
een dubbeltje op zijn kant.
Alle goedkope reizen naar Hawaii wa
ren volgeboekt, geen één reisbureau
kon ons nog een "package" (zoals het
in Amerika heet) leveren. Het werd na
een paar ellenlange brieven mijnerzijds
en een kort telefoontje uit Hawaii toch
nog "Ja". Alles, wat ons te doen
stond was bij de United Airlines een
round-trip, Ontario (California) - Hono
lulu te boeken, alles kon telefonisch en
de tickets konden we aan de balie van
de Airport op de dag van vertrek beta
len en afhalen. Mooier kon het niet!
Ons hotel lag aan de drukke Ala Mo-
anaboulevard, nog geen 3 minuten
gaans van het strand, honderd en één
zalige winkels en wat zeer belangrijk
was "eetgelegenheden", te kust en te
keur, want we hadden alleen hotel-
accomodaties.
Na aan de balie aan alle formaliteiten
te hebben voldaan, gingen we met de
lift, al meteen door de zachte Hawaii-
De Kodak-show.
aanse muziek in de stemming gebracht
naar de reeds genoemde verrukkelij
ke kamer met pracht uitzicht op een
parallel aan de Ala Moanaboulevard
lopende Kapiulani boulevard en de be
lendende hotels met hun privé-zwem-
baden en parkeerplaatsen voor de au
to's. Meteen gingen we de boel ver
kennen; Edith de practische, ging op
zoek naar kasten, keek in alle laden,
vond de ene verrassing na de andere.
Ansichten, lucifermapjes, briefpapier,
die ik meteen inpikte. Ik vond in de
badkamer zalige zeepjes, handdoeken;
de rose badkuip en aan de vaste was
tafel een derde kraantje, waaruit ijs-
water stroomde! Ka - je - nagaan
Ondanks de vermoeiende reis, die ruim
5 uur had geduurd, namen we een
bad, deden wat luchtigs aan. Het was
bloedheet om 2 uur in de middag en
gingen toch nog op stap. Bij "Jack in
the Box" namen we patat met een
hamburger en zalige guava juice, een
rose gekleurde djambu klutuk drank,
ijskoud en hemeltergend lekker. We
dronken nooit wat anders meer, waar
we ook aten.
Daarna liepen we langs het strand,
maakten wat foto's en "deden" vast
NET ALS INDIË
Hawaii, onbereikbaar super-paradijs uit onze Indische tijd, toen we zelf notabene in een
paradijs woonden. Een droom sterk gestimuleerd door Dorothy Lamour en al die roman
tische Amerikaanse en Duitse films, door de muziek van de Hawaiian Syncopators
En nu is Hawaii werkelijk bereikbaar als vakantieland maar ook als plekje-voor-de-oude
dag voor de vele Indische emigranten die het toch wel goed getroffen hebben in de overige
49 staten van de States. Hawaii, - omdat het "net als in Indië" is. Klapperbergen, water
vallen. Er is de laatste tijd een enorme trek naar Hawaii, toeristen meer dan ooit (het
hoogste aantal ter wereld, hele jaar door!) en de Staat-verhuizers. Zelfs zulke zon-bevoor-
rechte Californiërs als de Cohens hebben hun zinnen gezet op dit Hawaii paradise.
een paar winkels. Bij Woolworth koch
ten we 8 kadetjes, 2 stukken gebak
ken kip, een pot djambu klutuk gelei,
en 2 mangga's tegelijk voor dinner en
breakfast. Later werden we vaste klan
ten in een Chinees restaurant, waar we
iedere keer twee gerechten uitpro
beerden en bleven hangen aan de ba-
mie met erg veel groenten en tjap-
tjay en sweet-and-sour pork, een soort
Koo loo yoek, alles smakelijk en niet
duur.
We kochten een stratenmap, waarin
alle bussen met hun bestemming aan
geduid stonden. Met de bus, die vlak
bij ons hotel stopte, lieten we ons
voor 0.25 naaf de Poster Botanie
Gardens riiden. Onderweg keken we
onze ogen uit. Alles was immers nieuw
voor ons. De Botanie Gardens zijn te
vergelijken met Bogor's 's Lands Plan
tentuin. Uren hebben we er gewan
deld. Om één uur in de middag waren
we weer thuis. Het was weer bloed
heet, maar een bad nam alle vermoeie
nis weg.
Ergens gebruikten we de lunch. Edith
ging naar het strand en ik voel 's mid
dags meer voor een siësta. We hadden
voor de namiddag alweer een wande
ling in de International Marketplace,
5 minuten gaans van het hotel, ge
pland. Je kon het niet verzinnen, of op
deze markt kon je het kopen: kleding
aloha-shirts - heel kleurig en exotisch;
parfums, waar ik meteen voor viel,
juwelen zó mooi, maar ook zó duur,
schoenen, tasjes, allerlei soorten en
merken schrijfgerei, kortom alles! I En
natuurlijk waren er overal restaurants,
waar de meest verwende gastronoom
wel aan zijn trekken kwam.
Om 10 uur 's avonds wandelden we
Het Princess Kaiulani Hotel.
beladen met onze inkopen terug naar
het hotel, waar we eerst nog even in de
Kahili Bar lekker rustig naar de mu
ziek en de zoetgevooisde stem van de
zanger aldaar luisterden, voordat we
ons in de altijd koesterende armen van
Morpheus nestelden.
Voor de zaterdag en zondag hadden
we al afgesproken met een nicht van
mij, die in Honolulu woont, beide da
gen bij haar en haar man door té bren
gen. Het waren twee onvergetelijke
dagen, natuurlijk lieten ze ons alle be
zienswaardigheden van Oahu zien,
waar geen bustrips voor waren uitge
stippeld. We reden eerst langs de
westkust tot Kaena Point. Ik maakte
een foto van de flat, waarin Jack Lord
uit "Hawaii 5-0" woonde, als er opna
men voor de serie gemaakt werden
en van enkele vaste lokaliteiten, die
met de serie te maken hadden. De
kembang sepatu, de nationale bloem,
en de oleanders waren overal in volle
bloei. De ene kleur nog mooier dan de
ander. Ook de Kambodja, hier Plume-
ria geheten, zag je in allerlei kleuren;
de gele de meest gebruikte voor de
"lei"s, waarmee de toeristen op de
Honolulu Airport door lieftallige meis
jes en heel knappe jongemannen wor
den begroet; welk een charmant ge
baar is dat!
Aan de hand van de kaart kozen we
iedere dag een evenement, de Kodak
show, die eens in de week gratis was
en een enorm aantal bezoekers trok,
een fantastische nonstopshow, zang en
dans, ik schoot een heel rolletje volr
(lees verder volgende pagina)
18
