LELANG Vendutie te Meester-Cornelis, F. Cassalette Co., Brénggggbrénnngggbrénnnggg Met korte tussenpozen trillert de gongslag weg door mijn kotta'tje. Zoals de rimpeling wegtrekt over het vijverwater als je er een steen in gooit. Brénnggg brénnggg Totdat het "poekoel abis" van de toekang lèlang er met een reeks korte snelle slagen een eind aan maakt. Eén van die vele vertrouwde geluiden uit onze tempo doeloe, waar we in onze kinderjaren in de djatihouten schoolbank naar zaten te luisteren, zoals we dat achter de klamboe voor het inslapen lagen te doen naar de doffe, in de verte wegstervende dreun van de tong-tong. Geluiden zoals we die misschien nog een hoogstenkele maal horen opklinken in de droom. Het kon ook zijn in zo'n klein afgele gen binnenlandkotta'tje zonder plaat selijk nieuwsblad, dat je een voor de gelegenheid met de functie van stads omroeper belast mannetje onder op gewekte bekkenslag langs hoorde ko men met een: "Besok pagi ada lèlang di roemahnja Lèlang. In die langvoorbije dagen meestal geen onbelangrijke gebeurte nis. Stellig niet voor wie vurig hoopte een goede vendutie te zullen maken. Met een kleine variatie mogen we wel zeggen dat een overplaatsing in dat goeie oude Indië van Toen meestal wel kapok kostte. Vaak ook een welkome afleiding voor de kleine gemeenschap, die buiten het soosje, de tennisbaan en de leestrommel maar weinig vertier kende. Op de kijkavond wandelde je er heen om te zien of er onder de met nummertjes beplakte bullen mogelijk iets van je gading te vinden was. Ook wel omdat je hoopte er vrienden of kennissen te ontmoeten die voor de gelegenheid van elders waren geko men en die je in lang niet had gezien. Of enkel maar uit nieuwsgierigheid misschien. Stelden onze omaatjes er geen huis- vrouwelijke eer in haar boeltje keurig verzorgd achter te laten? Smetteloos wit gewassen de klamboes om de ijze ren ledikanten, de djatihouten meu beltjes fris in de politoer, de aarden potten met rozen, palmen en cheve- lures onder een verse laag kapoer. En zou er ook maar iemand het haar kwa lijk hebben genomen tussen de stapel tjes borden van het fraai gedecoreer de eetservies eens een enkel slim ver borgen lichtelijk gehavend pirinkje aan te treffen? Maakten we ons in die ou de Oost ooit druk om zulke piete peuterigheden. Mana boleh. Het ging er op mijn Indische lèlang bepaald minder officieel toe dan in on ze dagen bij Van Marle Bignell aan het deftige Haegse Veurhout. Met zijn kwinkslagen wist de gewiekste afsla ger er de animo wel in te brengen en te houden, al mocht zijn humor dan niet altijd even verfijnd heten. Ik zie er nog één zich doodernstig neerzet ten op het stilletje, zeldzaam aan de inventaris ontbrekend slaapkamerattri buut, met de plechtige aankondiging of het ditmaal iets zeer bijzonders gold: "Sekarang, toean dan nonja, saja djoewal ini grammopoon, tjap his masseters vois. Soearanja bagoes be- toel. Tanggoeng tidah koerang apa- apaSapa tawar? Doea poeloe??? Waah... massi moerahEn het instrument bleek zich in veler belang stelling te mogen verheugen. Naarma te het peil in de pait en whiskybottols daalt stijgt de stemming, hoe populair der de vertrekkende familie was, hoe meer er wordt opgejaagd. De oude helmhoed van de pater familias verhuist voor een fancyprijs naar de glimmend kale schedel van de Chinese langga- nan, die het gezin meerdere jaren stel lig niet onvoordelig heeft mogen be dienen, een niet meer puntgaaf kinder- nachtvaasje, triomfantelijk omhoog ge heven als de kostbare cup bij een tennistournooi op Wimbledon, verwis selt enige malen van eigenaar. En met een hartelijk "djoewal lagi" gaan de laatste borrels van de hand, Toeloeng menoeloeng immers. Vanwege de omvang waarvoor mijn toch al overbevolkte boekenkast geen ruimte biedt, bewaar ik onder mijn bed een gebonden jaargang anno 1864 van de Java-Bode, kostelijk geschenk van wijlen de Indische journalist Joel. Ver geleken bij onze hedendaagse dagbla den weinig meer dan een nieuws-, handels- en advertentieblad, als hoe danig het zich dan ook aankondigt. Maar voor mij komt uit die vergeelde en door de jaren deerlijk gehavende bladen zo vaak ik er in blader een zuiverder beeld te voorschijn van de Indische samenleving van langer dan een volle eeuflr geleden dan uit de meeste romannetjes uit die dagen, zelfs niet uit het omvangrijke werk van een verdienstelijk auteur als Mau- rits (P. A. Daum), naar mijn smaak toch ietwat overdreven de chronikeur van zijn tijd genoemd. Schrijvend over onze Indische lèlang kan ik niet nalaten in dit artikeltje een tweetal uit mijn hoogbejaarde Java- Bode geknipte advertenties op te ne men, die ons in dit geval een blik gunnen in de woninginrichting van een blijkbaar paar welgestelde inwoners van oud-Batavia. Misschien vindt u ze als ik een kleine studie waard. Zo tracht ik bij het bestuderen van de kleinste advertentie een voorstelling te vormen van de reeds lang tot haar hoogadelijke voorvaderen teruggekeer de mevrouw de Gravin Van den Bosch tussen Haren en laat ons vooral die vorstelijke hoofdletter niet over het hoofd zien - ongetwijfeld zeer netten inboedel in Haar even stellig voorname behuizing in het Buitenzorgse Kotta Gedeh. Misschien mogen we ons Haar voorstellen als een statige goodlooking op Maandag, den 5 September 1864, wegens vertrek:, ten huize van den WelEdelG. Heer Gr. R. O. HAGEMAJN door van deszelfs netten Inboedel, bestaande in ameublementen, spiegels en schilderijen, hang- en tafellampen, waaronder zeer goede Moderateurs en Carcels, mahoniehouten banken, ronde en ovale tafels met marmeren bladen, consoles, speeltafels, knapen, mahoniehouten etagèrekasten, 1 bon- heur du jour, 2 theetafels en 1 schut sel van ebbenhout, pendules en klok ken, massief mahoniehouten kleerkas ten, dito spiegelkasten, toilet duches- se, waschtafels met marmeren bladen, secretaire; bureau ministre, boeken kasten en boekenrakken, ijzeren en houten ledikanten, enz. enz. Buffet, met marmeren blad, 1 eettafel, met 4 groote inlegbladen, 4 groote gla zen kasten, 1 gebloemd fransch por- celein tafelservies, voor 24 personen, cristal- en glaswerk, zilverwerk, voor zien van de Hollandsche keur, pleet- werk, Europesche keuken- en dispens gereedschappen, Jap. martevanen, enz. enz. verder: Een voor dit klimaat vervaardigde Pianino, uit de fabriek van F. Berden te Bruxelles, muzijk, boekwerken, waar onder het staatsblad van Ned.-Indië en het Regt in Ned.-Indië compleet, eenige goede wapenen, waaronder een Zwit serse buks. alsmede: Keurige en deugdzame paarden, waar onder een span zwarte Batakkers, 2 vierspannen, 2 span Sijdneyers, 3 span zwarte Kadoepaarden, 1 prachtig Pre- anger schimmel rijpaard, 2 overwalsche rijpaarden, enz. enz., melkgevende koeijen en kalveren, 1 Europ. stier enz. Europesche wagens, waaronder 1 Cla rence, 1 reiswagen, 1 ijzeren tentwa gen met zes zitplaatsen, tuigen, zadels, enz., enz. Zondag 4 September, voor een ieder te zien. De Vendutie begint bij de paarden, en om 9 uur precies. lady, haar toilet makend voor de psy che in Haar ongetwijfeld weelderig boudoir, de elpenbenen in zilver ge vatte kam halend door "den gouden tros, citroenig van couleur"? Gezeten in zijden robe omzoomd met neige en valencienne voor Haar wel luidende pianino van Dubray of die van Keslair zo u wilt. Of met Haar gasten luisterend naar een ouverture van Guillaume Teil, de Trovatore, Faust of Norma uit de kostbare seraphine, waaruit wel blijken mag dat zij van muzikaliteit niet ontbloot geweest moet zijn. Minder goed kunnen wij Haar ons 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 14