De geheime schakelaar van Poirrié
"Gestuurd door het Arbeidsbureau zeker?
"Schriftelijke cursus metselen gevolgd?"
Ware humor is en dan hoeft u niet ogenblikkelijk aan de titel van een bekend
boek te denken - "een lach uit leed geboren". Natuurlijk zijn er verschillende
soorten humor, ontstaan uit lichte spot, een komische situatie, een ongelukkige
samenloop van omstandigheden en nog vele andere facetten van het menselijke
denken en doen. In de bijna 5 jaar dat Poirrié voor ons tekent heeft hij al deze
facetten in tekening gebracht, gemaakt dat we geglimlacht, geschaterd of
dubbelgelegen hebben. Maar de beste cartoons van Poirrié ontstaan als hij die
Geheimzinnige Schakelaar overhaalt van de transformator die afkeer, ergernis,
verontwaardiging kan omzetten in een lach. Zijn tekentalent geeft ons die lach
door. Of u nu een werkgever bent die nog nooit een bruikbare kracht via het
arbeidsbureau heeft gekregen, of de minzame huisvrouw die het wel uit kan
schreeuwen (maar het niet doet) als manlief voor de zoveelste keer weer eens
zijn doe-het-zelf drang heeft botgevierd. Of de bouwopzichter die zijn toevlucht
moet nemen tot een gemoedelijke opmerking, want ontslaan mag hij toch nooit.
Van alle soorten humor die Poirrié op ons loslaat is deze het heilzaamst. Pro
beert u het zelf maar eeps: schrijf Poirrié wat u dwarszit, hij zal de schakelaar
overhalen en u krijgt uw ellende als cartoon terug. Deed ik ook, toen ik mijn
enkel brak en al die weken in gips lag te kermen. De plaatjes die Poirrié me toen
stuurdeneen toch niet helemaal geschikt voor publicatie in Moesson.
Maar over dat idee om Poirrié eens te schrijven, hij stelde het zelf voor! L.D.
"Masa bodo Jan, zo'n open haard is voor de eerste keer altijd
moeilijk."
nen. Het is daarom verheugend dat
het werk van hem nu in een dure, maar
toch betaalbare prijs, zo rond de dertig
gulden, verkrijgbaar is. Bij Publisher
Gé Nabrink, Korte Korsjespoortsteeg
8. Amsterdam.
Opmerkelijk is dat het werk van Anwar
sedert kort weer op grote schaal ge
lezen wordt door de Indonesische
jeugd. Maar dat is niet zo verwonder
lijk. Chairil Anwar belichaamt nog
steeds het ideaal van de Angkatan 45
- de generatie van 1945. Dié geestdrift
heeft hij prachtig weergegeven. En dat
moet voor de jonge Indonesiër, waar
van er velen vinden dat zij van het
spoor van de Revolutie nogal zijn af
gedwaald, geweldig aanspreken. In de
Taman Ismail Marzuki - het grote cul
turele centrum van Jakarta - wordt zijn
poëzie nog steeds voorgelezen, en
trekt dan duizenden belangstellenden.
JOOP VAN DEN BERG
DE BENTENG VAN KERTASADA
1978
Drie maanden geleden ben ik daar ge
weest. Ik ben een geboren Madoerees
en zag het levenslicht in Soemenep in
de jaren 20.
De benteng staat er nog altijd zoals in
mijn tijd, er is niets aan veranderd,
alleen wonen er geen geestelijk ge
stoorden en zieken meer. De dikke
deur zit nog stevig in de hengsels en
de dikke muren zijn nog even breed als
vroeger. Soemenep heeft nu een
vliegveld, en de startbaan ligt onge
veer 500 meter van de benteng.
Het Barisan Corps, waarvan wijlen
mijn vader tot 1922 Adj. Instructeur
was, bestaat niet meer. Een gepensio
neerd groot-majoor van het Barisan-
Corps, de heer Mankoe, is noq in le
ven. In de kazerne is tegenwoordig het
Corps Brawidjaja van de T.N.I. gele
gerd. De begraafplaats "Asta" met de
graftombes van de vorsten van Soe
menep is nu prachtig onderhouden, de
weg die erheen leidt is mooi geasfal
teerd, de electrische verlichting onder
aan de heuvel wordt het volgend jaar
ook tot boven doorgetrokken. Ook de
canna's staan er nog altijd.
"Asta" is nu een pelgrimsoord, waar
elke dag mensen uit alle windstreken
naar toe komen. In het gastenboek
treft men de vreemdste plaatsnamen
aan van waaruit de bezoekers - ook
toeristen - afkomstig zijn. Want "Asta"
staat thans voor iedereen open, al
leen moet men zich ontdoen van
schoeisel en een bijdrage geven voor
de onderhoudskosten.
Gelukkig dat de Madoerezen tegen
woordig niet meer zo heethoofdig zijn,
piso blati affaires behoren tot het ver
leden. L. R. VANHOVE
19
