"MENSEN EN MACHTEN" Bestaan van Thoejoels door de Indon. rechter erkend VOETSTAPPEN IN 'N ANDERE WERELD 11 VAN MENSEN EN MACHTEN In het Indoneseië van nu is het geloof aan het bestaan van geesten en andere bovennatuurlijke wezens nog altijd even actueel als toen Van Hien zijn bekende boek schreef over de Javaanse geestenwereld. Ja, blijkens een recente uit spraak van de Landraad te Pekalongan is het bestaan ervan zelfs door de rechter erkend. Het ging in dit geval over "thoejoels", een soort dwergen in de vorm van kinderen, die soms opduiken om de mensen te helpen, helaas niet in het bedrijven van de deugd, maar in het plegen van diefstal. Zo gebeurde het op zekere dag in het district Boearan nabij Pekalongan, dat mBok Moesripah, van beroep koop vrouw zich diep in de schulden had gestoken. Hoe daar uit te komen? Maar in een droom verscheen haar een oude vrouw, die haar gebood ie dere Maandag en Donderdag te vas ten. Zo gezegd, zo gedaan, en toen op een goede dag mBok Moesripah weer naar de pasar ging, dook achter haar plotseling een klein meisje op van on geveer 5 jaar. Zij heette Sritin en vroeg of mBok Moesripah zich over haar wilde ontfermen. Natuurlijk kon het goede vrouwenhart van mBok Moes ripah dit verzoek niet weigeren, en zij nam het meisje op als haar eigen dochter. Maar na enige tijd bleek, dat dit meisje over para-normale begaafd heden beschikte. Het kon bijv. in de lucht zweven of plotseling zo maar verdwijnen. MBok Moesripah reali seerde zich, dat zij een "thoejoel" in haar huis had gehaald. Ja, zo'n gele genheid moet je natuurlijk niet voorbij laten gaan. Dit was de helpende hand, die haar uit haar schulden kon helpen. En zo gebeurde het, dat op zekere dag mBok Moesripah op bezoek ging bij Mevr. Laili Nazir. Terwijl mBok Moes ripah aan het praten was met de vrouw des huizes, verdween het kleine meisje en dook pas weer op toen mBok Moesripah weer naar huis terugwan delde. In haar hand een zwarte doek en daarinde juwelen van mevr. Laili Nazir. Een deel van de juwelen werd door mBok Moesripah dadelijk verkocht en zo kon zij al haar schul den delgen, en de rest ai, ai, zij kon de verleiding niet weerstaan en ging ze zelf gebruiken. Dat werd haar ongeluk, want een goede vriendin van mevr. Laili herkende o.a. een mooie halsketting, mBok Moesripah werd door de politie opgebracht en in het cachot gesloten, ja zelfs geboeid. Maar ook hier liet de thoejoel haar niet in de steek. Midden in de nacht dook Sritin weer op, verbrak de boeien en vroeg mBok Moesripah haar naar een zekere begraafplaats te brengen. On gezien konden zij de wacht passeren en op de begraafplaats aangekomen, verdween de thoejoel. De volgende dag werd mBok Moesripah weer op gepakt door de politie en kwam haar zaak voor de Landraad. Door de Officier van Justitie werd haar o.a. het volgende ten laste gelegd: primair, dat de beschuldigde op die en die dag in het gezelschap van het wezen, dat zij verzorgde en dat in het Javaans thoejoel wordt genoemd, het huis van de hr. Nazir was binnenge drongen en de juwelen van de vrouw des huizes had ontvreemd; dat zij op dezelfde dag aan het wezen thoejoel genaamd, inlichtingen en ge legenheid had gegeven om voornoem de juwelen te ontvreemden; dat zij in haar bezit had juwelen, die niet haar eigendom waren en die zij ontvangen had van het wezen, dat zij verzorgde en dat in het Javaans thoe joel wordt genoemd (overtreding van Wetboek van Strafrecht, art. 372) etc., etc., etc. Volgens de getuige, mevr. Laili zelf, was de kast, waarin zij haar juwelen bewaarde, altijd op slot, alleen, de sleutel lag boven op die kast. Op die bewuste dag kwam er een onbekende vrouw op bezoek, die haar kains ter overname aanbood. Gedurende het ge hele gesprek, totdat de vreemde vrouw het erf verliet, was de vrouw des hui zes steeds bij haar. De kast vertoonde geen sporen van geweld. Getuige Soeharto, agent van politie, verklaarde onder ede, dat, nadat vrou we Moesripah 's nachts met haar rech terhand geboeid in de cel was opge sloten, de volgende dag de cel leeg was en de boeien in geopende toe stand op een bankje lagen, samen met een haarspeld. Beklaagde zelf verklaarde, dat niet zij de juwelen had gestolen, maar de thoejoel, die zich onder haar be scherming had gesteld. 15 juni 1976 velde de Landraad het vonnis, na in overweging genomen te hebben, dat na de verklaring van de beschuldigde gehoord te hebben het nodig was om het bestaan van geesten te overwegen, dat volgens alle godsdiensten en ge loofsovertuigingen naast levende we zens zoals mensen, er ook geesten bestaan, zoals de duivel en thoejoels; dat ook in een moderne samenleving de mensen geloven aan geesten, hetzij om "white magie" uit te oefenen, hetzij "black magie"; etc., etc., etc. in overweging nemende het hierboven vermelde eri de beklaagde gehoord hebbende, verklaart de rechtbank het bestaan van geesten te kunnen aan vaarden, inclusief het bestaan van thoe joels, maar dat in het geval van mBok Moes ripah de thoejoel alleen optrad als handlangster en dat het initiatief uit was gegaan van beklaagde, etc., etc... kortom beklaagde kreeg 9 maanden gevangenisstraf met aftrek van voor arrest. Een en ander staat te lezen in het Tijdschrift voor Recht (Majalah Masa- lah-Masalah Hukum, Mei-Juni 1977). En mr. Tasrif, die het met veel smaak navertelt in KOMPAS van 17 Novem ber 1978, voegt er aan toe: Tot nu toe kenden we in de rechtswe reld alleen maar natuurlijke personen en rechtspersonen. Maar blijkens de uitspraak van de Landraad te Pekalon gan wordt nu ook het bestaan van geesten erkend. Dat is pas echt Indo nesisch, en in het nieuwe Wetboek van Strafrecht, dat nu op stapel staat, vrij van koloniale smetten, moet dat er zeker ook in komen. Maar, als een thoejoel beklaagden kan helpen, dan kan hij ook de rechter helpen. En hoe moet het, als een ad vocaat er een thoejoel op na houdt, of de Officier van Justitie??? DICK HARTOKO Het nieuwste boek uit de Moesson-reeks door Hélène Weski Zes ware gebeurtenissen werden door Hé lène Weski uitgewerkt tot boeiende verhalen, waarin u zelf plaatsen en personen kunt herkennen en invullen. Want hebben wij allen in Indië niet zoveel ervaren, gehoord, gezien, dat niet thuis was te brengen in het gewone leven, maar dat toch deel uitmaakte van ons bestaan? Voetstappen in een andere wereld, de wereld van mensen en machten. Prijs 15,90 porto f 2,75 BOEKHANDEL MOESSON - GIRO 6685 Verhaten uit hetuude Indië 20

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 20