m
phh
Ko Ong Kwan Sie Im Keng
door Dr. H. J. de Graaf
of het boekje van de offertafel
Stellig zullen de lezers zich over de vreemde beginwoorden van deze titel boven
dit opstel zich verbazen, doch aldus luidt de titel van een boekje, waarvan ik
menigmaal hele stapels op een offertafel binnen een klenteng of Chinese kerk,
zoals men wel eens zegt, heb zien liggen. Soms heb ik wel eens een exemplaar
meegenomen! Dit was geen diefstal, maar juist de bedoeling der milde schen
kers, die de boekjes hadden laten drukken en neerleggen in de gewijde ruimten
der Chinese tempels met hun schemerlicht, hun flakkerende olielampjes, hun
wonderlijke muurschilderingen en raadselachtige beelden, de rijkbeladen offer
tafels met hun aspot, waarin de walmende wierookstokjes steken. Deze over
het algemeen zeer fraaie gebouwen hebben steeds een diepe indruk op mij ge
maakt en ik dacht dan aan de woorden van de Chinese schrijver Kwee-Kek-
beng: de Christelijke kathedraal streeft met zijn torens ten Hemel, de Chinese
tempel peinst over de aarde. Ik heb het echter zeer betreurd, dat de plaatsen
van samenkomst der Chinese Christenen in ons Indië vaak zo nuchter en kaal
waren.
Op Java waren de meeste dezer
Bio's, Toa Pek Kong's of Chinese
tempels aan Boeddha gewijd, zodat
men er slechts zelden één aantrof,
waarin de grote wijsgeer Confucius
vereerd werd. De door mij meegeno
men boekjes dragen dan ook een
Boeddhistisch karakter. Onlangs vond
ik er een terug tussen de bladen van
een boek van de bekende schrijver en
Chinezenvriend, de sinoloog Henri
Borel: De Chineezen in Nederlandsch-
Indië (Amsterdam 1900).
De volledige titel van het onverwachts
teruggevonden boekje luidt: "Kitab
Soetji jang beralamat KO ONG KWAN
SIE IM KENG. Tersalin dari kitab Tjina
aken membapi kabaekan dan keslama-
tan pada sekalian manoesia", d.w.z.:
Heilig Boek, getiteld: (de nu volgende
zes Chinese woorden laat ik voorlopig
rusten). Vertaald uit een vroom Chi
nees boek, om geluk en voorspoed
onder alle mensen te verspreiden. Als
uitgever wordt genoemd de Electrische
Drukkerij Olt Co. in Weltevreden,
dus Batavia Centrum.
Achterin het boekje is nog een apart
blaadje geplakt, gedateerd 1 novem
ber 1926, waarop Njonja Lie Soei An
verklaart 200 exemplaren van dit boek
werkje te hebben laten drukken, om
onder alle mensen te verspreiden,
waarvan ze een goede uitwerking ver
wacht. Mevrouw Lie is dus de weldoen
ster, die de boekjes bij de drukkerij
Olt Co op Senen 6 te Weltevreden
heeft besteld en ter beschikking der
bezoekers van de klenteng gesteld.
Voorin het boekje vindt men ook een
advertentie der besproken firma, waar
in medegedeeld wordt, dat men bij
haar de boekjes kan bestellen, doch
minstens 50 stuks, hetgeen dan
slechts 5,zou kosten, dus een
dubbeltje per exemplaar. "Kom daar
nou ereis om", zou Ome Stastok zeg
gen, een boek voor 10 cent, doch het
telt dan ook maar 16 bladzijdjes.
Ik waag het er op, U iets over de in
houd van dit Chinese boekje te ver
tellen, n.l. voor zover ik er iets van kan
Chineescl
Magx
A
«4. 'X
Chinese Tempel in Magelang.
6
begrijpen. Want ruim drie der zestien
bladzijden zijn in het Chinees ge
schreven, zij het ook in ons letter
schrift. Toch lijkt mij de rest, die in
de Maleise taal gesteld is, voldoende
om een algemene indruk van de in
houd te schenken.
Het werkje begint met een wijdlopig
verhaal omtrent de wijze, waarop de
inhoud eenmaal onder de mensen be
kend zou zijn geraakt.
Het was n.l. in de oude tijd van "Tjian
Ngo Thaij Thong Goei" (T'ang-dynas-
tie 618-907), toen er in het district
Siang Tjouw, een hoge ambtenaar, Kho
Hwan geheten, stond, die er genoegen
in schepte, om de mensen te kwellen
en zelfs te doden. Onder diens gezag
leefde toen een zekere Soen Keng
Tek, die wegens het overtreden ener
verordening in de gevangenis werd
geworpen. Doch hij liet niet na in
het boek "Kwam lm Pou Boen Pin
Keng" te lezen, en dit te vereren.
Maar toen Soen op een nacht te bed
lag, verscheen hem de schim van een
Hweesio of Boeddhistische priester,
die hem de raad gaf: "U vereert dit
boek en voorzeker zult U er door aan
de dood ontsnappen; doch thans
breng ik onder Uw aandacht, dat er
nog iets beters bestaat, nl. het recite
ren van het boek Ko Ong Kwan Sie lm
Keng, en wel tot duizend maal toe.
Daardoor kan men zich vrijwaren van
alle rampen en vonnissen". Waarom
het laatstgenoemde boek beter is dan
het eerste wordt niet vermeld, hoewel
beide toch iets met de hierna te noe
men godin Kwan Yin te maken heb
ben.
Soen informeerde niet naar de reden,
waarom het boek Ko Ong Kwan Sie lm
Keng de voorkeur verdiende, doch
wees er op, dat hij in de gevangenis
zat. Waar kon hij dit nieuwe boek krij
gen? De Hweesio leerde hem toen
het boek uit het hoofd, door het voor
te zeggen.
Toen Soen uit zijn slaap ontwaakte,
vergat hij het hem voorgezegde boek
Ko Ong Kwan Sie lm Keng beslist niet.
Toen hij het pas 900 keer had opge
zegd, brak de dag aan, dat hij de dood
straf moest ondergaan, en Kho Hwa
beval de gevangenisbewaker Soen
naar de plaats der terechtstelling te
brengen.
Op dat ogenblik ontstelde Soen hevig
in zijn hart en hij vroeg daarop aan de
bewaker, hoe ver het lopen was, van
hier naar de plaats der terechtstelling.
De man antwoordde: "Waarom vraag
je naar die afstand?" Soen antwoord
de: "Omdat ik op een nacht in een
droom van een Hweesio geleerd heb,
het boek "Ko Ong Kwan Sie lm Keng"
duizend maal op te zeggen. Daarom
smeek ik U om onderweg langzaam te
lopen omdat ik nog onvoldoende ma
len heb kunnen opzeggen, wat mij
medegedeeld is". Dit voorstel werd
door de bewaker aanvaard.
Toen ze op de plaats der terechtstel
ling gekomen waren, moest Soen's
hoofd worden afgehouwen en daar-
