3£er inner incj en 3£etjil
(XIV)
Sneeuw en natte moesson.
"En daar lag het op een goeie morgen
toen ik opstond zonder zorgen:
Een dik pak sneeuw.
"Wat een schoonheid" sprak ik met
een geeuw.
De hemelse witmaker was gekomen
om ons mensen weer eens duidelijk
te tonen
dat alle lelijke plekken
alleen tijdelijk met schoonheid zijn te
bedekken".
Zo dichtte de rijmelaar in me bij het
zien van de eerste sneeuw deze win
ter. Bedenkt U wel, dat ik in een heer
lijk verwarmde kamer van mijn flat met
kamerbreed balkon dit natuurgeschenk
stond te aanschouwen en bewonderen.
van een katapult en de waarschuwing:
Fine 1000,—. Duidelijk nietwaar?
Laat me je niet snappen met een ka
tapult! Anders: Denda 900 pop! Wat
is er nog meer te beleven? Na wat
speurwerk kom je er wel achter waar
de lekkerste koffie wordt geschon
ken en de smakelijkste hapjes zijn
te halen. Wist U dat er in Singapore
een saté-club bestaat? Saté schrijf je
op z'n Engels en dat wordt dan: Sa-
tay! "Club" moet je eigenlijk zien als
een aantal naast elkaar staande, door
Chinezen gedreven eettentjes aan de
Queen Elizabeth Walk. Voor de som
ma van 2,35 (ongeveer 2,zet
men U tien soedjens satay mutton,
beef, pork of chicken, een ketoepat en
het bijbehorende pikante sausje voor.
Velly, velly good! Of zoals ze daar
zeggen: It's finger lickin'good man!
's Avonds is het daar onder de hoge
regenbomen altijd gezellig druk. Alle
In een hartverwarmende omgeving lijkt
alles veel mooier dan het is, nietwaar.
Een uur later verdween de dichterlijke
inspiratie in me als sneeuw voor de
zon.
Op weg naar mijn werk ging namelijk
mijn fiets door de gladheid een ande
re hoek om dan ik. Ik smakte tegen
de grond en bleef verbouwereerd met
een pijnlijke achterste in de sneeuw
zitten. Een grote wens, weieens in mijn
Indië-tijd geuit, was in vervulling ge
gaan. Ik zat nu in de sneeuw, maar het
was me minder aangenaam, dan dat ik
het mij in Indië had voorgesteld.
Dat verlangen om in de sneeuw te zit
ten kreeg ik altijd tijdens hondeweer
in de natte moesson wanneer ik pa
trouille doodvermoeid en dampend van
tafeltjes zijn bezet met lustige satay-
kauwende mensen.
Wat is er nog meer? De pisang go-
reng expert! Een knaap schilt de
boomrijpe pisang radja, een tweede
zorgt voor het meelbeslag en de der
de bakt. Aangezien de ingrediënten
van prima kwaliteit zijn, is het eind
product, de pisang goreng ook zeer
goed. Alweer: It's finger lickin'good
man!
Als U 's avonds tijd heeft, moet U
China-Town bezoeken. Je kunt het zo
gek niet bedenken, of je kunt het daar
vinden. Er is een pasar atoom, eetge-
legenheden, fruitstalletjes (ik kocht er
een kilo heerlijke langseps) grote wa
renhuizen, juwelierszaken, modewin
kels, etc. etc.
Wat ik vreemd vind is dat de roltrap
pen wel naar boven gaan, maar niet
naar beneden. Werkelijk, Singapore
is een bezoek overwaard! oud
de hitte van één of ander glibberig
sawahdijkje ter aarde smakte.
Ik zat dan in de modder te foeteren
van: wat een troep hier. Ik wou dat ik
met mijn kont in de sneeuw zat. Een
mens is ook nooit tevreden heè!
Nu zat ik in de sneeuw en verlangde
pijnlijk dat ik onder de klappers kon
zitten. Die smak in de sneeuw had
toch weer een voordeeltje: Het bracht
mijn regentijdherinneringen weer bo
ven water.
In de regentijd, zo had een slangen-
deskundige mij wijzer gemaakt, komen
de slangen pas goed te voorschijn.
Aangezien ik wild op wild ben in het
wild, keek ik dus, waar ik kijken kon.
Slangen, ho maar!
Buiten de twee pythons op het eiland
Onrust heb ik zegge en schrijve één
slang in het wild ontmoet. Daar ben je
nu drieën half jaar voor in Indië ge
weest. Doe maar flink. Die ontmoeting
met de slang vond plaats in ons kam
pement bij Tasikmalaja. Wij zaten tij
dens zo'n ouderwetse natte moesson,
banjak oedjang en onweer, in de pas
herstelde kantine (de biliken achter
wand was door de bliksem naar de
bliksem geholpen) wat te kletsen en
te niksen, toen door de enige in- en
uitgang die onze kantine rijk was, een
knoert van een slang naar binnen wilde
schuiven. De kreet een slang, ver
scheurde de stilte.
De slang, ook nergens op rekenend,
schrok zich wild van die schreeuw,
remde sterk af, volgens mij te sterk,
want zijn kop schoot zeker een meter
in de hoogte.
Vanuit die stand keek hij ons spinnig
aan, daarbij zwaaide zijn kop tergend
langzaam naar links en rechts en met
zijn tong likte hij de lippen af. Niet
bewegen, fluisterde een sobat. Overi
gens een zeer overbodige waarschu
wing, want wij zaten al verstijfd van
schrik naar de slang te staren.
Nu heeft fluisteren altijd het nadeel,
dat het niet door iedereen verstaan
baar is. Zo ook door een sobat achter
in de kantine, die uit de verstijving was
weten te komen en dwars door de bi-
likwand achter hem de veiligheid in
sprong.
De slang vond dit schouwspel blijk
baar beneden zijn waardigheid, want
hij liet de kop zakken en schoof schui
vend van de ingang weg.
"Kom op jongens, er achteraan. Kij
ken of wij hem nog te pakken kunnen
krijgen. Kan je mooie tassen van laten
maken," schreeuwden wij opgelucht
tegen elkaar.
Buiten gekomen was er geen slang
meer te zien. De slang zal gedacht
hebben: Kopen jullie je tassen maar
in Port Said.
J. BLOKKER
19
WINTER JA WINTER NEE.
ik zeg, dat de meesten (Indische schrijvers) met hun gedachten en
denkwijze meer in het Land van Herkomst zitten dan elders in de wereld. Zelden
zie ik in Moesson b.v. een beschrijving over een Winter in Holland. Dit moet
een van de mooiste perioden in Holland zijn en het kan er bij mij niet In, dat
dit geen diepe indruk op de Indo's heeft gemaakt, met of zonder ongemakken.
In Moesson wordt Holland en de Hollander altijd afgekraakt, ook in brieven
van mijn Indovrienden in Nederland. Het zou nog prettiger aandoen, als er zo
nu en dan op nuchtere manier ook de goede dingen naar voren worden gebracht,
zonder vergelijkingen met Indonesië te maken, wat voor sommigen weer pijnlijk
zou zijn. En dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken, ben ik gloeiend
met je eens."
M. SOETJAHJO, Surabaya.
Gaarne nodig ik u uit aan het verzoek van dokter Soetjahjo te voldoen. Hoewel
beschouwingen over winterse ervaringen (mevr. Marsman gaf in de vorige
Moesson een heel subtiel verhaaltje) niet de kost is, waarop onze Indische
abonnees zitten te wachten, kan er heel wat positiefs uit voortkomen, dat de
zon kan doen schijnen, ook al zien we haar in weken niet! (zou iemand die jaar
in, jaar uit in Surabaya woont zich dat kunnen voorstellen?)
Geef uw ervaringen, opinie, filosofie over de winter, het weer in Nederland over
het algemeen, in een kort artikeltje weer. Zenden naar Redactie Moesson. Zo
gauw mogelijk, niet wachten tgt het zomer is!
(Jan Blokker geeft er in dit nummer een dichterlijk voorproefje van!)
