^Jiencjawan iSolo Is er wel één Indonesisch lied dat zo bekend is als "Bengawan Solo"? Overal ter wereld wordt het gespeeld en ge zongen, waar men maar een beeld wil geven van dat onvergetelijke eilandenrijk. En als je dan bedenkt hoeveel geld andere componisten van populaire muziek, of dat nu de Beatles zijn of Frank Sinatra, binnenhalen met hun werk, dan denk je dat de componist van "Bengawan Solo", wel schatrijk moet zijn. Maar nee, zo is het niet. De componist van Bengawan Solo Gesang, leeft in zeer eenvoudige omstandigheden in de stad die hij zo bezongen heeft. Wahjoedi, hoofd redacteur van het dagblad "Suara Merdeka" in Semarang en medewerker van Moesson, zocht hem er op. Hij schrijft erover: "BENGAWAN SOLO" Bengawan Solo, Riwajatmoe ini Sedari doeloe Djadi perhatian insani Moesim kemarau Tak sebrapa airmoe Dimoesim hoedjan Air meloeap sampai djaoeh. Mata-airmoe dari Solo Terkoeroeng goenoeng Seriboe Air mengalir sampai djaoeh Achirnja ke laoet. Itoe perahoe Riwajatnja doeloe Kaoem pedagang slaloe Naik itoe perahoe. IIIH I l—H I Toen mij gevraagd werd of Gesang nog leefde en of hij al niet schatrijk geworden was, voelde ik mij verlegen en beschaamd. Beschaamd omdat de componist van een zo populair lied, waarvan al zoveel grammofoonplaten en cassettes vervaardigd zijn, een lied dat zelfs tweemaal als basis heeft ge diend voor een populaire Indonesische film, bepaald nog niet schatrijk of zelfs maar welgesteld is geworden. Je mag zelfs wel zeggen dat Gesang heel wat tekort komt. In Indonesië is het nu eenmaal zo dat als een zanger of or kest een lied uitvoert, de componist daarvan niets krijgt. Dat in tegenstel ling tot Europa. Alleen als er platen of cassettes van zijn werk gemaakt wor den, kan een componist daar ook een aandeel in verwachten. Het trof mij dat zoveel Nederlanders en vooral Indische Nederlanders nog belangstelling hebben voor "Bengawan Solo". Ik heb dat Gesang verteld toen ik hem op verzoek van Moesson op zocht op zijn adres djalan Tagore 67, kampong Munggung, in Solo. Hij was als met stomheid geslagen. Hij wist kennelijk niet dat er zoveel belang stelling voor zijn werk is. Maar ten slotte zei hij: "Ik ben trots en blij dat mijn lied mensen in het buitenland vreugde kan verschaffen. Dat geldt vooral voor de Nederlanders die in In donesië gewoond hebben en die er nog zoveel zoete herinneringen aan heb ben. Laten we hopen dat mijn lied mee zal helpen de band tussen Nederlan ders en Indonesiërs nauwer aan te halen." Hij was kennelijk ontroerd toen hij dit zei. In dat kamponghuis van bilik waar Ge sang woont, heeft hij de beschikking over één kamertje van twee bij vijf meter, dat tegelijk zitkamer, slaapka mer en werkkamer voor hem is. Het is niet zijn eigen huis, hij is er gewoon bij mensen in de kost. Gesang is nu 61 jaar. Hij is al vijftien jaar weduwnaar en heeft geen kinde ren. Hij leidt in feite een minimum bestaan. Ondanks zijn leeftijd treedt hij van tijd tot tijd nog op. En als hij dan op het toneel staat en "Bengawan So lo" zingt, doet hij dat nog altijd gaaf. Vooral bij de ouderen roept het nos talgische gevoelens op. Gesang blijft actief. Hij heeft nu weer liederen gemaakt, die o.a. door het bedrijf Lokananta in Solo op cassettes worden uitgebracht. Maar eerlijk geeft hij toe dat het niet zoveel opbrengt. Zijn laatste lied "Sebelum aku mati" ("Voor ik sterf") leverde hem bijvoor beeld voor de muziek maar Rp. 3500,- op en voor de tekst Rp. 2500,-. Bij el kaar dus Rp. 6.000. En als je dan be denkt dat je voor één Nederlandse gulden al Rp. 315,- krijgt, wordt het wel duidelijk waarom Gesanq niet "schat rijk" is. Toch heeft Gesang veel eerbetoon ge had, waar dan soms ook nog enig fi nancieel voordeel aan vastzat. Zo kreeg hij in oktober van het vorige jaar een bewijs van "internationale waardering" van de OISCA (Organi sation for Industrial, Spiritual and Cul tural Advancement International), die toen in Midden-Java een vijfde jeugd forum hield. De prijs werd overhandigd door de voorzitster, dr. Y. Nakano, en bestond uit een bedrag van Rp. 100.000,- en een Japans beeldje, dat nu in Gesangs kamer prijkt. Bij de overhandigingsplechtigheid in het pa- 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 14