EEN PRAATJE OVER TAIWAN
Een eiland, dat de laatste jaren zeer in de belangstelling van reislustigen ge
komen is, is wel het eiland Taiwan. Vroeger heette het Formosa, een naam, die
door de Portugese overheersers aan het eiland was gegeven en dat: prachtig
eiland, betekent en dit niet ten onrechte. Het eiland is inderdaad bijzonder rijk
aan natuurschoon. Het grootste deel bestaat eigenlijk uit bergland. Het 270 km
lange Centraal Gebergte verdeelt Taiwan in een bergachtige oostzijde en een
vlakke, vruchtbare westzijde. Het Taitung-gebergte aan de oostkust loopt pa
rallel aan het Centraalgebergte. De toppen zijn niet hoger dan 1000 m. De toppen
van het Centraalgebergte zijn veel hoger. Zo is de Mount Morrison of Yu Shan
3997 m. Tussen Keelung en de Tamsui-rivier strekt zich een vulkanisch gebied
uit met een hoogte van meer dan 1000 m. en witte lavavelden. Hier zijn veel
heetwaterbronnen. In het midden en noorden van het eiland zijn talrijke bamboe
bossen, hier zijn ook de vele acacia's een lust voor het oog. Hoogtepunten in
het landschap zijn de Tarokokloof en Sunmoon-lake.
Taiwan heeft meer dan 15 miljoen in
woners, waarvan maar 180.000 tot de
oerbevolking behoren. Deze mensen
zwierven ongeveer 2000 jaren geleden
door het land en zijn nu met de niet-
Chinezen uit Zuid-Azië, die ook tot de
oerbevolking behoren, de bewoners in
de bergdorpen en aan de oostkust. Zij
bestaan uit verscheidene stammen, o.a.
de Yami en de Ami. Tot nu toe houden
ze vast aan hun oude gebruiken en
dansen. De Chinezen in Taiwan zijn er
pas in de 15e eeuw gekomen.
De taal in Taiwan is het Mandarijns, ge
schreven in Chinese karakters. In het
hele land spreekt nagenoeg niemand
een andere taal. Voor toeristen is het
daarom moeilijk zich verstaanbaar te
maken. Wat ook erg moeilijk is, dat
zijn de naamborden. Alles staat n.l. in
Chinese letters geschreven, zodat bui
tenlanders geen enkele naam kunnen
lezen, noch van stations, noch van stra
ten of busbestemmingen. Gelukkig
spreken de mensen, die in grote hotels
aan de balie zitten nog wel wat Engels.
Van dit feit hebben mijn reisgenoten
en ik een dankbaar gebruik gemaakt
toen wij er waren. We vroegen nl. de
mensen aan de receptie voor ons een
trein- of buskaartje te kopen voor de
stad waar we heen wilden. Natuurlijk
kostte ons dat een fooi aan het be
treffende personeelslid. Maar men
deed dat gelukkig wel voor ons. Aan
de kruier op het station lieten we het
kaartje zien en die bracht dan onze
koffers in de bestemde trein met ons
in het kielzog. Zo kwamen we in de
goede trein of bus te zitten. Het hotel
voor de stad waar we naar toe wilden
werd telefonisch door de balie van on
ze komst op de hoogte gebracht, zodat
we bij aankomst verzekerd waren van
een onderdak. Van de receptie kregen
we allen een kaart mee waarop de
naam van het hotel in het Chinees
stond. Zodoende kon elke taxichauf
feur ons naar het hotel brengen. Ja,
het was een hele bedoening, maar zo
konden we eindelijk ook een kijkje ne
men in dit nog vrij onbekende land.
Het volk is vriendelijk en tolerant en
verwacht dat kennelijk ook van de bui
tenlanders. Het verkeer in de hoofd
stad Taipei is bijzonder druk, maar toch
gebeuren er weinig ongelukken en dat
komt door deze tolerantie. Wanneer
iemand een ander voorbij wil rijden,
terwijl die ander voorrang heeft, dan
stopt die ander en denkt bij zichzelf:
Die heeft zeker haast, laat hem dan
maar voorgaan, ik wacht wel. Het gaat
er over het algemeen zeer gemoedelijk
toe. Toen ik de eerste dag het verkeer
in Taipei, de hoofdstad van Taiwan,
meemaakte, dacht ik er nooit levend
uit te komen, het was zo'n verschrik
kelijke kluwen van alle mogelijke weg
gebruikers bij elkaar, dat het gewoon
wonderlijk was, dat bijna tien minuten
later de hele verkeersknobbel was op
gelost. En dat zonder schelden of
boos worden. Het was ongelooflijk. Het
De beelden aan het Liu Tangmeer. Het
grote is Kwan Yin, uiterst rechts het Chris
tusbeeld.
volk hangt de leer aan van Kung Fu
Tse (Confucius), Buddha en Lao-Tse.
Toch zijn er wel Christenen in het land:
300.000 protestanten, 300.000 R.K.,
200.000 Presbyterianen en 100.000 an
dere Christenen. Het volk leeft van al
lerlei industrieën, vooral wollen textiel-
waren, houtprodukten, metalen, ce
ment en gereedschappen. De landbouw
levert vruchten, sisal, jute, suikerriet,
thee en asperges. Om de zes jaren
wordt er een president gekozen. Enke
len zijn verscheidene malen herkozen,
zoals b.v. Tsjiang Kay Shek, die hoge
lijk wordt vereerd. Het land is in han
den geweest van de Portugezen, de
Nederlanders, de Spanjaarden, de Ja
panners, China en nu is het een pro
vincie van nationalistisch China en
wordt Tsjiang Kai Shek vereerd als de
hoogste autoriteit. In het prachtige
Oosterse Nationale museum van Taipei
staat zijn standbeeld in de hal. Dit mu
seum is zo uitgebreid, dat men dagen
nodig heeft om het te bekijken. Bijzon
der mooi is de uitgebreide collectie
van allerlei soorten jade. In de hoofd
stad zijn veel meer bezienswaardighe
den, zoals het Nationale Park en het
kleine, maar uiterst schilderachtige
Shang Sui Garden. Wil men het drukke
Taipei ontvlieden, dan is een reisje
naar het Sun-Moonlake aan te bevelen.
Dit meer ligt in het binnenland en heet
zo, omdat de ene zijde ervan rond is
als de zon en de andere zijde de vorm
(lees verder volgende pagina)
iffj.
De grote draak in de voorhof van de tempel bij Sun-Moon-Lake.
