De Werkelijkheid tussen Hemel en Aarde Alles komt zoals het komen moet, geen sterveling kan de loop der dingen keren of tegenhouden. Hoe de omstandig- "There are more things in heaven and earth, Horatio, then are heden zich onverwacht kunnen wijzigen, vrees kan omslaan dreamed of in your philosophy" (Hamlet) in hoop, of hoop in vrees, de uiteindelijke bestemming staat WILLIAM SHAKESPEARE vast. Daarvóór vullen we een vacuum met onze menselijke scherpzinnigheid en filosofie. Daarna volgen nieuwe vrees of nieuwe hoop. Winter 1954 kwam Kraandijk in Tjalie's leven. Hij stond, wildvreemde man, 60 jaar ongeveer, witte haren boven een vriendelijk gezicht, ineens op de gang die ik aan het schrobben was. "Mijn man is nog niet thuis, komt u binnen," zei ik. Zoiets zou je in 1979 niet in je hoofd halen, een vreemde man binnenlaten! Ja, hij wilde kennis maken met de schrijver van de "Pie- kerans", dat moest een heel bijzondere man zijn. Zo kwam Tjalie aan de vriendschap met een bijzonder mens die voor hem jarenlang vertrouwens man en raadgever werd. Puck, zoals we hem moesten noemen, geloofde aan de logica der getallen (numerolo gie) aan getalsymbolen en de invloed die zij kunnen hebben in ons leven. Ons gehele aardse stelsel is afhan kelijk van getallen, in de bijbel spelen getallen een grote rol, waarom zouden we ons niet afvragen wat die symbolen betekenden? Puck droeg een heleboel van zijn ken nis over op Tjalie, die sinds die tijd een numeroloog in hart en ziel is ge weest. Geen aangewaaid bijgeloof, maar een doordachte studie, gebaseerd op een oude wetenschap, een bereke ning van feiten en mogelijkheden. Tjalie's cijfer was 9. Puck leerde hem rekening te houden met getallen die in bepaalde verhouding stonden tot die 9. Ook ik accepteerde deze nieuwe instelling, omdat telkens opnieuw be wijs werd geleverd dat het waar was: dat getallen een belangrijke rol spelen in ons leven. Bewust koos Tjalie Prins Mauritslaan 36. Sindsdien is het met Tong-Tong goed gegaan. Toen we in Amerika een huis zochten, kenden alle makelaars hem als "number freak", want hij in teresseerde zich alleen voor huisnum mers, niet voor de straten en de hui zen zelf. Alhoewel ik toch beslist wei gerde in een krot te trekken dat 936 als huisnummer had! Op een dag kwam Tjalie me stralend vertellen dat hij het ideale huis ge vonden had: een prachtige villa met zwembad, nummer 1800! De prijs was helaas 22.000 (voor die tijd hoog) en aangezien 4 een getal was waar we voor moesten uitkijken (men neemt altijd de som der cijfers), bespaarde ons dat de ellende van een eeuwen lange schuld aan de Bank. Was de prijs 27.000 geweest, ik wed dat Tjalie het huis genomen had! De numerologie volgens de joodse Kabala of de Javaanse Tjandraseng- kala's is razend moeilijk maar terug te brengen tot simpele berekeningen. Net zoals de telling van de pasardagen en de betekenis ervan vereenvoudigd kan worden. De sleutel van de numerologie blijft de belangrijkheid van het getal die bij de persoon hoort. De 9 van Tjalie bleef belangrijk voor hem tot de dag van zijn dood, evenals de 4 die hij twintig jaar lang geschuwd had. Tjalie overleed op de 22ste dag van de vierde maand. Hij was toen 63 jaar oud, Tong-Tong zat in de 18e jaargang (som der cijfers 9) en zijn crematie op 26 april gesteld, werd verschoven naar de 27ste, zonder dat ik daarom gevraagd had. Ik scheel 9 jaar met Tjalie en was toen dus 54. Negen is het getal van het volgroeide, van de geestelijk en psychisch weder geborene, van het idealisme en de religie, in de ware betekenis van dat woord: her-binding. De symboliek van 9 is duidelijk merkbaar bij het ganze- bord spel. Het eindpunt van de zinne beeldige levensweg is 63. Het bereiken van de 9 als hoogste prestatie komt ook tot uitdrukking in het kegelspel, waar de topscore wordt aangeduid met "al le 9". De uitdrukking "een kat heeft 9 levens" betekent in feite, dat hij sterker is dan de dood (8), de dood kan overwinnen. Wie 90 jaar is, kan spreken van een "mooie leeftijd". Ik heb begrepen dat voor Tjalie 63 de juiste leeftijd was om heen te gaan. Zijn vriend Puck Kraan- dijk, jaren vóór Tjalie heengegaan, zal die datum misschien altijd wel geweten, maar verzwegen hebben. In augustus 1972 waren Tjalie en ik in Indonesië. In die tijd werd er een brief voor de redactie bezorgd. Het bleek een gedicht te zijn, ondertekend met N. Geen afzender. Hoewel het bij ons gewoonte is, geen stukken op te ne men waarvan de afzender niet bekend is, werd om onbekende redenen dit gedicht toch geplaatst in het nummer van 15 augustus 1972 (zie op deze pagina). Een heel mooi, maar triest gedicht aan Tjalie persoonlijk gericht, een afscheid. Tjalie werd er door getroffen, maar heeft zich nooit afgevraagd wie die N was en waarom hij dit afscheid in dichtvorm schreef. Nadat Tjalie overleden was, 2 jaar later, maakte N zich bij mij bekend en hij kwam ook met de verklaring van het hoe en waarom. Zijn uitleg ver bijsterde mij, maar na alle andere op merkelijke gebeurtenissen, aanvaard de ik die zonder meer. Waarom schreef N dat gedicht, wat dreef hem ertoe? N.: Ik weet het niet. Op een nacht moest ik het ineens neerschrijven. De woorden kwamen vanzelf. Had je er een bedoeling mee? N.: Neen, maar de bedoeling was me nog niet duidelijk toen ik, zonder enige aanleiding en zonder dat ik het me' bewust was, een uitleg op papier zette. Als sleutel gebruikte ik de chrono grammen (Javaanse Tjandrasengka- la's). Deze moeilijke materie is mij volkomen onbekend, wat ik deed en hoe ik het deed is mij tot op heden niet duidelijk. Maar ik kwam (augustus 1972) op een reeks getallen die ik als datum en uur moest opschrijven: 22 - 4 - 1974 - 9.15. Ik wist niet wat die datum betekende. N. toonde mij de getallen op het duplicaat van het gedicht waar van hij het origineel opgestuurd had en dat wij in Tong-Tong hadden opgenomen. Twee jaar lang liep hij met deze mysterieuze boodschap rond. Tot dat de oplossing kwam met Tjalie's overlijden. Op 22 - 4 - 1974. Om kwart over 9 's avonds. (voor wie zich waagt aan een natelling: het gedicht heeft 22 regels, 4 strofen en het getal 1974 wordt verkregen door het aantal letters in eenheden van 100 volgens de Tjandrasengkala berekening met 3x3 vermenigvuldigd. Het uur 9.15 ontstaat door de doortelling van de laatste zin, inclusief de N van de dichter. Een berekening te ingewikkeld voor de leek, dus ook voor mij). Oh, koesterende zon en blauwe bergen schitterend in azuren oneindigheid boven warme verten, warm als de glimlach schichtend over een bruin gelaat dat naar mij kijkt en met de ogen wenkt. Stil, stil mijn vriend en zie nog eenmaal in de schatkamer van Uw Leven op de drempel waarvan gij staat te wachten op één zekerheid die blijft van eeuwigheid tot eeuwigheid en altijd soelaas schenkt: ZIJN glimlach die U tegenstraalt uit warme verten en een bruin gelaat. Godspeed Tjalie! N. I (lees verder volgende pagina) 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 12