Reisbureau Holwerda
in onze ogen. Maar Karna schoot in
een daverende lach en Maria, een wat
verlegen meisje, deed ook maar mee.
We hadden daar het grootste plezier
in die uithoek van de archipel.
Op de terugweg onder de klapperbo
men lopend, vroeg ik Karna, of het
mogelijk was jonge klappers van de
bomen te laten halen. Natuurlijk kon
dat en hoeveel moesten er geplukt
worden. Vreemd genoeg waren er maar
twee nodig. Waar de man zo gauw van
daan kwam, is me nog een raadsel.
Zonder moeite liep hij als het ware op
handen en voeten de boom in. Met één
klapper tussen de tanden en één in
de hand was hij ook zo weer beneden.
Aan het strand terug, waar een paar
eenvoudige restaurantjes stonden, heb
ik me weer te goed gedaan aan het
heerlijke water en het zachte vrucht
vlees.
Hier kwamen we eindelijk te weten,
wat Karna bedoelde met haar Duitse
zinnetje. Er stonden namelijk een twin
tigtal kraampjes, waar Serangan-
meisjes schelpen verkochten. Karna en
Maria waren ook reeds achter hun
kraam gaan staan en het wachten was
op ons. Als schelpenverzamelaar keek
ik mijn ogen uit naar de prachtige ex
emplaren, die daar tentoongesteld la
gen. Niet bij eins, zwei oder drei, maar
bij Karna kocht ik een paar hele mooie,
die ik thuis nog niet had. Maar daar
kwam mijn man me halen, om ook bij
Maria wat te kopen, want die keek al
erg teleurgesteld. Maar Maria kon la
ter best tevreden zijn over de aanko
pen aan haar kraampje.
Op de weg naar de bootjes stond nog
een tent, waar we een bijdrage moch
ten geven voor de bouw van scholen
op het eiland en even later voeren we
weer terug naar Bali.
"Zo zou ik nog best door willen varen,
naar andere eilanden, waar geen toe
risten komen en zelf schelpen zoeken.
Maar dit zal wel een droom blijven",
dacht ik.
We zagen het bekende strand weer
vóór ons hotel. We betaalden onze
zeiler en stapten aan land. Nog even
de zee in en daarna lunch bij Lily, onze
Balinese vriendin, die een restaurantje
aan het strand had gepacht. Daar kwa
men we elke dag eten. Een portie saté
en portie gado gado. Lekkerder dan
een complete lunch met twintig ge
rechten.
"Hè", zei ik, "jammer, dat we morgen
weg moeten. Ik zou hier wel willen
blijven of anders terugkomen. Het
mag ook Lombok, Sumba of Sumbawa
zijn, of Flores of Timor!"
Maar deze wens zal altijd wel een
droomwens blijven van
CHR. VAN TER BEEK-BEIJNON
AMSTERDAM-JAKARTA v.vf 1800,per persoon
a. met recht van stopover in Singapore.
b. of rechtstreeks zonder overstap.
BRUSSEL-JAKARTA v.v
met recht van stopover in Singapore.
AMSTERDAM-JAKARTA v.v
f 1650,per persoon
f 1900,per persoon
met recht van stopover in Bangkok en in Singapore.
Informatie:
Tel. 070-46 89 50 of 46 89 51 Telex: Holwé 32743.
Loosduinsekade 497, 2571 CM Den Haag
Wij verzorgen uw vakantie-en zakenreizen naar alle bestemmingen.
Dus ook campingreizen op Spanje, charters of lijnvluchten op de
U.S.A., Australië, Indonesië etc.
POSTWAGEN, ORIENTALISCHE EN EDELWEISZ.
Het was juli 1924 dus nu meer dan
een halve eeuw geleden dat ik voor
de derde maal naar Zwitserland ging.
Een paar vriendinnen zaten er al in dat
aardige dorpje, gehucht mocht je wel
zeggen, Hohfluh op de Hasliberg tus
sen Brünig en Meiringen.
Het adres hadden we gekregen van
de ANWB en er stond bij: er wordt
geen auto gereden om de lucht zuiver
en fris te houden.
Nu, dat trok ons. We logeerden in Ho
tel Alpenrose en daar ik veel van
bloemen houd, was ik extra gelukkig
met die naam. Het was een klein ge
zellig hotel, geen kelners, maar aardi
ge, keurige dienstertjes; hun hoofd,
"hager und mager", was wat stijf,
maar toch erg vriendelijk.
We waren jong en hadden samen veel
pret. Mijn vriendinnen gingen na een
week verder maar ik bleef, want ik
kan heel best alleen zijn. Dan kon ik
veel meer mijn eigen weg gaan en
zwerven her en der en met het ge
wone volk kennis maken. Dat deed ik
dan ook, ik wandelde door het bos en
deed me te goed aan bessen, gleed
op mijn zitvlak wel eens de hellingen
af, ik genoot!
In het hotel werd ik bepaald verwend.
Het massa-tourisme was er nog niet
en men had er nog nooit een Indisch
mensenkind gezien dat in haar eentje
rondreisde en zich redde met haar
school-duits.
In het hotel ging alles vlot en ook in
de enige winkel waar je mooi houtsnij
werk en allerlei nuttige artikelen kon
krijgen, maar buiten verstond men mij
wel, maar ik hun soms niet, leuk!
JHR. Mr. DR. A. W. L. TJARDA
VAN STARKENBORGH
STACHOUWER - BIJDRAGEN
TOT EEN KENSCHETS
Verzameld door Mr. D. U. Stik
ker, met bijdragen van o.a. Prof.
Dr. S. L. van der Wal. Een be
langrijk document voor de kennis
van persoonlijkheid en werk van
onze laatste Gouverneur-Gene
raal. Verkrijgbaar bij Boekhandel
Moesson f 27,50 Porto 1,70
Inderdaad, er reed geen auto, alleen
de dokter uit Brünig mocht per auto
zijn patiënten bezoeken.
Ik wandelde veel en raakte er min of
meer bekend. Op een dag kwam ik de
postwagen tegen en de koetsier wist
wel dat ik die "orientalische" was die
thuis hoorde in Alpenrose. Ik mocht bij
hem op de bok komen zitten en zo
reed ik lachend en zegevierend Hohf
luh binnen en werd vlak voor Alpen
rose afgezet. Dat vergeet ik nooit.
Van onze vriendin "hager und mager"
kreeg ik een adres ergens in de Alpen
waar haar nicht een kleine boerderij
had. Ik erheen. Wat genoot ik van die
beeldige bloemen op die alm, prachtig
blauwe gentianen, grote witte margrie
ten en nog heel veel meer en ik mocht
ervan plukken zoveel ik wou.
Daar kwam een aardige ietwat verle
gen jongeman naar me toe, die van
zijn tante gehoord had dat ik komen
zou. Hij wees me de weg en was me
behulpzaam op enkele moeilijke ge
deelten en opeens zei hij: "Ik heb wat
voor u." En wat kreeg ik? Een zelfge-
plukte edelweisz, niet gecultiveerd,
echt in het wild gegroeid, zo maar op
die Alp. Heel lang heb ik die bloem
bewaard; helaas is me alles afgepakt
in de oorlog in die nare Jappen-tijd.
Hoe zou Hohfluh er nu uitzien; zouden
er nog steeds geen auto's mogen
rijden? Ik kan er helaas niet meer
heen, maar voor mij blijft het onver
getelijk: postwagen, orientalische en
edelweisz.
E. A. GIJSBERS
DE SLAVEN VAN ROKU BAN
door N. W. Hofstede
Ervaringen in Japanse krijgsgevan
genschap door de auteur verteld aan
de hand van zijn zorgvuldig bijge
houden dagboek.
f 29,50 porto f 2,75
DE ZWALUWEN VAN KLAPA-
NOENGGAL - door Johan Fabricius
Een verhaal rondom de kleurige fi
guur van Augustijn Michiels, de
"gastheer van West-Java", spelend
in de eerste helft van de 19e eeuw.
f 15,90 porto f 1,70
15
