mangga's reizen de wereld rond
36 PRACHTIGE
ANSICHTKAARTEN
(behalve die uit Indonesië)
Iemand klaagde eens over de slechte
kwaliteit van mangga's uit Suriname.
Ik kan U vertellen, dat er tegenwoordig
weinig mangga's uit Suriname komen.
Als voedsel-expert ben ik steeds bij
zonder geïnteresseerd in de invoer van
tropische producten alhier. Nadat ik in
1956 voor het eerst mangga's kocht
in Zwitserland, waar mij gezegd werd,
dat ze uit Egypte kwamen, ben ik hun
"tocht door Europa" blijven volgen. De
eersten, die ik daar kocht, waren don
kergroen en van een normale lengte
12 cm). Toen ik de volgende week
weer in die winkel kwam, werden mij
tot mijn verbazing, mangga's zo groot
als een flinke papaja aangeboden
24 cm lengte!), ook uit Egypte. Voor
zover ik kan nagaan, zijn deze wel de
grootste mangga's ter wereld. Mij werd
eens door een plantkundige gezegd,
dat er wel 1500 soorten mangga's op
de wereld zijn, die bovendien zéér
uiteenlopend zijn in grootte, kleur en
smaak. Nadat ik een paar jaar tropische
vruchten naar Holland had meegeno
men, die ik op al m'n reizen door Euro
pa had gekocht, kwamen de eersten in
Holland omstreeks 1958 uit Suriname.
En ook uit Egypte, maar die waren
klein, 10 cm), doch van dezelfde
soort als die uit Zwitserland. Zoetzuur,
goed van aroma, weinig draderig, kort
om, een goede kwaliteit. Daarna kwa
men ze een poos alleen uit Suriname,
die ondanks de tientallen soorten, die
ze daar hebben, alleen de beroemde
"rood borstjes" exporteerden, één van
de lekkerste soorten. Normaal zijn ze
14 cm, maar er zijn ook exemplaren
bij van 18 cm en meer. Ze zijn, behalve
zoet, fijn van vlees, aromatisch en heel
aantrekkelijk door de rood/gele "wan
getjes".
In Indië zijn ze niet bekend, meen ik,
tenminste, in die 20 jaren, dat ik er
gewoond heb tot '46, heb ik ze nooit
gezien. Alhoewel het paradepaardje
van de Surinaamse mangga's, is deze
soort toch niet de lekkerste. Dat zijn
de "Cayennes", die een opvallende
vorm hebben. Ze zijn kogelrond
12 cm) en hebben aan de steelzijde
een diepe inham, net een appel; iets
wat geen van de andere mangga's
heeft. Ze zijn groen met een gele vlek,
uiterst fijn van smaak, zonder draden,
met een bijzondere, ietwat terpentijn-
achtige smaak en geurig. Jammer, dat
ze weinig geschikt zijn voor export,
wat de draderige soorten wél zijn, want
die houden het vruchtvlees bij elkaar,
dat anders heel snel uiteen valt. Daar
om kan de Cayenne jammer genoeg,
niet lang bewaard worden en moet hij
binnen een dag of drie, vier, gegeten
worden.
Verder komen er tegenwoordig uit heel
Afrika en Mexico allerlei soorten
mangga's. Vroeg in het voorjaar tegen
april komen ze uit het Zuidelijk deel
van Afrika, want daar is het dan zo
mer. Een paar maanden later komen ze
uit Senegal, Liberia en Canarische
eilanden.
U kunt van mij aannemen, dat de zoet
ste en tevens meest aromatische mang
ga's, die uit Senegal zijn. Ook een
soort "roodborstje", maar zó rfiierzoet
en zó geurig, heb ik ze nergens ge
geten. Ze worden 12 tot 16 cm
lang, sappig, rood/geel met crème
achtig, vast vlees, dik om de kleine
pit, werkelijk een juweel. Hij is ook de
meest geurige, want als er één in huis
is, verspreidt hij een verrukkelijke aan
gename lucht in alle kamers. Ook de
Hollanders gaan ze hoe langer hoe
meer waarderen.
Dan nog de "Number Eleven", de luxe
mangga uit Trinidad, groot, sappig en
oranje van vlees, met een eigen aroma.
Hij is iets kleiner dan de Egyptische,
maar veel lekkerder. Jammer genoeg
nog niet op de Nederlandse markt.
Na die uit Liberia, die bijna hetzelfde
zijn als die uit Senegal, doch lang niet
zo geurig, komen de andere Afrikaan
se landen, meer noordelijk, aan de
beurt. Jammer genoeg zitten daar de
slechte soorten, men is er blijkbaar
nog niet goed op de hoogte van de
pluktijd en plukt ze minstens een
maand te vroeg. Zeker bang voor de
concurrentie. (Neen, alle exportvruch
ten moeten vroeg worden geplukt.
Boomrijpe vruchten verrotten snel door
broeiing - Red.) Maar daardoor smaken
ze afschuwelijk, vooral, als ze zacht
geworden zijn. Van de harde maak ik
weieens roedjak, maar, daar ze zo
duur zijn 3,50 per stuk) begrijpt U,
dat ik mij niet vaak aan zo'n dure
roedjak waag.
Tegen juli, augustus komen de betere
uit Mexico, ook roodborstjes, maar
naar mijn idee flauwer van smaak, met
weinig aroma. Daarna pas, tegen sep
tember, komen die uit Suriname en
ongeveer dezelfde tijd die uit Brazilië.
Maar dat zijn veel geringer hoeveel
heden. De Surinaamse zijn prima van
smaak en geur, de Braziliaanse iets
flauwer. U ziet, vrijwel het gehele jaar
door, krijgen wij hier in Holland tegen
woordig mangga's, zeker van ongeveer
april tot oktober.
Het is daarom heel moeilijk, om uit te
maken, welke soorten de beste zijn en
het ligt vaak ook aan het plukken.
Ik heb het altijd erg jammer gevonden,
dat wij hier geen mangga uit Indonesië
krijgen, want de onvolprezen "golek",
de "aroemanis", de "Cheribon", de
"Indramajoe" e.d. mogen zeker ge
noemd worden in het rijtje van de beste
mangga-soorten.
Ik hoop dan ook nog te beleven, dat
hier Indonesische mangga's van die
kwaliteit geïmporteerd worden; het zou
mij een feest zijn.
U ziet dus, dat het met de mangga's
net als met de mensen gesteld is; over
al zijn er goede en slechte; het ligt
niet aan het land. En meestal zijn de
slechten zo geworden doordat ze ver
keerd behandeld zijn; bij een betere
aanpak zouden ze direct betere resul
taten leveren. Ze zijn dus het slacht
offer van "beleidsfouten". p
Een originele serie van de mooi
ste plekjes en de prettigste din
gen uit Indonesië, gefotografeerd
door lezers van Moesson.
6 stuks f 3,50 porto 80 ct.
per stuk f 0,75. De complete se
rie van 36 voor f 20,incl. porto
BOEKHANDEL MOESSON
21
