BIJ DE VOORPLAAT
Voor de Lateang-Kinderen
LA WANG TERUGZIEN
20 September vertrekken 35 oud Lawangers naar Indonesië. Na de gebruikelijke
stopplaatsen Jakarta, Bogor, Bandung, Yogya, Madioen gaat het gezelschap naar
zijn hoofdbestemming: Lawang-Malang, waar van 29 sept, tot en met 7 oktober
de reünie wordt gehouden. Een samenkomst vol uitstapjes, gezamenlijke herinne
ringen, gezamenlijk herbeleven van al die momenten die zoveel jaar geleden tot
het leven van Lawangers en Malangers behoorden. Helaas zal men niet de
"Eenzame Boom" meer aantreffen, die is in de loop der jaren ter ziele gegaan.
Op de lege plek zullen ze hem gedenken, toch kunnen genieten van het wijde
uitzicht op sawahs en de uitlopers van het Tenggergebergte en het waas van
de Smeroe.
"We woonden aan het Wilhelminapark"
schreef oud-Lawanger R. H. de Grooth,
"en die boom was mijn lievelingsplek.
Ik heb er vaak gekampeerd, 's nachts
een vuur aangelegd omdat het er bar
koud kon zijn. Maar dan konden mijn
ouders ook van huis uit zien dat het
oké was met mij. Er werd djagoeng en
ketella gepoft en kopie toebroek ge
maakt. De hartjes en namen die in de
boom werden gegrifd verhalen van
romantische ontmoetingen. Hoe heel
anders was het een meisje daar te
ontmoeten, dan in de grote stad".
Verder vertelt de Grooth dat hij stellig
van plan is weer op de fiets te stappen
zoals hij jarenlang als leerling op de
Technische School Malang, gewoon
was te doen. Iedere dag Lawang-
Malang, 18 km heen en 18 terug! Als
u even denkt aan de lange en straffe
hellingen op dat traject, dat begrijpt
u, hoe onze jongens ook in krijgsge
vangenkamp zo taai konden zijn. De
Grooth vertelde hoe hij bekend stond
als "de man met de fiets" want elke
afstand naar elke plek in de wijde
omgeving van Malang en Lawang heeft
hij per fiets afgelegd. "Ik voelde me
de gelukkigste jongen op de wereld,"
vertelde hij. En samen met vele kon-
tjo's uit die tijd zullen ze die gelukkige
jaren in dankbaarheid herinneren. We
wensen de Lawang-reünisten van hier
uit met hun bijzondere lustrum alle
plezier en geluk toe. Om deze wens
te onderstrepen deze keer een Lawang-
foto als voorplaat, (alle foto's van
Poirrié)
Als u van Soerabaja af kwam, links
voor de kromming die de trein maakte
eerst het imposante bolwerk van Bas-
wedan. Een landhuis omringd door de
prachtigste (vrucht)bomen en met de
opvallende glazen koepel niet te ver
geten. "Volgens zeggen" - en daar is
in Indië 50% van onze sprookjes
op gebaseerd! - huisden daaronder de
mooie vrouwen van Baswedan, de
harem die hij als Arabier zou bezitten.
Nou, gegarandeerd dat dat door een
stoutmoedige jongeman onderzocht
moest worden. Hij wist op de koepel
te klimmen en natuurlijk zakte hij door
een ruit. Hij werd achterna gezeten
door de djaga van Baswedan en sinds-
"Het stukje over de Lawang kinderen heeft iets van heimwee in mij
losgemaakt. We hebben nl. vlak bij het zwembad Sengkaleng ge
woond. We hadden daar een mooi bungalowtje, "Ten Anker"
genaamd. Elf jaar zijn we in Indië geweest en hebben er praktisch
alles verloren, mijn man was in de Marine, hij is in de oorlog
omgekomen. Toch zullen mijn zoon en ik Indië en die tijd nooit
kunnen vergeten. Gelijk met deze brief zend ik een giro'tje voor
de Lawangse kinderen."
Mevr. E. J. PIET-COPPENS
Sommige wegen zijn slecht, anderen weer goed.
Een van de vele hartelijke reacties die we kregen op onze oproep,
iets voor de Lawangse kinderen over te hebben. Spontane telefoon
tjes gevolgd door dito stortingen verviervoudigden het gevraagde
bedrag van f 125,binnen een mum van tijd en de rekening is
nog niet gesloten! Het uitstapje voor de kinderen is voor mekaar,
het Kerstfeest ook en we kunnen zelfs meer dan het gevraagde
geven! is het niet geweldig voldoening gevend? Ik wilde U nu al,
namens de kinderen en het Kerkbestuur in Lawang heel hartelijk
danken voor uw goedheid. En voor alle goede gedachten aan het
lieflijke Lawang.
L.D.
De Katholieke school, nieuwer dan ooit.
de eenzame boom
2
