ONTMOETING BAKERY STEAKHOUSE Het "Witte Huis" aan de jl. Jendral Basuki Rachmat (Kaliasin). Hotel Bristol vóór, een Japans restaurant tijdens de bezetting. Na de oorlog "De Vrije Pers" en nu draaien de persen voor Jawa Pos en Indonesian Daily News. Plaats van de ontmoeting: het oude ge bouw van "De Vrije Pers", thans ge occupeerd door de P. T. Jawa Post en de "Indonesian Daily News". Ik stapte die ochtend in augustus recht op de toonbank af om een mini-advertentie te zetten en tevens om de hoofdredac teur van de Jawa Pos de heer Sie Pek Ho te spreken. De dame van het kan toor verzocht me even te wachten. Maar wie kwam daar recht op me af met de uitoep: "Van Kempen van de H.O.S., kent u mij niet meer?" Op mjjn ontkenning: "Ik ben Opa Winklaar van De Vrije Pers!" waarop ik antwoordde dat ik alleen de heren Evenhuis, Zand- stra en Colijn kende. O.P.A. waren de voorletters van de heer Winklaar. "Dan moet u Lilian Ducelle ook gekend heb ben!" "Ja, die ken ik heel goed, maar niet van de Vrije Pers", zei ik, "ze was trouwens in mei nog hier!" Intussen waren de heren Singgih en Jackson De heren Sie Pek Ho en I. J. van Kempen erbij komen staan en al gauw werden oude herinneringen opgehaald. Al pra tende was het langzamerhand lunch tijd geworden, hetgeen voor de heer Sie aanleiding was om ons uit te no digen voor een lunch in het nieuwe Fran's Bakery and Steakhouse. De heer Winklaar kwam ineens met de volgende anecdote: "Ik zal jullie eens een mop vertellen van Lilian. Iedere ochtend ongeveer dezelfde tijd ging zij de stad in om nieuwtjes te verza melen. Het verwonderde me wel dat zij steeds met vrij behoorlijk nieuws terugkwam. Ik koesterde echter geen argwaan, tot mij op een dag gevraagd werd of ik wel wist hoe Lilian aan al dat nieuws kwam. Neen, was mijn ant woord. Lilian ging iedere dag praktisch op hetzelfde uur de stad in, had een ontmoeting met Tjalie die werkzaam was bij het Soerabaiasch Handelsblad, afdeling Stadsredactie. Bij die ontmoe ting werden dan eikaars nieuwtjes uit gewisseld." Wij hebben hartelijk ge lachen I. J. VAN KEMPEN Heb me kostelijk geamuseerd om dit verhaal! Mag ik nu mijn anecdote ver tellen? Inderdaad wisselden Tjalie (toen was het nog gewoon Jan Boon) en ik nieuwtjes, maar dat was meestal 5 voor hem, 1 voor mij. Want als Tjalie ergens een hekel aan had, dan was het wel nieuws jagen en politie-rapporten uit werken. Die politie-nieuwtjes kreeg hij gratis van mij want het politie-rapport was elke ochtend voor elke krant beschik baar. Maar ik had een goede relatie bij "Keng Po" en daar kreeg ik de leuke nieuwtjes van. Maar sensatio nele berichten bleken niet altijd juist, dat hebben we beiden wel eens te laat ontdekt! Overigens heb ik anderhalf jaar voor de VP gewerkt en Tjalie hield het maar net twee maanden uit bij de Nieuwe Soerabaia Courant (Soer. Han delsblad). Lilian Voortgekomen uit de koekjeswinkel LIEM op de voormalige Palmenlaan, en volgens Surabayanen een prima zaak je toendertijd met fantastische smikkel spullen! Nu staat het op Gubeng en beslaat het een heel pand met op de parterre een cake-shop en dan nog eens twee etages erboven met restau rants. De eerste etage is een Westers restaurant en de andere is uitsluitend Indonesisch/Chinees en ook nog zelf bediening. Volgens verschillende Su rabayanen die ik ontmoette was er echt behoefte aan zo'n gelegenheid waar men een beetje rustig (en vooral net jes!) familie, vrienden en/of zakenre laties mee uit eten kon nemen. Want Surabaya heeft nog eigenlijk hele maal niet zoveel grote internationale hotels zoals hier in Jakarta. Het eten in FRAN'S is best goed, de bediening vlot en keurig en vergeleken met de grote restaurants van Jakarta zijn de prijzen zelfs redelijk te noemen. Maar over één ding zit ik nog een beetje te puzzelen. Namelijk de naam van dit restaurant. Want heet de eige naar nu Fran (zonder S) of Frans (met apostrof verkeerd). Want dit is een "eigenaardigheid" die ik wel meer te genkom hier in Indonesia. En het liefst bij Hollandse namen als Frans, Frits enz. Men herinnert zich nog wel dat er ergens zo'n apostrof moet, maar waar ook weer...! Een andere eigenaardig heid zie je vaak bij de naam Chris. Vooral bij filmsterren en dus filmplak katen en/of advertenties. Daar plakt men vaak zomaar een T achter die naam wat het geheel plots wat blasfe misch maakt...! R. "Vf

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 28